Category Archives: Ντοκιμαντερ

Ο Αγωνας

Ο Αγώνας

Μια ταινία των «έξι»

Το ντοκιμαντέρ αυτό αρκετά επίκαιρο μέχρι την εποχή μας, αναφέρεται στους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες λίγο μετά την πτώση της χούντας, Η δικτατορία είχε απαγορεύσει όλες τις απεργίες και εργατικές κινητοποιήσεις , ακόμα και την ύπαρξη κομμάτων.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μετά την πτώση της να ξεσπάσουν αυθόρμητοι εργατικοί αγώνες που δεν ελέγχονταν από τα κομματικά επιτελεία.
Αυτοί οι αυθόρμητοι και αυτοοργανωμένοι αγώνες που πολλές φορές έπαιρναν και τα χαρακτηριστικά άγριων απεργιών, καταλήψεων, κλπ έφτασαν λίγο πολύ να διεξάγονται μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ΄80.

Από κει και πέρα άρχισε ο κομματικός εναγκαλισμός των σωματείων από όλα τα κόμματα με στόχο τη διαχείριση της εργατικής τάξης μέσα στα όρια του συστήματος. Τις συνέπειες αυτής της διαχείρισης τις ζούμε μέχρι σήμερα. Παράλληλα είναι επίκαιρο, γιατί δείχνει με εμφανή τρόπο τους πρώτους αγώνες που έκαναν μαζί Έλληνες και ξένοι εργάτες. Τα υπόλοιπα, δείτε τα στην ταινία!


Διάρκεια: 85:00

Έτος Παραγωγής:

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ104

Μαυροι πανθηρες Ισραηλ

Μαύροι πάνθηρες Ισραήλ

Οι Μαύροι Πάνθηρες του Ισραήλ μιλούν. Η οργάνωση που επηρεάστηκε από το ομώνυμο κίνημα της Αμερικής, μπορεί να ηττήθηκε από τον κατασταλτικό μηχανισμό του Ισραήλ, μέλη της όμως και πρώην κρατούμενοι μιλούν για τη διαδρομή τους αλλά και τις συνθήκες που χωρίζουν και περιθωριοποιούν κομμάτια της κοινωνίας στο σημερινό Ισραήλ.

Διάρκεια: 34Q03

Έτος Παραγωγής: 2004

Γλώσσα: Αραβικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT103

Οι Λαχειοπωλες του Ουρανου

Οι Λαχειοπώλες του Ουρανού

Το ντοκιμαντέρ “Οι Λαχειοπώλες τ’ Ουρανού” συνθέτουν οχτώ αφηγήσεις οι οποίες επαναφέρουν στο προσκήνιο την κοινωνική ιστορία της Ελλάδας του ’60-’70.

Μέσα από τις μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν από κοντά μερικά από τα πιο σημαντικά πολιτικά γεγονότα της εποχής εκείνης, ανθρώπων που αγωνίστηκαν και διώχθηκαν γι’ αυτή τους την συμμετοχή, επιχειρείται μια αναδρομή και μια εκ νέου ανάγνωση των σελίδων της πολιτικής μας ιστορίας.

Είναι επίσης μια απόπειρα να φωτιστούν, άγνωστες για πολλούς, πτυχές της ιστορίας αυτής. Μία απόπειρα να αναδειχθούν οι ταξικοί αγώνες της εποχής, τα στοιχεία που τους χαρακτήρισαν και τους καθόρισαν.

Από τη συντριβή των τάξεων της αστυνομίας από τους απεργούς οικοδόμους το ’61, τις δυναμικές διαδηλώσεις του Ιούλη του ’65, τους αντιδικτατορικούς αγώνες, στην μεταπολίτευση των εργοστασιακών σωματείων, των καταλήψεων χώρων εργασίας, της αλληλεγγύης, της ένοπλης πάλης και των κινημάτων αμφισβήτησης.

Μια απόπειρα αναβίωσης του κοινωνικού και πολιτικού κλίματος μιας εποχής που χάρισε την πλούσια παρακαταθήκη της στους αγωνιζόμενους του σήμερα και τους αγώνες που έρχονται.

Τα γεγονότα που παρουσιάζονται εδώ, δεν παρατίθενται σαν αρχειακό έκθεμα. Γιατί οι αναμνήσεις μας είναι η δύναμή μας. Η δύναμη που διανύει τις εποχές και καθιστά τους ανθρώπους ικανούς να αντιπαρατεθούν στα τανκς και τους βασανιστές, στις αύρες και τους δολοφόνους, στην αδικία και την πεποίθηση ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει.

