We Feed the World

Μία ματιά στο πως παράγεται η τροφή του κόσμου και πως η μαζική παραγωγή έχει επηρρεάσει το περιβάλον και τις ζωές των ανθρώπων.

Διάρκεια: 96:00

Έτος Παραγωγής: 2005

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: en

Κωδ.Καταχώρησης: NT 244

Καμία ανοχή στα σφαγεία. Για κάθε ζώο ελευθερία

Ένα βίντεο σχετικά με την εκμετάλλευση, τη δολοφονία και το βασανισμό μη ανθρώπινων ζώων με σκοπό την πτωματοφαγία.

Το βίντεο μπορείτε να το δείτε εδώ

Προβλήθηκε για πρώτη φορά την Παρασκευή 2 Δεκέμβρη 2016 στην Πάτρα στην κατάληψη του τηλεοπτικού σταθμού SuperB διακόπτοντας το κεντρικό δελτίο ειδήσεων.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ, ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΖΩΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Η κλιμακούμενη βάναυση εξόντωση του φυσικού κόσμου από τις εξουσιαστικές κοινωνίες εντείνεται ραγδαία παράλληλα με τις ολοένα αυξανόμενες επίπλαστες ανάγκες που γεννά ο σύγχρονος τρόπος ζωής, ενώ η κάλυψη των βασικών αναγκών των ανθρώπων, όπως η διατροφή, στηρίζεται εξίσου στην εξοντωτική εκμετάλλευση των υπόλοιπων έμβιων όντων. Η διαχρονικότητα αυτής της συνθήκης, εδράζεται στην ύπαρξη του ανθρωποκεντρισμού και του σπισισμού (species=είδος), δηλαδή, τη στρεβλή θεώρηση πως το ανθρώπινο είδος είναι ανώτερο όλων των άλλων ειδών και τα υπόλοιπα στοιχεία της φύσης τού ανήκουν. Λόγω αυτής της θεώρησης, είναι που συντελείται η συστηματοποιημένη εκμετάλλευση των ζώων πάσης φύσεως καθώς και η ατέρμονη σφαγή τους. Ο αριθμός των μη ανθρώπινων ζώων που σφαγιάζονται ετησίως σήμερα είναι μεγαλύτερος των 150 δισεκατομμυρίων, ενώ αμέτρητα είναι τα ζώα εκείνα που δολοφονούνται ελεύθερα στα οικοσυστήματά τους από την ανθρώπινη επεκτατικότητα.

Αναγνωρίζοντας την εκμετάλλευση με απώτερο σκοπό την κερδοφορία, ως βάση του καπιταλιστικού συστήματος και πως κάθε τι παράγεται είναι αποτέλεσμα αυτής, από την παιδική εργασία, τις γαλακτοβιομηχανίες, την (βιολογική ή μη) εκτροφή και αναπαραγωγή ζώων μέχρι τις εξορύξεις, είναι φανερό πως τίποτα δε μένει έξω απ’ τη σφαίρα της καπιταλιστικής υποδούλωσης. Τα μη ανθρώπινα ζώα αντιμετωπίζονται ως μηχανές παραγωγής προϊόντων ή αντικείμενα κάλυψης αναγκών, όπως π.χ. η διατροφή, η ένδυση, και αναπαράγονται τεχνητά ζώντας έγκλειστα με σκοπό τη σφαγή τους, εντός των μονάδων εκτροφής τους.

Οι βιομηχανίες κρέατος, συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων ιχθυοκαλλιεργειών, σχετίζονται άμεσα με διαδικασίες εγκλεισμού, βασανισμού και εν τέλει δολοφονίας εκατομμυρίων μη ανθρώπινων ζώων κάθε χρόνο. Τα ζώα εκεί αντιμετωπίζονται ως σύγχρονοι σκλάβοι του βιομηχανικού πολιτισμού, βιάζονται και δολοφονούνται χωρίς κανέναν ενδοιασμό ενώ όλα τα μέλη των σωμάτων τους αφαιρούνται για να πάνε προς πώληση. Όλες οι φυσικές διαδικασίες που έχουν ανάγκη, εκεί μέσα απαγορεύονται χάριν της αποδοτικότερης και πιο μαζικής παραγωγής, ενώ κλουβιά που τα εμποδίζουν να κάνουν οποιαδήποτε ελεύθερη κίνηση, κραυγές πόνου, ακρωτηριασμοί, πληγές, ασθένειες ,τεχνητή αναπαραγωγή, ανυπαρξία καθαρού αέρα, αποτελούν την καθημερινότητα τους μέχρι να οδηγηθούν στη σφαγή. Δε λείπουν, βέβαια, και οι φορές που στα βιομηχανικά εκτροφεία τα ζώα γίνονται αντικείμενο πειραματισμών: εμβολιάζονται συνεχώς με ορμόνες και αντιβιοτικά με χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι η μισή παραγωγή αντιβιοτικών παγκοσμίως πηγαίνει στη ζωοτροφία στηρίζοντας έτσι παράλληλα τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες.

