Η Διαρκής Εξέγερση

Ένα βίντεο αφιερωμένο στη μνήμη του συντρόφου Jhonny Cariqueo Yañez (Χιλή)

Διάρκεια: 33:43

Έτος Παραγωγής: 2010

Γλώσσα: Ισπανικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: KB090

Περί της σύγχρονης δουλείας…

«Η κάθε αλήθεια περνάει μέσα από τρία στάδια.

Κατ’αρχήν γελοιοποιείται.

Στη συνέχεια αντικρούεται άγρια

Και τέλος, γίνεται αποδεκτή ως αυταπόδεικτη.»

Schopenhauer

 Το «περί της σύγχρονη δουλείας» είναι βιβλίο και ντοκιμαντέρ διάρκειας 52 λεπτών. Το βιβλίο (με το συνοδευόμενο DVD) είναι διαθέσιμο χωρίς αντίτιμο σε συγκεκριμένους επιλεγμένους διανομείς στη Γαλλία και τη Λατινική Αμερική. Γράφτηκε στη Τζαμάικα τον Οκτώβριο του 2007 και το ντοκιμαντέρ ολοκληρώθηκε στην Κολομβία το Μάιο του 2009. Είναι διαθέσιμο στα γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, ρουμάνικα, πορτογαλικά, και στα ιταλικά (σ.σ. πλέον και σε περισσότερες γλώσσες). Το υλικό του φιλμ προέρχεται κυρίως από εμπορικές ταινίες και ντοκιμαντέρ.

 Ο κεντρικός σκοπός αυτού του φιλμ είναι να αποκαλύψει τη συνθήκη του σημερινού ανθρώπου ως σύγχρονου δούλου μέσα στο πλαίσιο του ολοκληρωτικού εμπορευματικού συστήματος, καθώς και να παρουσιάσει τις διάφορες μορφές περιπλοκής που αποκρύπτουν τη δουλική του αυτή συνθήκη, Με αυτό τον τρόπο αποσκοπεί στο να επιτεθεί μετωπικά στο παγκόσμιο σύστημα οργάνωσης.

 Στο πεδίο του παγκοσμίου εμφυλίου πολέμου, η γλώσσα συχνά χρησιμοποιείται ως όπλο. Η πραγματική φύση των πραγμάτων σκοπίμως αλλοιώνεται μέσω της κακής χρήσης της γλώσσας. Λέξεις χρησιμοποιούνται για την αλλοίωση νοημάτων. Πρέπει να αποκαλούμαι τα πράγματα με το όνομά τους και να αποκαλύψουμε την απάτη, να αποκαταστήσουμε την αλήθεια. Η αποκαλούμενη Φιλελεύθερη Δημοκρατία είναι ένας μύθος. Ο κυρίαρχος κόσμος δεν είναι ούτε δημοκρατικός, ούτε φιλελεύθερος. Πρέπει ο μύθος αυτός να επιδιορθωθεί και να αντικατασταθεί με την πραγματική του απεικόνιση ως ένα Ολοκληρωτικό Εμπορευματικό Σύστημα. Πρέπει να προπαγανδίσουμε αυτή την αντικατάσταση με στόχο την αφύπνιση του κόσμου και την κατανόηση της πραγματικής συνθήκης που ζει.

 Πολλοί ελπίζουν στο να βρουν έτοιμες λύσεις και απαντήσεις στο «Πώς να κάνετε μία επανάσταση;». Ο σκοπός του φιλμ δεν είναι αυτός πάντως. Σκοπός του είναι να ασκήσει μία ακριβής κριτική της κοινωνίας που πρέπει να αντιπαλέψούμε. Το φιλμ αυτό είναι πάνω από όλα ένα στρατευμένο εργαλείο που αποσκοπεί στο να εμπνεύσει όσο το δυνατόν περισσότερους στο να αυτοαμφισβητηθούν και να εξαπλώσουν την κριτική αυτή εκεί που δεν είχε προηγουμένως πρόσβαση. Δεν υπάρχει η ανάγκη για κάποιον γκουρού για να μας πει τι να κάνουμε. Η ελευθερία της δράσης πρέπει να είναι βασική μας αρχή. Αυτοί που επιθυμούν να παραμείνουν σκλάβοι περιμένοντας το μεσσία ή τον αρχηγό που θα ακολουθήσουν κατά γράμμα έχουν ήδη παραιτηθεί από την ελευθερία τους. Έχουμε δει αυτό το σενάριο και αυτούς τους μεσσίες καθ’όλη τη διάρκεια του 20^ου αιώνα. Αυτούς που επέλεξαν να ενσαρκώσουν την επαναστατική πρωτοπορία και να οδηγήσουν το προλεταριάτο στην απελευθέρωσή του. Τα εφιαλτικά αποτελέσματα μιλάνε από μόνα τους…