Διάρκεια: 93:00

Έτος Παραγωγής: 2009

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ099

Αποσπασματα απo το λογο πολιτικων κρατουμενων και διωκομενων αγωνιστων

Αποσπάσματα από το λόγο πολιτικών κρατούμενων και διωκόμενων αγωνιστών

Το βίντεο φτιάχτηκε το Μάρτιο του 2011 από συντρόφους/συντρόφισσες της κατάληψης έπαυλης Kουβέλου στα πλαίσια κύκλου προβολών με θέμα τους πολιτικούς κρατούμενους.

“Το βίντεο που ακολουθεί αποτελείται από αποσπάσματα από το λόγο αγωνιστών και πολιτικών κρατούμενων. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται πάνω από 40 πολιτικοί κρατούμενοι μέσα στις ελληνικές φυλακές, νούμερο που ολοένα και αυξάνεται. Σκοπός μας εδώ δεν είναι να μιλήσουμε για τις υποθέσεις τους αυτές καθαυτές, αλλά κυρίως να δείξουμε δηλώσεις και τοποθετήσεις τους σχετικά  με έννοιες και καταστάσεις που προβληματίζουν ή και θα έπρεπε να προβληματίζουν όλους μας. Το γεγονός ότι μπορεί να μην περιλαμβάνει λόγο όλων τον κρατούμενων δε σημαίνει ότι στηρίζουμε κάποιους περισσότερο ή λιγότερο. Επίσης σκοπός μας δεν είναι να ταυτίσουμε επαναστατικές οργανώσεις είτε άτομα που θα ακουστούν, μεταξύ τους, καθώς αναγνωρίζουμε ότι μπορεί να υπάρχουν διαφορές είτε σε ιδεολογικό είτε σε πρακτικό επίπεδο και αυτό γενικά είναι κάτι το θεμιτό και αποδεκτό. Ο εχθρός όμως είναι κοινός και δεν πρέπει να ξεχνάμε τον στόχο που πιο πολύ από κάθε διαφορά μας, μας ενώνει..

«Τώρα και εδώ για πάντα και παντού. Ονειρεύομαι ελευθερία. Μέσα απ του καθένα την πανέμορφη ιδιαιτερότητα, 
ν’ αποκαταστήσουμε του σύμπαντος την αρμονία.»

Κ. Γώγου

Θεωρούμε ότι όταν ένα κομμάτι του ευρύτερου επαναστατικού κινήματος βρίσκεται στα χέρια του εχθρού δεν πρέπει να αποσπάται αλλά σίγουρα θα πρέπει να υπάρχουν/δημιουργούνται σχέσεις συντροφικότητας και επικοινωνίας με το υπόλοιπο κίνημα.
Επίσης, δεδομένου του ότι είναι πιο δύσκολο κανείς να ακουστεί μέσα από τα τείχη. θεωρούμε την προώθηση του λόγου των φυλακισμένων αγωνιστών αναγκαία χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε κάποιον ως αυθεντία.
Η κριτική και ο προβληματισμός σχετικά με τη στάση και το λόγο ατόμων που φυλακίστηκαν για τη δράση και τα πιστεύω τους, μπορεί να μας ωθεί να κάνουμε και τη δική μας αυτοκριτική ή και ίσως την αναδιαμόρφωση αντιλήψεων και πρακτικών αγώνα.”

Διάρκεια: 60:00

Έτος Παραγωγής: 2011

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ032

Viva la Escuela Moderna

Viva la Escuela Moderna

Ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε στην ισπανική τηλεόραση (TVE2) σχετικά με τη ζωή του Φερέρ και το Σύγχρονο Σχολείο.

[…]Απογοητευμένοι από την αποτυχία της τακτικής του τερρορισμού, πολλοί αναρχικοί άρχισαν να τονίζουν τη σπουδαιότητα της παιδείας για την επίτευξη των κοινωνικών στόχων τους. Ήταν η περίοδος της ακμής των ελευθεριακών σχολείων και των παιδαγωγικών προγραμμάτων σε όλες τις περιοχές της χώρας όπου οι αναρχικοί ασκούσαν κάποια επιρροή. Η πιο φημισμένη προσπάθεια σε αυτόν τον τομέα ήταν το Escuela Moderna (Σύγχρονο Σχολείο) του Φρανθισκο Φερέρ, ένα παιδαγωγικό σύστημα που επηρέασε σημαντικά την καταλανική εκπαίδευση και γενικότερα τις πειραματικές τεχνικές διδασκαλίας.[…]

 

[…]Το παιδαγωγικό σύστημα που ο Φερέρ έμελλε να καθιερώσει ως Σύγχρονο Σχολείο εμπεριέχει πολλά στοιχεία που σήμερα θα μπορούσαν να θεωρηθούν συμβατικά, αλλά το διέκριναν και κάποια χαρακτηριστικά που ακόμα και στην εποχή μας έχουν ουσιαστικά παραμείνει σε πειραματικό στάδιο. Για να αντιληφθεί κανείς την αξιόλογη καινοτομία που σημείωση το Σύγχρονο Σχολείο, θα πρέπει να το δει συνολικά και στα πλαίσιο του ισπανικού εκπαιδευτικού συστήματος.