Παράλληλα, η βιομηχανία αυτού του είδους αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες καταστροφής και ρύπανσης του πλανήτη. Υπολογίζεται ότι το 60% των τροπικών δασών της Κεντρικής Αμερικής και της Βραζιλίας έχει καταστραφεί για να χτιστούν σύγχρονες βιομηχανικές μονάδες παραγωγής σκοτωμένων ζώων, από πολλές χώρες εξάγονται με διαδικασίες μονοκαλλιέργειας φυτικές τροφές για να παραχθούν ζωοτροφές, ενώ ταυτόχρονα οι πληθυσμοί των χωρών αυτών υποσιτίζονται. Σε επίπεδο υδρόσφαιρας τα πράγματα είναι παρόμοια… υπολογίζεται ότι 3 χιλιάδες λίτρα νερού χρειάζονται για να παραχθούν δημητριακά τα οποία αντιστοιχούν σε ένα κιλό βοδινό κρέας ενώ ένα πολύ μεγάλο μέρος από τα απόβλητα που παράγονται από τις φυλακές ζώων καταλήγουν σε ποτάμια. Έτσι,  τα εκτροφεία αποτελούν άλλη μια πηγή ρύπανσης του νερού καθώς το έδαφος δεν μπορεί να κρατήσει τόσο μεγάλες ποσότητες κοπριάς με αποτέλεσμα μεγάλες ποσότητες νιτρικών αλάτων να καταλήγουν στα υπόγεια ύδατα.

Όσον αφορά στο θαλάσσιο κόσμο, φονικές παγίδες και μηχανότρατες που σαρώνουν τη θάλασσα, εγκλωβίζουν αμέτρητα ψάρια, με σκοπό τη σφαγή τους, ενώ στις ιχθυοκαλλιέργειες, συμβαίνει η ελεγχόμενη συστηματική αναπαραγωγή και θανάτωση τους. Την ίδια τύχη έχουν και άλλοι υδρόβιοι οργανισμοί.

Τα σώματα των μη ανθρώπινων ζώων, τα συναισθήματα, η νοημοσύνη τους, οι ατομικές τους ανάγκες και τα χαρακτηριστικά τους, υποβαθμίζονται και αποκρύπτονται, προκειμένου να είναι ανεκτά ο βιασμός και η σφαγή τους προς όφελος των ανθρώπων. Η αντικειμενοποίησή τους, εντείνεται από τις σύγχρονες καταναλωτικές συνθήκες. Το κρέμασμα των γδαρμένων μελών τους στις βιτρίνες των κρεοπωλείων, δίπλα-δίπλα με τις βιτρίνες που ποζάρουν πλαστικές κούκλες για την προώθηση ρούχων, η συσκευασία των τεμαχισμένων σωμάτων τους, του γάλακτός τους και των αυγών τους στα ράφια των σούπερ-μάρκετ δίπλα-δίπλα με τα κάθε λογής προϊόντα, τείνουν να αποκρύπτουν την αιματοβαμμένη τους προέλευση και ντύνουν με περιτύλιγμα το επόμενο στάδιο του βιασμού, του βασανισμού, του πόνου και της σφαγής: την κατανάλωση. Προσφέρεται έτσι στους καταναλωτές, το άλλοθι της έμμεσης απομάκρυνσής τους από τη δολοφονία.

