Ενάντια στις Φυλακές Υψίστης Ασφαλείας

Ιστορική αναδρομή σε φυλακές υψίστης ασφαλείας σε Τουρκία και Γερμανία, καθεστώς κράτησης τύπου FIES στην Ισπανία, αγώνες στις ελληνικές φυλακές 1980-2007, Λευκά κελιά-Λάρισα

Μια πρώτη συλλογική προσπάθεια μεταφοράς της εισήγησης σε μορφή βίντεο..

Συνέλευση Αναρχικών Λάρισας

Διάρκεια: 28:31

Έτος Παραγωγής: 2014

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ063

Βίντεο για την υπόθεση του αναρχικού αιχμαλώτου Μπάμπη Τσιλιανίδη

Διάρκεια: 15:06

Έτος Παραγωγής: 2014

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ062

Φυλακισμένος Κόσμος

-Η ανεξάρτητη αυτή παραγωγή μετά και τις βίαιες εξεγέρσεις στις φυλακές ανά την επικράτεια επιχειρεί να προσεγγίσει τον θεσμό αυτό καθώς και τον ρόλο του στη σύγχρονη δημοκρατία.-

Αφορμή για τις πρόσφατες εξεγέρσεις στις ελληνικές φυλακές στάθηκε ο ξυλοδαρμός του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη την Δευτέρα 23 Απριλίου στην φυλακή του Μαλανδρίνου. Στην αρχή οι κρατούμενοι διαμαρτυρήθηκαν για τον γεγονός αυτό, αλλά όταν αντιμετωπίστηκαν βίαια από τους φύλακες ξεσηκώθηκε όλη η πτέρυγα.
Σύντομα σαν αλυσιδωτή αντίδραση πολλοί κρατούμενοι ξεσηκώθηκαν σε πάνω από έξι φυλακές ανά τη χώρα. Την επόμενη μέρα καταλήφθηκε η φυλακή στην Πάτρα, και κάποιες πτέρυγες στον Κορυδαλλό. Στα Τρίκαλα και την Λάρισα οι κρατούμενοι κατέβηκαν σε αποχή συσσιτίου, ενώ αντίστοιχες κινήσεις έγιναν στις φυλακές Ναυπλίου, Κέρκυρας και Κομοτηνής.
Μεταξύ των αιτημάτων των κρατουμένων ήταν η κατάργηση των πειθαρχικών ποινών, μετατροπή των ισοβίων σε δωδεκαετή κάθειρξη, αποφυλάκιση με την έκτιση των τριών εβδομάδων της ποινής, άδειες σε όλους, μείωση του ορίου προφυλάκισης και μετατροπής της 25ετούς κάθειρξης σε δεκαετή.
Στις 25 Απριλίου τα ΜΑΤ επενέβησαν στις φυλακές στο Μαλανδρίνο καθώς οι κρατούμενοι είχαν ανάψει φωτιές και είχαν εξοπλιστεί με αυτοσχέδιους εξοπλισμούς. Λίγες μέρες πριν και μετά την επέμβαση στο Μαλανδρίνο, ΜΑΤ και ΕΚΑΜ “αποκατέστησαν την τάξη” υπό το δόγμα της μηδενικής ανοχής με επεμβάσεις και σε άλλες φυλακές όπως στον Κορυδαλλό, στα Διαβατά, στον Αγ. Στέφανο, στην Κέρκυρα. Στις υπόλοιπες φυλακές η εξέγερση έληξε με πιο ήπιο τρόπο. Η ανεξάρτητη αυτή παραγωγή μετά και τις βίαιες εξεγέρσεις στις φυλακές ανά την επικράτεια επιχειρεί να προσεγγίσει τον θεσμό αυτό καθώς και τον ρόλο του στη σύγχρονη δημοκρατία.
Προβλήθηκε τόσο στο διήμερο ενάντια στις φυλακές στην γεωπονική τον περασμένο Μάη ,όσο και στο τριήμερο του Θερσίτη τον ιούνιο.

Διάρκεια: 29:00

Έτος Παραγωγής: 2007

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ052

Αντίο Φίλε (Τεμπερεκίδη)

Ο Χάρης Τεμπερεκίδης δολοφονήθηκε μετά από καταδίωξη των ΕΚΑΜ στα βουνά της Κορινθίας, στις 7 Φλεβάρη 1999.