Μολονότι στην Ισπανία υπήρχε μια πανεθνική εκπαιδευτική νομοθεσία, η διεύθυνση των περισσοτέρων σχολείων βρίσκονταν στα χέρια κληρικών που χρησιμοποιούσαν βάρβαρες μεθόδους διδασκαλίας και έδιναν έμφαση στην αποστήθιση του καθολικού δόγματος. Οι κληρικοί αυτοί κατέκριναν δριμύτατα κάθε πολιτική ομάδα, επιστημονική θεωρία ή πολιτιστική τάση που δυσαρεστούσε την εκκλησία. Η μεικτή εκπαίδευση, η οποία ήταν ανεκτή στην επαρχία λόγω έλλειψης σχολικών εγκαταστάσεων, ήταν αυστηρά απαγορευμένη στις πόλεις. Απέναντι σε αυτό το νοσηρό κατεστημένο ο Φερέρ αντιπρότεινε ένα παιδαγωγικό σύστημα και μια μέθοδο διδασκαλίας που οι κληρικοί μπορούσαν να αντιληφθούν μόνο σαν «διαβολικά». Καθιέρωσε μια σειρά μαθημάτων βασισμένων στις φυσικές επιστήμες και στον ηθικό ορθολογισμό, απαλλαγμένων από θρησκευτικά δόγματα και πολιτικές προκαταλήψεις. Παρόλο που η διδασκαλία ήταν συστηματική, δεν υπήρχαν έπαινοι, βαθμοί ή εξετάσεις.

Στην ουσία δεν υπήρχε καμία ατμόσφαιρα ανταγωνισμού, πειθαναγκασμού ή εξευτελισμού. Σύμφωνα με τα λόγια του Φερέρ, η «αρχή της αλληλεγγύης και της ισότητας» χρησίμευε ως οδηγός για τα μαθήματα. Σε μια περίοδο κατά την οποία οι «απείθαρχοι» μαθητές στα εκκλησιαστικά σχολεία ήταν αναγκασμένοι να γονατίζουν σε στάση μετάνοιας και στη συνέχεια να ξυλοκοπούνται, το Σύγχρονο Σχολείο προειδοποιούσε τους δασκάλους ότι έπρεπε να «απέχουν από κάθε ηθική ή υλική τιμωρία διαφορετικά κινδύνευαν να κριθούν ακατάλληλοι για πάντα». Η διδασκαλία έπρεπε να βασίζεται αποκλειστικά στην αυθόρμητη επιθυμία των μαθητών να αποκτήσουν γνώσεις και να τους προσφέρει την ευκαιρία να μαθαίνουν σύμφωνα με το δικό τους προσωπικό ρυθμό. Ο σκοπός του σχολείου ήταν να εμφυσήσει στους μαθητές «μια αμείλικτη εχθρότητα απέναντι στις προκαταλήψεις» και να δημιουργήσει «γερά μυαλά, ικανά να διαμορφώνουν τις δικές τους ορθολογιστικές πεποιθήσεις πάνω σε όλα τα θέματα».

Για τον Φερέρ , ωστόσο, «η εκπαίδευση του ανθρώπου δεν συνίσταται μόνο στην εξάσκηση του πνεύματός του, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η καρδιά και η θέλησή του. Παρά τις διαφορετικές λειτουργίες του, ο άνθρωπος είναι ένα ολοκληρωμένο και ενιαίο σύνολο. Παρουσιάζει ποικίλες όψεις, αλλά κατά βάθος είναι μια και μοναδική ενέργεια η οποία παρατηρεί, αγαπά και χρησιμοποιεί τη βούληση για την επιδίωξη των στόχων του». Σύμφωνα με τον Φερέρ, μια από τις σημαντικότερες αποστολές του Σύγχρονου Σχολείου ήταν να διατηρήσει αυτήν την ενότητα του ατόμου και να φροντίσει ώστε να μην δημιουργείται «διχασμός της προσωπικότητας στο άτομο: το ένα μέρος να αντιλαμβάνεται και να εκτιμά την αλήθεια και την καλοσύνη και το άλλο να ακολουθεί το κακό». Το ίδιο το σχολείο πρέπει να αποτελεί μια μικρογραφία του πραγματικού κόσμου και να ενσωματώνει πολλές διαφορετικές πλευρές και ανθρώπινες προσωπικότητες.