Η κατανάλωση πτωμάτων-κρεοφαγία στηρίζεται σε σαθρά επιχειρήματα περί φυσικότητας. Υπό το ίδιο πρίσμα διατυπώνονται φασιστικές νοσηρότητες που διαχωρίζουν τους ανθρώπους μεταξύ τους όπως ο κοινωνικός δαρβινισμός και ο ρατσισμός. Οι κοινωνικές προεκτάσεις της κατανάλωσης πτωμάτων έχουν στο πλευρό τους ασυνάρτητα επιχειρήματα προκειμένου να δικαιολογηθούν συνήθειες, έθιμα και παραδόσεις ως κανονικά και φυσικά, ελαχιστοποιώντας την όποια αμφισβήτηση προς αυτά. Γιατί όπως είναι σαθρό το επιχείρημα ότι ο άντρας-«αρχηγός» είναι «φυσικό» να εξουσιάζει τη γυναίκα – «υποτελή» σε μια πατριαρχική κοινωνία, έτσι και το να δολοφονούνται μη ανθρώπινα ζώα ώστε να φαγωθούν με πρόσχημα ότι κάτι τέτοιο είναι φυσικό, είναι εξίσου σαθρό.

Στις βιομηχανικές μονάδες εγκλεισμού και στις μικρής ή μεσαίας κλίμακας «κτηνοτροφικές» δομές λαμβάνει χώρα η μεγαλύτερη υποτίμηση της ζωής των ζώων και η πιο αδίσταχτη εφαρμογή της εξουσίας. Από τα στοιβαγμένα ζώα το ένα πάνω στο άλλο στις σύγχρονες βιομηχανίες παραγωγής κρέατος μέχρι τα φυλακισμένα ζώα σε οικογενειακές φάρμες, το ζήτημα δεν είναι η απόρριψη του μαζικού μόνο εγκλεισμού αλλά η καταστροφή της ίδιας της συνθήκης της δολοφονίας, του βασανισμού και του εγκλεισμού τους σε κάθε κλίμακα και μορφή που μπορεί να εμφανίζονται. Σε ό,τι αφορά το κυνήγι χερσαίων ή υδρόβιων ζώων, όπου διάφοροι θρασύδειλοι στρέφουν τα όπλα τους απέναντι σε ανυποψίαστα ζώα για να ικανοποιήσουν την τάση τους για επιβολή μέσα από αυτή την άνιση μάχη, θέτοντας ολόκληρους πληθυσμούς υπό διωγμό από τα βουνά, τα δάση και τα νερά τους, δεν είναι τίποτα λιγότερο από ακόμη μία έκφραση της δολοφονικής εξουσίας απέναντι σε όντα συναισθανόμενα και σκεπτόμενα που γεννιούνται για να ζουν ελεύθερα.

Η εναντίωσή μας, λοιπόν, στην πτωματοφαγία δεν έχει να κάνει με τις συνθήκες της σφαγής, αλλά είναι ριζική. Όπως ο άνθρωπος, έτσι και τα υπόλοιπα ζώα, με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο, έχουν κοινωνικές λειτουργίες, συγκροτούν προσωπικότητες και σχέσεις μεταξύ τους, αλληλεπιδρούν  και συναισθάνονται. Έτσι, τα ζώα που σκοτώνονται κάθε λεπτό στα σφαγεία, σε πειραματικά εργαστήρια, σε εργοστάσια παραγωγής γούνας, που εξευτελίζονται και βασανίζονται αιχμάλωτα σε τσίρκο, petshop ή ζωολογικούς κήπους, αισθάνονται τον πόνο, σκέφτονται, μοιράζονται τον φόβο για τον επικείμενο θάνατο και το βιασμό, νιώθουν τη στέρηση της αυτοδιάθεσής τους. Ενώ ζώντας ελεύθερα στη φύση εξερευνούν, απολαμβάνουν και διαφυλάσσουν τη ζωή τους. Γιατί η ενσυναίσθηση δεν περιορίζεται μόνο στο ανθρώπινο είδος. Κανένα ζώο δε μπορεί να αποτελεί μηχανή παραγωγής προϊόντων ή αντικείμενο κάλυψης αναγκών, όντας συναισθανόμενο πλάσμα. Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία δικαιολογία για τους κάθε είδους εξουσιαστές που διεκπεραιώνουν καθημερινά φρικαλεότητες είτε για την κερδοφορία είτε για προσωπική «ευχαρίστηση».

Για όλους αυτούς τους λόγους, στεκόμαστε απέναντι στην εμπορευματική και ιδιοκτησιακή υπόσταση που έχει προσδώσει ο άνθρωπος στα άλλα ζώα. Παράλληλα, προτάσσουμε την αποχή από όλα τα ζωικά προϊόντα, όχι ως μεμονωμένη επιλογή άρνησης κατανάλωσης προϊόντων που προέρχονται από τη ζωική εκμετάλλευση ή ως στείρα διατροφική επιλογή, αλλά συνδέοντας την με μια ολιστική σκέψη και πρακτική ενάντια στο εξουσιαστικό οικοδόμημα.