“Το κυνήγι στα βουνά της Κορινθίας τελείωσε. Τα κρατικά σκυλιά, πάνοπλα, πάσχισαν για μια ακόμα φορά να φανούν άξια στ’ αφεντικά τους. Μαζί τους, τα αρπακτικά των καναλιών έτρεξαν να κατασπαράξουν ό,τι απέμεινε απ’ την κτηνωδία των πρώτων. Θλιβερός συμμέτοχος και η τοπική κοινωνία. Αυτουργός στη δολοφονία του Αλβανού, θύτης στην αυτοκτονία της Ρωσίδας, θα δώσει εδώ το υποτακτικό της παρών στο ρόλο του “αυτόπτη μάρτυρα”, του “φοβισμένου περίοικου”, του ρουφιάνου που “γνωρίζει τα κατατόπια”.

Το κυνήγι τελείωσε. Μπορείτε να είστε ήσυχοι. Ύστερα από ένα διαρκή πόλεμο με το κράτος, ξεφτιλίζοντας τους θεματοφύλακες της ιδιοκτησίας και τους μηχανισμούς πειθάρχησης και επιτήρησης, πρωτοστατώντας στις εξεγέρσεις των κολασμένων των φυλακών, ο Χάρης Τεμπερεκίδης είναι νεκρός. O Χάρης ζει ανάμεσά μας. Στους τοίχους της Αθήνας, στους δρόμους, στα κελιά των σχολείων και των φυλακών, κάθε φορά που η αντίσταση και η εξέγερση ορθώνονται, σπάζοντας τα δεσμά της εξουσιαστικής βαρβαρότητας, δείχνοντας το δρόμο για την ανθρώπινη ελευθερία. Ανησυχείτε. Το κυνήγι δεν τελείωσε…” (από το Αναρχικό Δελτίο, νο 2, Μάης 1999).

Λίγα περισσότερα λόγια για τον Χ.Τεμπερεκίδη μπορείτε να βρείτε εδώ

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=322253

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=186061

Πρόκειται για ανεξάρτητη παραγωγή συντρόφων, μάλλον από την Αθήνα. Μέσα στο φάκελο έχει προστεθει σκαναρισμένο το εξώφυλλο, από φωτοαντίγραφο, οπότε η ποιότητα του δεν ειναι σπουδαία.

Διάρκεια: 45:54

Έτος Παραγωγής:

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ049

Tiocfaidh ar la (Our Day Will Come)

Ένα ντοκιμαντερ για το βάσκικο ζήτημα και τις δίώξεις αγωνιστών της βάσκικης πλευράς.

Διάρκεια: 25:21

Έτος Παραγωγής:

Γλώσσα:Αγγλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT114

Σιωπηρός Θάνατος

Κλεισμένοι μόνοι τους για μήνες ή ακόμα και για χρόνια, σε απάνθρωπους θαλάμους πολιτικοί κρατούμενοι από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, αφηγούνται τις εμπειρίες τους στις φυλακές της εξολόθρευσης.

Τα κελιά της απομόνωσης, έχουν σαν προορισμό την καταστροφή της αντίστασης του ανθρώπου, χρησιμοποιώντας ψυχικά βασανιστήρια, αν και βέβαια οι δεσμοφύλακες δεν έχουν κανένα πρόβλημα στο να καταφύγουν και στην άμεση φυσική εξόντωση των κρατουμένων.

Το ντοκυμαντέρ του Τούρκου σκηνοθέτη Huseyin Karabey προσπαθεί να εξηγήσει την απομόνωση στην φυλακή, χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές ορολογίες. Γυρίστηκε έχοντας σαν βάση ντοκουμέντα από μαρτυρίες των κρατουμένων, των οικογενειών τους, δικηγόρων, γιατρών και βουλευτών, ενώ ξεχωρίζει στην αφήγηση ένα κεντρικό πρόσωπο, μια επαγγελματίας ηθοποιός που μας βυθίζει στον τρόμο της καθημερινής απομόνωσης. Ο σκηνοθέτης θέλησε έτσι να απεικονήσει την απόλυτη μοναξιά και τη βαθμιαία καταστροφή των αισθήσεων του κρατούμενου.

Το βίντεο περιέχει επίσης και ένα ευρύ ντοκουμέντο σχετικά με τις γυναικείες φυλακές και τα καταναγκαστικά έργα στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στην Αριζόνα. Την σκληρότητα του αντικειμένου μπορείτε να την αντιληφθείτε από τις δηλώσεις του σερίφη-διευθυντή της φυλακής: “Μερικέ φορές, και συγκεκριμένα μια φορά την εβδομάδα τις χρησιμοποιώ σαν σκιάχτρα. Τις βάζουμε στην άκρη του δρόμου όπου όλος ο κόσμος μπορεί να τις δει. Έτσι όταν ο κόσμος περνάει με τα αμάξια του, θα πει στα παιδιά του: “αγάπη μου, άμα κάνεις κάτι κακό θα καταλήξεις στα καταναγκαστικά έργα”. Όμως κοστίζει πιο ακριβά το να θρέψεις ένα σκυλί παρά αυτές. Ο σκύλος κοστίζει ένα δολλάριο την ημέρα. Τα σκυλιά τρώνε καλό φαί. Καλό σκυλί, καλό φαί.”