 Ακόμα περισσότερο, καταδικάζουμε κάθε θρησκεία, καθώς γεννάνε τις ψευδαισθήσεις που μας οδηγούν στο να αποδεχόμαστε την τραγική μας κατάσταση, και γιατί ψεύδονται και μπουρδολογούν σχεδόν για τα πάντα. Ωστόσο καταδικάζουμε εξίσου, τη στιγματοποίηση οποιαδήποτε θρησκείας ειδικότερα. Αυτοί που συντάσσονται με τις ιδέες περί της σιωνιστικής συνωμοσίας ή του ισλαμικού κινδύνου, δεν είναι παρά ηλίθιοι που μπερδεύουν την ριζοσπαστική κριτική με το μίσος και την περιφρόνηση. Το μόνο που παράγουν είναι κοπριά. Αν κάποιοι από αυτούς αυτοαποκαλούνται επαναστάτες, είναι μάλλον στο πνεύμα των «εθνικιστικών επαναστάσεων» του ’30 και του ’40 και όχι στο πνεύμα της απελευθερωτικής επανάστασης που μας εμπνέει. Η ανάγκη για αποδιοπομπαίους τράγους είναι όσο παλιά είναι και η ίδια η ανθρωπότης, και είναι το προϊόν των απογοητεύσεων αυτών που ψάχνουν εύκολες απαντήσεις στο κακό αυτού που μας πλήττει. Δεν μπορεί να υπάρχει ασάφεια ως προς τη φύση του αγώνα μας. Τασσόμαστε υπέρ της χειραφέτησης όλων των ανθρώπων, χωρίς καμία μορφή διάκρισης. Όλοι-ες για όλους-ες είναι η ουσία της επαναστατικής επιλογής την οποία και ακολουθούμε.

 Οι πηγές που ενέπνευσαν το έργο μου αλλά και τη ζωή μου γενικότερα είναι φανερές μέσα στο φιλμ: ο Διογένης ο κυνικός, ο Ετιέν ντε Λα Μποεσί (Étienne de La Boétie), ο Karl Marx και ο Guy Debord. Δεν το κρύβω, ούτε έχω σκοπό να προσποιηθώ ότι ανακάλυψα τον τροχό. Όσοι βρίσκουν το έργο αυτό ελλιπές ή επαναστατικά ανεπαρκές ή αντίθετα υπερβολικά ριζοσπαστικό ή και απαισιόδοξο δεν έχουν παρά να αναδείξουν τη δική τους ματιά στο κόσμο στον οποίο ζούμε. Όσο πιο πολλοί είμαστε στο να διαχύσουμε τέτοιες ιδέες τόσο πιο πιθανό είναι να επέλθει μία σημαντική αλλαγή.

 Η οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση απέδειξαν την προφανή αποτυχία του ολοκληρωτικού εμπορευματικού συστήματος. Μια πλευρά έχει εκτεθεί. Μια πόρτα έχει ανοίξει. Ήρθε η στιγμή που πρέπει να εκμεταλλευτούμε το πλεονέκτημα, στρατηγικά και χωρίς φόβο. Πρέπει ωστόσο να δράσουμε γρήγορα. Οι μηχανισμοί της κυριαρχίας, έχοντας επίγνωση της ριζοσπαστικοποίησης της διαφωνίας, ετοιμάζουν ένα ασύγκριτο προληπτικό χτύπημα που όμοιό του δεν έχουμε ξαναδεί. Η κρισιμότητα της στιγμής απαιτεί, ενότητα πέρα από τις όποιες διαφορές. Αυτά που μας ενώνουν είναι παραπάνω από αυτά που μας χωρίζουν. Είναι πάντα εύκολο να κριτικάρουμε τους οργανισμούς, τις συλλογικότητες ή τα άτομα που διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία της κοινωνικής επανάστασης. Στην πραγματικότητα όμως, αυτή η κριτική οδηγεί σε μία παράλυση, που τείνει να δημιουργήσει την πίστη ότι τίποτα δεν είναι εφικτό. Δεν πρέπει ούτε να υποτιμάμε τον εχθρό, ούτε να πολεμάμε λάθος εχθρούς. Ο παραδοσιακός εμφύλιος του επαναστατικού χώρου πρέπει να δώσει τη σειρά του στη συλλογική δράση όλων των δυνάμεων. Αμφισβητείτε τα πάντα, ακόμα και την ίδια την αμφισβήτηση.