Για αυτόν το λόγο ο Φερέρ δεν επέμεινε απλώς στη μεικτή εκπαίδευση των δύο φύλων, αλλά και σε ένα αντιπροσωπευτικό σύνολο μαθητών από όλες τις κοινωνικές τάξεις. Θεωρούσε ότι έπρεπε να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να έρθουν τα παιδιά των εργατών κοντά στα παιδιά της μεσαίας τάξης έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα πλήρως απελευθερωτικό περιβάλλον για τους νέους, «ένα σχολείο χειραφέτησης το οποίο θα αποκλείσει από τη σκέψη καθετί που χωρίζει τους ανθρώπους: τις εσφαλμένες αντιλήψεις περί ιδιοκτησίας, πατρίδας και οικογένειας». Πολλά από αυτά τα ιδεώδη αποτελούν την πεμπτουσία του αναρχισμού και αποκαλύπτουν την επιρροή του Λορένθο και του Κροπότκιν στην σκέψη του Φερέρ.

Ο Φερέρ δημιούργησε το Σύγχρονο Σχολείο στη Βαρκελώνη μόλις τον Σεπτέμβριο του 1901 […]

Διάρκεια: 50:50

Έτος Παραγωγής:

Γλώσσα: Ισπανικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT101

Τα ισπανικά κιβώτια (Las cajas españolas)

Τα ισπανικά κιβώτια (Las cajas españolas)

Δεν είναι πολύ γνωστό, όμως επί Ισπανικού Εμφυλίου πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη επιχείρηση διάσωσης στην ιστορία της τέχνης: 1.868 κιβώτια που έκρυβαν ανεκτίμητους θησαυρούς του μουσείου Πράδο ταξίδεψαν υπό αντίξοες συνθήκες από τη Μαδρίτη στη Γενεύη ώστε να διασωθούν από τους κατακτητές.

Ενα ντοκιμαντέρ του ερευνητή και συγγραφέα Αλμπέρτο Πόρλαν, διανθισμένο με πλούσιο ανέκδοτο υλικό για τον ισπανικό εμφύλιο, που περιγράφει το περιπετειώδες χρονικό της διάσωσης του καλλιτεχνικού θησαυρού της Ισπανίας και προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2010 στο πλαίσιο του μεγάλου αφιερώματος της Ταινιοθήκης της Ελλάδος «Ο Ισπανικός Εμφύλιος στον κινηματογράφο», σε συνεργασία με την ισπανική πρεσβεία της Αθήνας. Καταγγελτικό, με το γάντι, για το ρόλο δημοκρατιών της Ευρώπης και των φρανκιστών προσωπικοτήτων, μας θυμίζει τη δική μας επιχείρηση διάσωσης των θησαυρών του Αρχαιολογικού Μουσείου, επί γερμανικής κατοχής, όταν οι αρχαιολόγοι έθαψαν τα εκθέματα κάτω από μια πλάκα τσιμέντου…

Διάρκεια: 86:00

Έτος Παραγωγής: 2004

Γλώσσα: Ισπανικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ100

Μακρονησος

Μακρόνησος

Ο Ηλίας Γιαννακάκης και η Eύη Καραμπάτσου σκηνοθετούν μια ταινία έπειτα από επταετή έρευνα που έφερε στο φως τα πιο σπάνια υλικά, έγγραφα, μαρτυρίες, δημοσιεύματα, φωτογραφίες και κινηματογραφικό αρχειακό υλικό. Το στίγμα της ταινίας είναι η προσπάθεια για μια προσέγγιση των γεγονότων πέρα από φανατισμούς, μίση και έντονη ιδεολογική φόρτιση.

Επελέγη ένας μικρός σχετικά αριθμός πρώην εξόριστων για να καταθέσουν την μαρτυρία τους, που συναποτελούν ολόκληρο το φάσμα των ανθρώπων που πέρασαν από το νησί. Αυτός που υπέγραψε, αυτός που δεν άντεξε, κάποιος που βασανίστηκε φρικτά, κάποιος άλλος που έζησε ως αυτόπτης μάρτυρας τα συγκλονιστικά γεγονότα της σφαγής τριακοσίων ανθρώπων καθώς και μια γυναίκα κρατούμενη, η γνωστή ηθοποιός Αλέκα Παϊζη, που πέθανε πρόσφατα.