Μετάφραση/Υποτιτλισμός: Εκδόσεις Διάδοση
Περισσότερες πληροφορίες: http://diadosibooks.gr/muerte.html

Διάρκεια: 85:00

Έτος Παραγωγής: 2002

Γλώσσα: Διάφορες

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT111

Αποσπάσματα από το λόγο πολιτικών κρατούμενων και διωκόμενων αγωνιστών

Το βίντεο φτιάχτηκε το Μάρτιο του 2011 από συντρόφους/συντρόφισσες της κατάληψης έπαυλης Kουβέλου στα πλαίσια κύκλου προβολών με θέμα τους πολιτικούς κρατούμενους.

“Το βίντεο που ακολουθεί αποτελείται από αποσπάσματα από το λόγο αγωνιστών και πολιτικών κρατούμενων. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται πάνω από 40 πολιτικοί κρατούμενοι μέσα στις ελληνικές φυλακές, νούμερο που ολοένα και αυξάνεται. Σκοπός μας εδώ δεν είναι να μιλήσουμε για τις υποθέσεις τους αυτές καθαυτές, αλλά κυρίως να δείξουμε δηλώσεις και τοποθετήσεις τους σχετικά  με έννοιες και καταστάσεις που προβληματίζουν ή και θα έπρεπε να προβληματίζουν όλους μας. Το γεγονός ότι μπορεί να μην περιλαμβάνει λόγο όλων τον κρατούμενων δε σημαίνει ότι στηρίζουμε κάποιους περισσότερο ή λιγότερο. Επίσης σκοπός μας δεν είναι να ταυτίσουμε επαναστατικές οργανώσεις είτε άτομα που θα ακουστούν, μεταξύ τους, καθώς αναγνωρίζουμε ότι μπορεί να υπάρχουν διαφορές είτε σε ιδεολογικό είτε σε πρακτικό επίπεδο και αυτό γενικά είναι κάτι το θεμιτό και αποδεκτό. Ο εχθρός όμως είναι κοινός και δεν πρέπει να ξεχνάμε τον στόχο που πιο πολύ από κάθε διαφορά μας, μας ενώνει..

«Τώρα και εδώ για πάντα και παντού. Ονειρεύομαι ελευθερία. Μέσα απ του καθένα την πανέμορφη ιδιαιτερότητα, 
ν’ αποκαταστήσουμε του σύμπαντος την αρμονία.»

Κ. Γώγου

Θεωρούμε ότι όταν ένα κομμάτι του ευρύτερου επαναστατικού κινήματος βρίσκεται στα χέρια του εχθρού δεν πρέπει να αποσπάται αλλά σίγουρα θα πρέπει να υπάρχουν/δημιουργούνται σχέσεις συντροφικότητας και επικοινωνίας με το υπόλοιπο κίνημα.
Επίσης, δεδομένου του ότι είναι πιο δύσκολο κανείς να ακουστεί μέσα από τα τείχη. θεωρούμε την προώθηση του λόγου των φυλακισμένων αγωνιστών αναγκαία χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε κάποιον ως αυθεντία.
Η κριτική και ο προβληματισμός σχετικά με τη στάση και το λόγο ατόμων που φυλακίστηκαν για τη δράση και τα πιστεύω τους, μπορεί να μας ωθεί να κάνουμε και τη δική μας αυτοκριτική ή και ίσως την αναδιαμόρφωση αντιλήψεων και πρακτικών αγώνα.”

Διάρκεια: 60:00

Έτος Παραγωγής: 2011

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ032

Υποθέσεις πολιτικών κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές

Αφορμή για τη δημιουργία αυτού του βίντεο υπήρξε η εκδήλωση-ενημέρωση σχετικά με το ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων αγωνιστών που το ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη διοργάνωσε στις 19/2/11. Επίσης περιέχεται η εισήγηση της εκδήλωσης και η παρέμβαση του προφυλακισμένου συντρόφου Χρήστου Πολίτη.

Σάββατο 19/2, ώρα 18:00, στο ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη
ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
σχετικά με το ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων αγωνιστών
– την έως τώρα λειτουργία – δράση του
– τις υποθέσεις πολιτικών κρατουμένων
– το συντονισμό στις νότιες συνοικίες και την περαιτέρω διεύρυνση του
Ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη

Διάρκεια: 30:00

Έτος Παραγωγής: 2011

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ028

Μακρόνησος

Ο Ηλίας Γιαννακάκης και η Eύη Καραμπάτσου σκηνοθετούν μια ταινία έπειτα από επταετή έρευνα που έφερε στο φως τα πιο σπάνια υλικά, έγγραφα, μαρτυρίες, δημοσιεύματα, φωτογραφίες και κινηματογραφικό αρχειακό υλικό. Το στίγμα της ταινίας είναι η προσπάθεια για μια προσέγγιση των γεγονότων πέρα από φανατισμούς, μίση και έντονη ιδεολογική φόρτιση.