 Το κείμενο και η ταινία είναι δημοσίως διαθέσιμα για αντιγραφή, διάθεση και προβολή. Δεν εμπεριέχουν κανένα αντίτιμο και σε καμία περίπτωση δεν είναι προς πώληση ή διαφήμιση. Θα ήταν εντελώς αντιφατικό να διατίθεται προς πώληση ένα προϊόν το οποίο στην ουσία κριτικάρει την εμπορευματοποίηση των πάντων. Η μάχη εναντίον της προσωπικής ιδιοκτησίας, πνευματικής ή άλλη, είναι το δυνατό μας όπλο απέναντι στην απανταχού κυριαρχία. Μία δύναμη που μπορεί να καταφέρει ένα γρήγορο και αποφασιστικό χτύπημα.

 Η ταινία, η οποία διανέμεται πέρα από όλα τα εμπορικά και νομικά δίκτυα, δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς τη βοήθεια όσων βοήθησαν στην οργάνωση της προβολής και διανομής της. Δεν μας ανήκει. Ανήκει σε όσους-ες επιθυμούν να την εντάξουν στη φωτιά της μάχης.

 Jean-François Brient και Victor León Fuentes

 Περισσότερες πληροφορίες: http://delaservitudemoderne.org

Το torrent περιέχει τρία αρχεία:

1) Το αρχείο της ταινίας

2) Ελληνικούς υπότιτλους (.srt)

3) Το έντυπο που μοιράστηκε κατά την παρουσίαση του στην Κατάληψη στο Μπίνειο (Φεβρουάριος 2014) Continue reading Περι της συγχρονης δουλειας… →

Η Βενεζουέλα από τα κάτω

“… Στην ταινία ο Eduardo Yaguaracuto βλέπει απέναντί του το διεθνές κεφάλαιο. Ο Arlenis Espinal βλέπει απέναντι το διεθνές χρηµατιστηριακό κεφάλαιο. H Juana Catalina Guzman έχει απέναντι της την αστυνοµία και µιλάει για επανάσταση. O Randy Garcia µιλάει για τη φτώχεια που ήταν πριν βυθισµένοι. Ο Stalin Perez Borges µιλάει για καταλήψεις εργοστασίων που έκλεισαν από εργάτες. Ο Alfonso Tovar λέει ότι οι πλούσιοι δε στέλνουν τα παιδιά τους στο στρατό. Ο στρατός είναι των χαµηλότερων τάξεων πια, λέει.
Στον αγώνα, δηλαδή, οι άνθρωποι ενώνονται καταρχήν εναντίον των διαφόρων εκφάνσεων της κυριαρχίας. Αυτή τη δύναµη του αγώνα να ενώνει πιστεύουµε πως πρέπει να αναδείξουµε εξίσου…“

Στο τόρρεντ περιλαμβάνεται σε .pdf και το κείμενο των Τρίστερο “Η βενεζουέλα από τα κάτω – Γιατί μεταφράσαµε και υποτιτλίσαµε το ντοκιµαντέρ“, το οποίο συνόδευε το DVD.

Ελληνικοί υπότιτλοι ενσωματωμένοι (η μετάφραση και ο υποτιτλισμός στα Ελληνικά, έγινε από τη συλλογικότητα Tristero, το Δεκέμβρη του 2004 στη Θεσ/νίκη, στα πλαίσια ενός τριημέρου εκδηλώσεων για τον κοινωνικό ανταγωνισμό στη Λατινικη Αμερική) Continue reading Η Βενεζουελα απο τα κατω →

Ζαπατίστας – Η άλλη καμπάνια

Τον Ιούνιο του 2005 οι Ζαπατίστας πήραν μια νέα πολιτική πρωτοβουλία έτσι όπως περιγράφεται στην Έκτη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα που είχε σαν επιστέγασμα την “Άλλη Καμπάνια” (La otra campana).