Κανείς δεν θα είναι ελεύθερος αν δεν απορριφθεί κάθε είδους εξουσία, είτε αυτή ασκείται στα ανθρώπινα είτε στα μη ανθρώπινα ζώα. Η απελευθέρωση της φύσης και των στοιχείων που την αποτελούν θα έρθει από την καταστροφή του κράτους και του κεφαλαίου, των δομών τους και των σχέσεων που προωθούν. Προϋποθέτει, επίσης, την καλλιέργεια της αντίληψης ότι η ελευθερία των ανθρώπων είναι ισάξια με την ελευθερία των υπόλοιπων ζώων και της φύσης συνολικά.

ΤΕΡΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ,

ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΛΥΣΣΑ ΓΙΑ ΖΩΗ.

αναρχική/ αντιεξουσιαστική συλλογικότητα, Κρακατόα

olikiapeleutherosi.espivblogs.net

olikiapeleutherosi@espiv.net

---

Διάρκεια: 13:56

Έτος Παραγωγής: 2016

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ 100

Ο όρμος

Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που καταγράφει λαθραία υπό την ηγεσία του φημισμένου εκπαιδευτή δελφινιών Ric O’Barry, μιας ομάδας ακτιβιστών και του Λούη Ψυχογιού, ελληνοαμερικάνου φωτογράφου του National Geographic, το ετήσιο κυνήγι δελφινιών σε έναν όρμο κοντά στην Taijii, στην Ιαπωνία χρησιμοποιώντας το υψηλότερο επίπεδο επιστημονικού εξοπλισμού με σκοπό να ξεσκεπάσει ένα συγκλονιστικό παράδειγμα κακοποίησης ζώων, καθώς και μια σοβαρή απειλή για την ανθρώπινη υγεία.

Το κυνήγι των δελφινιών στην περιοχή αυτή σύμφωνα με τους κατοίκους της αποτελεί τμήμα της… παράδοσής τους και παρά τις διεθνείς διαμαρτυρίες των περιβαλλοντικών οργανώσεων συνεχίζει να συμβαίνει. Η αλήθεια βέβαια κρύβεται, όπως σε όλες τις περιπτώσεις, πίσω από το χρηματικό κέρδος καθώς τα παγιδευμένα σε αβαθή νερά ζώα σκοτώνονται και πωλούνται για το κρέας τους, ενώ όσα επιζήσουν πωλούνται σε μεγάλα ενυδρεία του κόσμου.

Χρυσάφι είναι ο τόπος μας, χρυσάφι το βουνό μας

Ενα μικρό συνθετικό ντοκιμαντέρ (περιλαμβάνει στιγμιότυπα απόάλλα βίντεο) για τον αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στην ΒΑ Χαλκιδική στο όρος Κάκαβος.

Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ προβλήθηκε μαζί με το ολιγόλεπτο βίντεο για την ZAD «Οταν τα δέντρα κουνούνται» ( μπορείτε να το δείτε εδώ : http://dai.ly/x2cy20e) στην εκδήλωση «Απο την ZAD έως τις Σκουριές» που έγινε στο Pasamontaña στις 21/12/14

Διάρκεια: 14:44

Έτος Παραγωγής: 2014

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ094

Πριν την καταστροφή – Πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ

Πριν την καταστροφή, το χρονικό της τραγωδίας – Πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ

Όλες οι καταστροφές που προκλήθηκαν από ανθρώπινα λάθη από τα αεροπορικά δυστυχήματα μέχρι τις φωτιές σε τούνελ, έχουν κάτι κοινό μεταξύ τους: αποτελούν τραγικό αποτέλεσμα ενός συνδυασμού γεγονότων μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο.

Η σειρά της Granada μας καθηλώνει, ανακατασκευάζοντας λεπτό προς λεπτό, την αντίστροφη πορεία προς τις πιο μεγάλες και πρόσφατες καταστροφές.

Η σειρά μελετά προσεκτικά όλες τις έρευνες που έγιναν μετά τα ατυχήματα και τα λάθη που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί.

Κάθε επεισόδιο παρουσιάζει λεπτό προς λεπτό τα λάθη, τις τραγικές στιγμές,, τους ήρωες και τις συγκλονιστικές ιστορίες επιβίωσης.