Επελέγη ένας μικρός σχετικά αριθμός πρώην εξόριστων για να καταθέσουν την μαρτυρία τους, που συναποτελούν ολόκληρο το φάσμα των ανθρώπων που πέρασαν από το νησί. Αυτός που υπέγραψε, αυτός που δεν άντεξε, κάποιος που βασανίστηκε φρικτά, κάποιος άλλος που έζησε ως αυτόπτης μάρτυρας τα συγκλονιστικά γεγονότα της σφαγής τριακοσίων ανθρώπων καθώς και μια γυναίκα κρατούμενη, η γνωστή ηθοποιός Αλέκα Παϊζη, που πέθανε πρόσφατα.

Το 1947, στην κορύφωση του Ελληνικού Εμφυλίου, ένα στρατόπεδο δημιουργείται στην Μακρόνησο, ένα ξερονήσι απέναντι από το Λαύριο, ώστε να εκτοπισθούν οι κομμουνιστές φαντάροι ή ακόμη και οι ύποπτοι αριστερής συνείδησης και νααναμορφωθούν ιδεολογικά ώστε να σταλούν στο μέτωπο και να πολεμήσουν στην πλευρά του Εθνικού στρατού εναντίον των πρώην συντρόφων τους.

Τι συνέβη όμως πραγματικά σ’ αυτό το νησί-στρατόπεδο προπομπό του Γκουαντάναμο, που επί χρόνια αποτέλεσε ταμπού για το οποίο ήταν λίγοι εκείνοι που μιλούσαν; Τι συνέβη σ’ αυτό το νησί που ‘φιλοξένησε’ και πολιτικούς κρατούμενους και κορυφαίες φυσιογνωμίες της τέχνης, του πνεύματος, πανεπιστημιακούς, ακόμη και διάσημους ποδοσφαιριστές της εποχής. Ο Γιάννης Ρίτσος, ο Μάνος Κατράκης, ο Θανάσης Βέγγος, ο Νίκος Κούνδουρος, ο Στέλιος Καζαντζίδης και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ήταν μερικοί μόνο από όσους πέρασαν την σκληρή δοκιμασία…

Διάρκεια: 104:27

Έτος Παραγωγής: 2008

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ098

Αουσβιτς – Ναζί και η τελική λύση

Το Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου είναι το στρατόπεδο εξόντωσης, το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν με το όνομα “Άουσβιτς”. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κρατήθηκαν φυλακισμένοι εδώ σε άθλιες συνθήκες και περισσότεροι από 1,1 (έως 1,5 περίπου) εκατομμύρια δολοφονήθηκαν

Το Άουσβιτς ΙΙ είχε διαστάσεις 2 επί 2,5 χμ και ήταν διαιρεμένο σε διάφορα τμήματα, τα οποία με επίσης χωρίζονταν σε τομείς. Οι τομείς αυτοί, όπως και ολόκληρο το στρατόπεδο, περιφράχτηκαν με ηλεκτροφόρο συρματόπλεγμα.

Ενώ αρχικά προοριζόταν να γίνει στρατόπεδο εργασίας για αιχμαλώτους πολέμου και φυλακισμένους της [Schutzstaffel|SS], το Άουσβιτς ΙΙ άλλαξε λειτουργία μετά από λίγους μήνες κιόλας. Την άνοιξη του [1942] δολοφονήθηκαν σοβιετικοί πολιτικοί  (στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος αποσπασμένα στον Κόκκινο Στρατό), όπως και ανίκανοι για εργασία φυλακισμένοι με το αέριο [Zyklon B]. Οι μητέρες και τα παιδιά τους, που κατά την κρίση των γιατρών του στρατοπέδου δεν μπορούσαν να εργαστούν, δολοφονούνταν επίσης με αέριο αμέσως μετά την άφιξή τους στο στρατόπεδο. Από τον Απρίλιο ή τον Ιούλιο του 1942 και μετά (ο ακριβής χρόνος συζητείται) η πλειοψηφία των Εβραίων που έφταναν στο στρατόπεδο θανατώνονταν αμέσως. Η ικανότητά τους για εργασία δεν είχε πλέον ιδιαίτερη σημασία, αφού το Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου είχε μετατραπεί από στρατόπεδο εργασίας σε στρατόπεδο εξόντωσης.