Έξι συναντήσεις έγιναν στα εξεγερμένα ζαπατίστικα εδάφη τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη. Τρεις πρώτες στα χωριά Σαν Ραφαέλ (5-7 Αυγούστου), Χαβιέρ Ερνάντες (12-14 Αυγούστου) και στην κοινότητα Ντολόρες Ιδάλγο (19-21 Αυγούστου) με τη συμμετοχή πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων της αριστεράς, ιθαγενικών ομάδων και οργανώσεων, συλλογικοτήτων, καλλιτεχνών και ΜΚΟ, αλλά και απλών ανθρώπων. Οι επόμενες τρεις πραγματοποιήθηκαν στις κοινότητες Χουάν Ντιέγο (26-28 Αυγούστου), Ντολόρες Ιδάλγο (2-4 Σεπτέμβρη) και Χαβιέρ Ερνάντες (9-11 Σεπτέμβρη).

Οι έξι αυτές συναντήσεις κατέληξαν στην Πρώτη Γενική Συνέλευση για την Άλλη Καμπάνια στην ζαπατίστικη κοινότητα Λα Γκαρούτσα της Τσιάπας στις 16-18 Σεπτέμβρη. Εκεί συζητήθηκαν έξι θέματα έτσι όπως αυτά τέθηκαν από τις προηγούμενες συναντήσεις και ο Subcomadante Marcos μιλώντας σαν εκπρόσωπος του EZLN τόνισε ότι η μορφή της Άλλης Καμπάνιας πρέπει να αποφασιστεί από αυτούς που την αναλαμβάνουν. “Δεν θέλουμε να συμβεί στην Άλλη Καμπάνια αυτό που συνέβη στα κόμματα. Εδώ αποφασίζουν όλοι.” Πρότεινε ακόμα, η επόμενη φάση της Άλλης Καμπάνιας να ξεκινήσει με μια έξοδο σε ολόκληρο το Μεξικό. Την αρχή θα την κάνει ο ίδιος σαν εκπρόσωπος του EZLN. Ακόμα, τα ανεξάρτητα εναλλακτικά μέσα που συμμετείχαν σ΄ αυτήν την ολομέλεια πρότειναν να δημιουργηθεί ένα έθνικό δίκτυο ανεξάρτητων μέσων. Σ΄ αυτή τη Γενική Συνέλευση συμμετείχαν 91 κοινωνικές οργανώσεις, 36 πολιτικές οργανώσεις, 129 ομάδες, συλλογικότητες, ΜΚΟ, 26 ιθαγενικές οργανώσεις και 196 άτομα.

To ντοκιμαντέρ που θα βρείτε εδώ αποτελείται από, υποτιτλισμένα στα ελληνικά, βίντεο από την Αλλη Καμπάνια που ξεκίνησαν οι Ζαπατίστας σε όλο το Μεξικό, τον Γενάρη του 2006.

Διάρκεια: 91:00

Έτος Παραγωγής: 2006

Γλώσσα: Ισπανικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ083

Earth Liberation Front

Ντοκιμαντέρ για τον Earth Liberation Front (E.L.F.), οικολογική «τρομοκρατική» οργάνωση, που για πολλά χρόνια θεωρούνταν ο νούμερο ένα εσωτερικός εχθρός των Η.Π.Α. Λόγω της φύσης της οργάνωσης (είναι προφανώς παράνομη, και γι’αυτό οργανωμένη σε μικρούς πυρήνες που δεν έχουν σύνδεση μεταξύ τους), το ντοκιμαντέρ επικεντρώνεται σε δύο ανθρώπους. Ο πρώτος έχει αυτοανακηρυχθεί σε εκπρόσωπο τύπου του E.L.F., και ο δεύτερος, ο Free , συνελήφθη για τον εμπρησμό τριών αυτοκινήτων και καταδικάστηκε ως μέλος του E.L.F., χωρίς ο ίδιος να αποδεχτεί την συμμετοχή του στην οργάνωση.

Όπως σωστά σημειώνει και ο www .kinimatografos.net (από όπου αντλήθηκε η περιγραφή) η ποιότητα της εικόνας είναι πολύ άσχημη, αλλά το υλικό αρκετά ενδιαφέρον.