Χρησιμοποιώντας τις διηγήσεις αυτόπτων μαρτύρων, απόψεις ειδικών και την πιο σύγχρονη τεχνολογία, η μοναδική αυτή σειρά της Granada μεταφέρει τους θεατές κατευθείαν στην καρδιά των τραγικών γεγονότων.

Ανάμεσα στις ιστορίες που παρακολουθούμε, είναι η τρομακτική συντριβή του Κονκόρντ, οι εκρήξεις στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ, η καταστροφική φωτιά στο τούνελ του Μονμπλάν.

Απρίλιος 1986. Στις εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειας του Τσερνομπίλ στην Ουκρανία, πραγματοποιείται μια δοκιμή ρουτίνας, αλλά ένα ανθρώπινο λάθος θα θέσει την κατάσταση εκτός ελέγχου. Ο πυρηνικός αντιδραστήρας εκρήγνυται και 6 τόνοι ραδιενεργών καυσίμων εκτινάσσονται στον ουρανό. Οι χιλιάδες άνθρωποι που μολύνθηκαν αλλά και οι απόγονοί τους, βιώνουν ακόμα τα αποτελέσματα της ακτινοβολίας.

Διάρκεια: 47:14

Έτος Παραγωγής: 2008

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΤΕ088

Earth Liberation Front

Ντοκιμαντέρ για τον Earth Liberation Front (E.L.F.), οικολογική «τρομοκρατική» οργάνωση, που για πολλά χρόνια θεωρούνταν ο νούμερο ένα εσωτερικός εχθρός των Η.Π.Α. Λόγω της φύσης της οργάνωσης (είναι προφανώς παράνομη, και γι’αυτό οργανωμένη σε μικρούς πυρήνες που δεν έχουν σύνδεση μεταξύ τους), το ντοκιμαντέρ επικεντρώνεται σε δύο ανθρώπους. Ο πρώτος έχει αυτοανακηρυχθεί σε εκπρόσωπο τύπου του E.L.F., και ο δεύτερος, ο Free , συνελήφθη για τον εμπρησμό τριών αυτοκινήτων και καταδικάστηκε ως μέλος του E.L.F., χωρίς ο ίδιος να αποδεχτεί την συμμετοχή του στην οργάνωση.

Όπως σωστά σημειώνει και ο www .kinimatografos.net (από όπου αντλήθηκε η περιγραφή) η ποιότητα της εικόνας είναι πολύ άσχημη, αλλά το υλικό αρκετά ενδιαφέρον.

Διάρκεια: 37:00

Έτος Παραγωγής:

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT175

Our Daily Bread

Καλωσήρθατε στον κόσμο της βιομηχανικής παραγωγής τροφίμων και της hi-tech γεωργίας-κτηνοτροφίας! Μέσα στο ρυθμό των πελώριων μηχανημάτων και ιμάντων μεταφοράς, η ταινία ρίχνει μια ματιά χωρίς κανένα σχόλιο στα μέρη όπου παράγονται τα τρόφιμα στην Ευρώπη: Τεράστιοι χώροι, σουρεαλιστικά τοπία και παράξενοι ήχοι – ένα ήρεμο, βιομηχανικό περιβάλλον το οποίο δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ατομικισμούς. Άνθρωποι, ζώα, φυτά και μηχανήματα παίζουν ένα βοηθητικό ρόλο στο σύνολο αυτού του συστήματος το οποίο παράγει τα βασικά διατροφικά είδη για την κοινωνία μας.

Στην ταινία δεν υπάρχουν σχόλια, συνεπώς ούτε και υπότιτλοι.

Διάρκεια: 92:00

Έτος Παραγωγής: 2005

Γλώσσα:

Υπότιτλοι:

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ156

Η αιολική βιομηχανία στην Άνδρο

“Εν μέσω κρίσης του καπιταλισμού και υπό τον φόβο μελλοντικών κοινωνικών αναταραχών και εξεγέρσεων, η ιδέα ενός νέου “New Deal” σαν αυτό του Ρούζβελτ ξαναζωντανεύει σε Ευρώπη και Αμερική. Αυτή τη φορά βαφτίζεται με τον αλαζονικό και υποκριτικό τίτλο “Green New Deal”, καθώς στόχο έχει μια παγκόσμια διαταξική, πολιτική και κοινωνική συμμαχία με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή και το αναμενόμενο οικολογικό κραχ.