Το 1947, στην κορύφωση του Ελληνικού Εμφυλίου, ένα στρατόπεδο δημιουργείται στην Μακρόνησο, ένα ξερονήσι απέναντι από το Λαύριο, ώστε να εκτοπισθούν οι κομμουνιστές φαντάροι ή ακόμη και οι ύποπτοι αριστερής συνείδησης και νααναμορφωθούν ιδεολογικά ώστε να σταλούν στο μέτωπο και να πολεμήσουν στην πλευρά του Εθνικού στρατού εναντίον των πρώην συντρόφων τους.

Τι συνέβη όμως πραγματικά σ’ αυτό το νησί-στρατόπεδο προπομπό του Γκουαντάναμο, που επί χρόνια αποτέλεσε ταμπού για το οποίο ήταν λίγοι εκείνοι που μιλούσαν; Τι συνέβη σ’ αυτό το νησί που ‘φιλοξένησε και πολιτικούς κρατούμενους και κορυφαίες φυσιογνωμίες της τέχνης, του πνεύματος, πανεπιστημιακούς, ακόμη και διάσημους ποδοσφαιριστές της εποχής. Ο Γιάννης Ρίτσος, ο Μάνος Κατράκης, ο Θανάσης Βέγγος, ο Νίκος Κούνδουρος, ο Στέλιος Καζαντζίδης και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ήταν μερικοί μόνο από όσους πέρασαν την σκληρή δοκιμασία…

Διάρκεια: 104:27

Έτος Παραγωγής: 2008

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ098

Die Deutsche Wochenschau – 1941-05-02 Athen

Die Deutsche Wochenschau – 1941-05-02  Athen

Ένα σπάνιο ιστορικό Α/Μ  ντοκιμαντέρ από τα γερμανικά αρχεία, που δείχνει την επέλαση  των κατακτητών στην Ελλάδα. Δείτε μέσα από αυτό το ντοκιμαντέρ πως ήταν η  Αθήνα  το 1941, αλλά βέβαια και άλλες τοποθεσίες στην Ελλάδα. Από που μπήκαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα , πιο σχέδιο ακολούθησαν, από που πέρασαν και άλλα πολλά.
Ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ με κεντρικό θέμα την Ελλάδα.

Διάρκεια: 24:13

Έτος Παραγωγής:

Γλώσσα: Γερμανικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ097

Αουσβιτς – Ναζι και η τελικη λύση

Αουσβιτς – Ναζί και η τελική λύση

Το Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου είναι το στρατόπεδο εξόντωσης, το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν με το όνομα “Άουσβιτς”. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κρατήθηκαν φυλακισμένοι εδώ σε άθλιες συνθήκες και περισσότεροι από 1,1 (έως 1,5 περίπου) εκατομμύρια δολοφονήθηκαν

Το Άουσβιτς ΙΙ είχε διαστάσεις 2 επί 2,5 χμ και ήταν διαιρεμένο σε διάφορα τμήματα, τα οποία με επίσης χωρίζονταν σε τομείς. Οι τομείς αυτοί, όπως και ολόκληρο το στρατόπεδο, περιφράχτηκαν με ηλεκτροφόρο συρματόπλεγμα.

Ενώ αρχικά προοριζόταν να γίνει στρατόπεδο εργασίας για αιχμαλώτους πολέμου και φυλακισμένους της [Schutzstaffel|SS], το Άουσβιτς ΙΙ άλλαξε λειτουργία μετά από λίγους μήνες κιόλας. Την άνοιξη του [1942] δολοφονήθηκαν σοβιετικοί πολιτικοί  (στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος αποσπασμένα στον Κόκκινο Στρατό), όπως και ανίκανοι για εργασία φυλακισμένοι με το αέριο [Zyklon B]. Οι μητέρες και τα παιδιά τους, που κατά την κρίση των γιατρών του στρατοπέδου δεν μπορούσαν να εργαστούν, δολοφονούνταν επίσης με αέριο αμέσως μετά την άφιξή τους στο στρατόπεδο. Από τον Απρίλιο ή τον Ιούλιο του 1942 και μετά (ο ακριβής χρόνος συζητείται) η πλειοψηφία των Εβραίων που έφταναν στο στρατόπεδο θανατώνονταν αμέσως. Η ικανότητά τους για εργασία δεν είχε πλέον ιδιαίτερη σημασία, αφού το Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου είχε μετατραπεί από στρατόπεδο εργασίας σε στρατόπεδο εξόντωσης.