Διάρκεια: 37:00

Έτος Παραγωγής:

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT175

Travel Queeries

Είναι ένα ντοκιμαντέρ που εξετάζει τον πολιτισμό, την τέχνη και τον ακτιβισμό της ριζοσπαστικής queer σκηνής στη σύγχρονη Ευρώπη. Με προσωπικές συνεντεύξεις και αποσπάσματα από περφορμανς, φεστιβάλ, queer χώρους, κ.α. η ταινία προσπαθεί να καταλάβει πως η queer κουλτούρα έχει βγάλει ρίζες σε διαφορετικές χώρες της περιοχής. Το Travel Queeries ταξίδεψε ανάμεσα σε Ισπανία, Αγγλία, Σερβία, Πολωνία, Γερμανία και Δανία, κατέγραψε σκέψεις και εμπειρίες ανθρώπων ερευνώντας τις περιπλοκότητες, τις καινοτόμες αξίες και το αλλόκοτο πνεύμα, όπως αυτά σχετίζονται με το ανταγωνιστικό κίνημα.

Διάρκεια: 60:00

Έτος Παραγωγής: 2009

Γλώσσα:

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT166

Από την απόρριψη του ασύλου στον αγώνα (ελβετία)

Collectif droit de rester (Κολλεκτίβα Δικαίωμα στην διαμονή) Λωζάνη
Coordination asile-Vevey (Συντονιστικό ασύλου Vevey)
6/2009, 22′

Το βίντεο αναφέρεται στους αγώνες των μεταναστών στους οποίους το ελβετικό κράτος αρνείται την παροχή ασύλου. Περιέχονται κυρίως συνεντεύξεις από μετανάστες.
μπορείτε να το κατεβάσετε και από τον κινηματικό δικτυακό τόπο black-tracker.gr.

υποτιτλισμός κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμανγκά στο πλαίσιο της εκδήλωσης “εμπειρίες αγώνα ενάντια στη μεταναστευτική πολιτική και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης”

εκδήλωση-συζήτηση με συντρόφους/ισσες από την ελβετία και το βέλγιο

Στο φάκελο περιέχεται η μπροσούρα της εκδήλωσης

Διάρκεια: 22:00

Έτος Παραγωγής: 2009

Γλώσσα: Γαλλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: KB082

Undercurrents 2

Unreasonable Force (12 mins)
Εκθέτοντας πώς οι εταιρίες ασφάλειας επιτίθενται ακτιβιστές

Justice In The Court (12 mins)
Housing campaigners μετασχηματίζουν το εγκαταλελειμμένο δικαστήριο στο Μπράιτον σε ένα κοινοτικό χώρο

Playing Around With The Commons (10 mins)
Οι τοπικοί χωρικοί σταματούν την κατασκευή ένός γήπεδου γκολφ στην περιοχή τους
Winner: Brazilian Olympiad Video Festival 1996

Washes Whiter (12 mins)
Ένα κριτικό βλέμμα στην Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ και τη ΓΣΔΕ, Συμπεριλαμβάνονται εικόνες των αντιστασιακών κινημάτων από όλο τον κόσμο

Street News (8 mins)
Συγκέντρωση θεμάτων που η TV επιλέγει να αγνοήσει

Off The Record (6 mins)
Η καταστολή της αστυνομίας το παράκανε στην Οξφόρδη;

The Hill (25 mins)
Η πάλη για να σταματήσει η οικοδόμηση μιας οδικής «παράκαμψης» μέσω του Hill Solsbury

You’ve Got To Be Choking Two (9 mins)
Αναφορά των δραστηριοτήτων του έτους στην εκστρατεία «όχι στον αυτοκινητόδρομο M11» (‘No M11 Link Road’ campaign)

Commercial Brake (3 mins)
Σταματώντας μία διαφημιστική καμπάνια ινδονησιακών εταιριών υλοτομίας

Attack Of Big Mac (8 mins)
Εξετάζοντας πως οι εταιρίες καταφέρνουν να φιμώνουν ακτιβιστές

Free Party People (5 mins)
Η κατάσχεση ενός sound system από την αστυνομία στο δρόμο για ένα rave

Διάρκεια: 120:00

Έτος Παραγωγής: 1994

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT154

Bambule (wagenplatz)

Σύντομο ιστορικό του κινήματος των καταλήψεων στο Βερολίνο από το 1990 και μετά καθώς και της καταστολής του τα επόμενα χρόνια.
Εκκένωση της κατειλημμένης περιοχής που ονομαζόταν BAMBULE στο Αμβούργο το 2002. Στον χώρο αυτό κατοικούσαν σε βαγόνια και τροχόσπιτα, πάρα πολύς κόσμος, κάτι που συνηθίζεται ειδικά στην Γερμανία.
Πορείες, διαμαρτυρίες και δράσεις αλληλεγγύης, καταστολή κ.α.

Διάρκεια: 41:00

Έτος Παραγωγής: 2005

Γλώσσα: Γερμανικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: KB080

ANTIFA – Chasseurs De Skins

Γαλλία, 1984

Το κίνημα των redskins στη Γαλλια, γεννήθηκε σε ιδιαίτερες συνθήκες μεταξύ 1984 και 1986. Από τη μια, οι οικονομικές και πολιτικές συνθηκες ειναι δυσκολες: μαζικη ανεργια, τα πρωτα νεοφιλελευθερα πειραματα και η ταυτοχρονη ανοδος του Εθνικου Μετωπου. Απο την αλλη, η μαζικοποιηση μιας νεανικης πολιτικοποιημενης κουλτουρας, του rock alternatif, ενος ειδους γαλλοφωνου πολιτικοποιημενου πανκ ροκ με στοιχεια απο τις κουλτουρες των μεταναστων.

Το κίνημα των redskins στη Γαλλία δεν έχει καμία σχέση άμεσης συγγένειας με το skinhead κίνημα στο σύνολο του. Το 1984 στη Γαλλία, όποιος είναι σκινχεντ είναι κατά πάσα πιθανότητα φασίστας ή νεοναζί και κάποιοι ελάχιστοι είναι απλά απολίτικοι. Επιτίθενται στις καταλήψεις και στις πανκ συναυλίες, σε άστεγους, σε μετανάστες και σε όποιον δεν τους αρέσει η φάτσα του. Ο τύπος διαρκώς ασχολείται μαζί τους, τους καλούν σε τηλεοπτικές εκπομπές και φτάνουν μέχρι και σε και παρελάσεις στους δρόμους.

Γύρω από το πανκ συγκρότημα Berruriers Noirs, που έκανε συναυλίες αποκλειστικά σε καταλήψεις, σχηματίζεται μια άτυπη περιφρούρηση συναυλιών, με σκοπό να μην αφήσουνε τους φασίστες να επιτίθενται στο κοινό των συναυλιών. Είναι οι Red Warriors, οι πρώτοι κυνηγοί σκινχεντς στο Παρίσι. Οι Red Warriors αναλαμβάνουν να σταματήσουνε τη φασιστική τρομοκρατία: 3 χρόνια μετά κανένας στο Παρίσι δεν τολμάει να κυκλοφορήσει με τη γαλλική σημαία ραμμένη στο φλαιτ τζακετ, πόσο μάλλον με την σβάστικα.

Αυτή η νίκη βέβαια δεν οφειλόταν μόνο στη δράση των Red Warriors αλλά και του πολλαπλασιασμού των ομάδων αντιφασιστικής δράσης, καθώς επίσης και της απογοήτευσης πολλών νεαρών φασιστών που συνειδητοποίησαν πως οι ηγέτες των φασιστικών γκρουπουσκουλων τους είχανε εξαπατήσει και εκμεταλλευτεί, καθώς και το αδιέξοδο του φασισμού. Οι Red Warriors ωστόσο λειτούργησαν σαν μια μορφή πρωτοπορίας, προτείνοντας έναν ριζοσπαστικό αντιφασισμό, σε άμεση συνάφεια με τα προβλήματα της νεολαίας της εποχής και ταυτόχρονα μέσα τόσο στις νεανικές κινητοποιήσεις όσο και στην αντικουλτουρα/underground. Πολλές ομάδες θα δημιουργηθούν, οι Red Ants, οι Lenine Killers, οι Red Action Skinhead και στη Μασσαλία οι Massilia Red Army. Κάποιοι θα πολιτικοποιηθούν έντονα, άλλοι, όπως οι Ducky Boys θα θελήσουνε να λειτουργήσουνε κατά το πρότυπο των “μυθικών” νεανικών συμμοριών των 50ς (όπως οι Γάλλοι Panthers), με ηθικό κώδικα, ομοιόμορφο ντύσιμο και κανόνες συμπεριφοράς, άλλοι δυστυχώς θα λειτουργήσουνε ακριβώς όπως οι φασίστες σκινχεντς, προκαλώντας ανούσιους καυγάδες και όντας το ίδιο επικίνδυνοι σε μια τυχαία νυχτερινή συνάντηση όσο και οι “αντίπαλοι” τους. Ευτυχώς, αυτή η λογική του πολέμου των συμμοριών δεν θα επικρατήσει ούτε θα πάρει μεγάλες διαστάσεις.

Από πλευράς κουλτούρας, υπάρχει πολυχρωμία. Από μουσική, oï, punk alternatif, reggae, πολλές φορές psychobilly ή ακόμα και hip-hop. Το συγκρότημα που αποτελεί κοινή αναφορά σε όλους είναι φυσικά οι Red Skins, βρετανική πολιτικοποιημένη (μελη του Socialist Worker Party) power soul μπάντα. Η μουσική όμως είναι δευτερεύουσα: οι redskins θεωρούν τους εαυτούς τους σαν την πιο αποφασισμένη πρωτοπορία στο χώρο του νεανικού εναλλακτικού κινήματος ενάντια στο φασισμό και στο ρατσισμό. Πολιτικά επίσης υπάρχει πολυχρωμία: κάποιοι είναι τροτσκιστές στο LCR, κάποιοι (ελάχιστοι) στο ΚΚΓ, αλλά οι πιο πολλοί αυτόνομοι ή αναρχικοί (libertaires, όπως τους αποκαλουν οι γάλλοι). Το SCALP (section carrément anti Le Pen, ομάδα απόλυτα ενάντια στον Λε Πεν), ομάδα αντιφασιστών ακτιβιστών, αναρχικών και αντιδογματικών, θα αποτελέσει το χώρο στον οποίον θα πολιτικοποιηθούν οι περισσότεροι νεαροί redskins.
Από πλευράς εμφάνισης, δανείζονται στοιχεία από τους σκινχεντς (φλαιτ τζακετ, ντοκ μαρτενς), από τους psychoμπιλαδες (κοκορι flat top, κόκκινη μπαντανα) και από τους πρώτους χιπ χοπαδες (φαρδιά παντελόνια, τεράστια παπούτσια μπάσκετ). Φοράνε επίσης ινδιάνικα σύμβολα, όπως κεφάλια ερυθρόδερμων στις ζώνες ή στα δαχτυλίδια μαχης, μπλουζακια της αμερικανικης ομαδας ποδοσφαιρου Washington Redskins καθως και ρουχα της εργατικης ταξης, οπως πουλοβερ φορτηγατζηδων και φορμες εργασιας. Στις συγκρουσεις με τους φασιστες, φορανε τα φλαιτ τζακετ αναποδα, με την κοκκινη φοδρα προς τα εξω, ετσι ωστε ν αναγνωριζονται μεταξυ τους.

Το κινημα των γαλλων redskins, ηταν ενα ανοιχτο νεανικο κινημα, που δεν επιδιωκε να διαχωριστει απο το συνολο της νεανικης αντικουλτουρας της εποχης και που καταφερε, με τον πιο εντονο και ενεργητικο τροπο, να φερει στο προσκηνιο την αντιφασιστικη και αντιρατσιστικη δραση και να υπερασπιστει τους δρομους και τον νεανικο τροπο ζωης απο τις εγκληματικες φασιστικες συμμοριες.

Παρίσι, δεκαετίες ’80, ’90.
Ανεργία, περιθωριοποίηση κοινωνικών κομματιών, μητροπολιτική βία, κρατική καταστολή αλλά και ένα ανερχόμενο ελευθεριακό κίνημα punk που γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο.
Στον αντίποδα φασιστίκες συμμορίες σκίνχεντ που καθιστούν ολόκληρες περιοχές απροσπέλαστες. Θα ακολουθήσουν πολλά πεσίματα σε συναυλίες, σε μετανάστες και κόσμο προσκείμενο στον ελευθεριακό χώρο. Οι τελευταίοι θα νιώσουν την ανάγκη να δημιουργήσουν αντιφασιστικές ομάδες κρούσης με σκοπό να επιστρέψουν τη βία πίσω στους φασίστες-σκίνχεντ.

Έτσι δημιουργούνται οι πρώτες antifa ομάδες…

Το ντοκιμαντέρ μεταφράστηκε και προβλήθηκε στη κατάληψη libertatia το Σεπτέμβρη του 2010 στα πλαισια του ανοίγματος της συζήτησης για τη μορφολογία του αντιφασιστικού αγώνα.

Διάρκεια: 66:00

Έτος Παραγωγής: 2008

Γλώσσα: Γαλλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: KB079