Πρόκειται για το πολυδιαφημισμένο μοντέλο της “αειφόρου ανάπτυξης” με την προώθηση επενδύσεων σε πράσινα οικολογικά έργα υποδομής με σκοπό να τονοθεί η χειμαζόμενη καπιταλιστική ανάπτυξη και να αποφευχθεί η επερχόμενη κρίση κοινωνικής ενσωμάτωσης. Το πράσινο New Deal λοιπόν εμφανίζεται, μαζί με τους μελλοντικούς πολέμους, ως η κυρίαρχη λύση κι απάντηση για την έξοδο του καπιταλισμού από την κρίση.

Οι αντιρρήσεις απέναντι στο νέο φαινόμενο μοιάζουν πλέον γραφικές. Η νέα συμμαχία που δαμορφώνεται γύρω από του GND περιλαμβάνει διεθνείς οργανισμούς, το επιστημονικό και βιομηχνικό λόμπι, δεξιές κι αριστερές κυβερνήσεις, τον Ομπάμα που ορκίστηκε στην πράσινη επανάσταση, την B.P. που μετονομάστηκε σε Beyond Petroleym (Πέρα από το πετρέλαιο), τον επίτροπο της Ε.Ε. Αλμούνια που διατάζει τα κράτη-μέλη να βάλουν την πράσινη ανάπτυξη στον πυρήνα των πολιτικών τους, τον Παπούλια που μιλάει για περιβαλλοντική δημοκρατία, τις μεγάλες πολυεθνικές που έφτιαξαν “Παγκόσμιο Συμβούλιο Επιχειρήσεων για την Βιώσιμη Ανάπτυξη”.

Η στρατηγική του οικολογικού καπιαλισμού είναι να εξακολουθεί να πετά την βαριά βιομηχανία και τα τοξικά πυρηνικά απόβλητα στον παγκόσμιο νότο, αλλά για τους οικοευαίσθητους πρωτοκοσμικούς περιλαμβάνει ριζικό λίφτινγκ σε όλους τους τομείς της παραγωγής και κατανάλωσης.” (από το περιοδικό “Factory” της Φάμπρικας Υφανέτ, τεύχος #01)

Το ντοκιμαντέρ αυτό φτιάχτηκε από την κινηματογραφική λέσχη της Άνδρου, ενόψει της επιχειρούμενης μεταβολής του νησιού σε ένα τεράστιο αιολικό πάρκο. Περιέχει πολλές σημαντικές πληροφορίες για τις ΑΠΕ και συγκεκριμένα για τις ανεμογεννήτριες, χρήσιμες για όλα τα κινήματα ενάντια στην δημιουργία μεγάλων ιδιωτικών αιολικών πάρκων τα οποία πρόκειται να αυξηθούν το προσεχές διάστημα.

Διάρκεια: 28:00

Έτος Παραγωγής: 2010

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ078

Fed Up (Μπουχτήσαμε)

Μπουχτήσαμε! Γενετική μηχανική, βιομηχανική γεωργία και βιώσιμες εναλλακτικές
58′, wholesome goodnes productions, 2002.
Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει μια διασκεδαστική και ενημερωτική επισκόπηση του σύγχρονου συστήματος παραγωγής τροφίμων, από την πράσινη επανάσταση μέχρι και την βιοτεχνολογική καθώς και του τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατευτούμε από τις σύγχρονες εξελίξεις στον τομέα των τροφίμων.

Η ταινία έχει επίσης υποτιτλιστεί από το Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη και διατίθεται δωρεάν για προβολές σε συλλογικούς χώρους από τη βιντεοκολλεκτίβα Κινηματόγραφος (www.kinimatografos.net)

Διάρκεια: 58:00

Έτος Παραγωγής: 2002

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ139

Αποδομώντας το φαγητό

Ένας “ανυποψίαστος” αμερικανός εστιάτορας αποφασίζει να μάθει περισσότερα για το “θαυμαστό” κόσμο των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων. Επισκέπτεται εργαστήρια παραγωγής τους και ταξιδεύει σε Ευρώπη και Ινδία για να συναντήσει τους πολέμιους των προϊόντων αυτών. Όταν επιστρέφει στην Αμερική, μετατρέπει το εστιατόριό του σε 100% οργανικό…

Η ταινία έχει επίσης υποτιτλιστεί από το Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη και διατίθεται δωρεάν για προβολές σε συλλογικούς χώρους από τη βιντεοκολλεκτίβα Κινηματόγραφος (www.kinimatografos.net)

Διάρκεια: 48:00

Έτος Παραγωγής: 2002

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ133