Πίσω από την εκκένωση
Καλοκαίρι 2005. Πίσω από την εκκένωση της Γάζας, η κατοχή της Δυτικής όχθης συνεχίζεται, επεκτείνεται και βαθαίνει. Ανεξάρτητες παραγωγές μικρού μήκους καταγράφουν στιγμές του κινήματος αντίστασης.
Διάρκεια: 53:00
Έτος Παραγωγής: 2005
Γλώσσα: Διάφορες
Υπότιτλοι: gr
Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ125
Μέγαρα 1974 – Ο Αγώνας των Κατοίκων για την Γη και την Ελευθερία
Μια πρόχειρη αναφορά για το ντοκυμαντέρ και κάποια ιστορικά στοιχεία της πόλης από την αρχαιότητα ως τα νεότερα χρονια. Ένα δύο παραδείγματα αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης βγαλμένα απο την ιστορία … Οι τελευταίες κουβέντες του κατοίκου, ο οποίος μιλάει στην κάμερα ειναι η αποτυπωμένη καχυποψία για τα μελλούμενα έργα των κυβερνώντων μετα την χούντα, αλλα και τους ανοιχτούς λογαριασμούς του ελλαδικού χώρου με την ιστορία:
Στις 13 Απριλίου 1973, στην Πάχη των Μεγάρων, εκσκαφείς και μπουλντόζες ισοπεδώνουν 2.296 στρέμματα ελαιώνων. Με αυτή την ενέργεια ξεκινάει η υλοποίηση της σύμβασης μεταξύ του επιχειρηματία Στρατή Ανδρεάδη και της κυβέρνησης των Συνταγματαρχών, για την κατασκευή συγκροτήματος διυλιστηρίων, ένα έργο, στο οποίο οι Μεγαρείς θα αντιδράσουν και τελικά δε θα πραγματοποιηθεί. Το ντοκιμαντέρ καταγράφει τη βίαιη αλλαγή που υπέστη το φυσικό τοπίο, μαρτυρίες των κατοίκων σχετικά με τις συνέπειες της μαζικής απαλλοτρίωσης της γης τους και την οργανωμένη κινητοποίησή τους, η οποία συνέπεσε χρονικά με την εξέγερση στο Πολυτεχνείο.
Ξεφυλλίζοντας την ιστορία των Μεγάρων ανακαλύπτουμε ένα λαό με ρίζες σε Δωρικά φύλα, παλαιότερα σε Λέλεγες και άλλα. Τα Μέγαρα καταστράφηκαν ολοκληρωτικά το 308 π.Χ. από τον Πτολεμαίο τον Αιγύπτιο και από τότε δεν ανάκτησαν ποτέ ξανά την αρχαία τους δόξα. Η πόλη μέχρι την επανάσταση του 1821 παρέμενε πάμφτωχη με μερικές δεκάδες σπίτια και οικογένειες που ζούσαν κάτω από τον φόβο επιδρομών συντεταγμένων στρατών, καθώς η περιοχή ήταν πέρασμα για την Πελοπόννησο. Φόβος υπήρχε επίσης για τους πειρατές, οι οποίοι όμως σε πάρα πολλές περιπτώσεις στεκόντουσαν αλληλέγγυοι στους ντόπιους.
Γιατί αναφέρονται όμως τα παραπάνω ;
Μια απλή απάντηση είναι η μαρτύρια ενός βοτανολόγου από την Αμέρικη στα τέλη του 1700 ο οποίος βρέθηκε στην πόλη των Μεγάρων. Ο ίδιος υποθέτει πως έβλεπε τους χωρικούς να χορεύουν με σχηματισμούς που έρχονται κατ’ ευθείαν απο τις αρχαίες τελετές προς τιμήν της θεάς Δήμητρας. Παρατηρούμε δηλαδή τους κατοίκους μιας περιοχής, οι οποίοι για πάνω από χίλια χρόνια δεν έχασαν τη συλλογική μνήμη τους, αλλά επίσης διατήρησαν τους δεσμούς με την γη τους θεωρώντας την αναπόσπαστο κομμάτι της ανεξαρτησίας τους. Ο ίδιος βοτανολόγος προσέφερε στους Μεγαρείς τρόφιμα για να χορτάσουν την πείνα τους, πράγμα το οποίο αρνήθηκαν λέγοντας πως με αυτόν τον τρόπο πάλι πεινασμένοι θα είναι μόλις τελειώσουν αυτά. Τότε, τους προσέφερε σπόρους για κουκιά βάζοντας τους έναν όρο: μερίδιο της σοδειάς να προσφέρεται σε κοινό ταμείο με σκοπό την ανέγερση σχολείου, στόχος ο οποίος επετεύχθη. Tο 1ο Δημοτικό Σχολείο Μεγάρων υπάρχει μέχρι σήμερα μαζί με την λαϊκή παροιμία “Tι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω”.
Από την νεότερη ιστορία των Μεγάρων, άξιο αναφοράς είναι τα 2 χρόνια κατά τα οποία ο Κωσταντίνος Βάρναλης κρύφτηκε στην πόλη. Οικολογικό θέμα των ημερών για την περιοχή είναι ο υγροβιότοπος “Βουρκάρι” μεταξύ Μεγάρων και Νεάς Περάμου, απέναντι από την Σαλαμίνα.
Διάρκεια: 69:00
Έτος Παραγωγής: 2008
Γλώσσα: Ελληνικά
Υπότιτλοι: Όχι
Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ124
Τα πέτρινα χρόνια στην εκπαίδευση
Η ταινία – ντοκουμέντο της καθηγήτριας Νίνας Γεωργιάδου, αναφέρεται στις κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών, μαθητών και φοιτητών από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι τις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις και το απεργιακό φθινόπωρο του 2006. Κομμάτια και αποσπάσματα από κινηματογραφικές ταινίες, ντοκιμαντέρ, φωτογραφικό και τηλεοπτικό υλικό, συνθέτουν την ιστορία του εκπαιδευτικού κινήματος. Στιγμές ενός ολόκληρου αιώνα καταγράφονται σε αυτό το πολιτικό φιλμ, από την εποχή του Γληνού και του Δελμούζου, της χούντας, του πολυτεχνείου και της μεταπολίτευσης, των καταλήψεων του ’90 – ’91, των μεγάλων απεργιών των εκπαιδευτικών και της μάχης των εξεταστικών του ΑΣΕΠ, των κινητοποιήσεων στην Οαχάκα και τη Γαλλία, του πανεκπαιδευτικού κινήματος των απεργιών και των καταλήψεων του 2006. Πρωταγωνιστές, όλοι εμείς, ολόκληρος ο κόσμος της ζωντανής εκπαίδευσης, που αντιστέκεται στις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις και επιμένει να ονειρεύεται μια άλλη εκπαιδευτική και κοινωνική πραγματικότητα χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.
Σε 5 μέρη.
Διάρκεια: 47:00
Έτος Παραγωγής: 2007
Γλώσσα: Ελληνικά
Υπότιτλοι: Όχι
Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ123
Οι επιζώντες
«Η γνώμη ενός χαρακτηρισμένου ψυχασθενή δεν έχει καμία βαρύτητα…»
Άνθρωποι με ψυχιατρική εμπειρία από την Ελλάδα και το εξωτερικό μιλούν για τη ζωή τους, τη στέρηση βασικών δικαιωμάτων και το βίωμα της ισόβιας φυλακής που χτίζει η ψυχιατρική διάγνωση, αλλά και για την δυναμική των κινημάτων αυτοβοήθειας.
Ντοκιμαντέρ του Σταύρου Ψυλλάκη με αφορμή το Ευρωπαϊκό Συνέδριο κατά των Διακρίσεων και του Στιγματισμού που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2010, στη Θεσσαλονίκη, από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο (πρώην) Χρηστών και Επιζώντων της Ψυχιατρικής, το τμήμα Ψυχολογίας του ΑΠΘ και το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας
Διάρκεια: 30:00
Έτος Παραγωγής: 2010
Γλώσσα: Ελληνικά
Υπότιτλοι: Όχι
Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ122
Άλλος δρόμος δεν υπήρχε
Στη Κρήτη, ένα τμήμα του Δημοκρατικού Στρατού, επιβίωσε, ακόμα και όταν ο Εμφύλιος τέλειωσε στην υπόλοιπη Ελλάδα. Οι αντάρτες αυτοί (6 άνδρες & 2 γυναίκες έμειναν τελικά), παράνομοι και επικηρυγμένοι, κρύβονταν για 14 περίπου χρόνια στο Ν. Χανίων, ανασυγκροτώντας τις παράνομες οργανώσεις. Το 1962, 6 από αυτούς δραπέτευσαν, μέσω Ιταλίας, στην Τασκένδη. Οι 3 ζουν και αποτελούν τα κεντρικά πρόσωπα του ντοκιμαντέρ.
Στην ταινία παρακολουθούμε το “θαύμα” της αντοχής των τσακισμένων υπολειμμάτων του Δημοκρατικού Στρατού και την αυτοθυσία των απλών ανθρώπων που τους έκρυβαν τόσα χρόνια. “Πρωταγωνιστές” και “αφανείς”, αυτής της ιστορίας, εξίσου φωτεινοί και δυσεύρετοι, πέρα από ιδεολογίες, ενσαρκώνουν κάτι πολύ σημαντικό : βαθιά προσήλωση στον ίδιο τον άνθρωπο και στην αξιοπρέπειά του. Και αυτό είναι το θέμα της ταινίας ….
ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ
22 Ιουνίου 1962. Ένα μικρό κότερο αναχωρεί από τη Γλυφάδα με προορισμό την περιοχή του Οτράντο, στη Νότια Ιταλία. Ενας γέρος ναυτικός και ο γιός του φυγαδεύουν παράνομα 4 άνδρες και 2 γυναίκες.
Οι παράνομοι, επικηρυγμένοι, αντάρτες Νίκος Κοκοβλής, Παγώνα Κοκοβλή (αδερφή του Νίκου), Αργυρώ Πολυχρονάκη, Σταμάτης Μαριόλης, Γιάννης Λιονάκης και Κωστής Λιονάκης (αδερφός του Γιάννη), αφού κρύβονταν για 15 περίπου χρόνια στο Νομό Χανίων, στη Δυτική Κρήτη, έφευγαν από την Ελλάδα με εντολή του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η αναχώρησή τους, ήταν ο ελληνικός επίλογος μιας απίστευτης προσπάθειας επιβίωσης, σε μια πολύ μοναχική διαδρομή που ξεκινούσε με το τέλος του Εμφυλίου στην Κρήτη.
Στην Κρήτη ο Εμφύλιος πόλεμος άρχισε τον Απρίλιο του ’47, ένα χρόνο σχεδόν αργότερα από τη υπόλοιπη Ελλάδα και τέλειωσε ένα χρόνο νωρίτερα από τη συντριβή των ανταρτών στο Γράμμο (’49).
Στην Ανατολική Κρήτη, η εξολόθρευση των ανταρτών έγινε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στη Δυτική Κρήτη, την άνοιξη του 48, γύρω στους 300 αντάρτες, με 13 γυναίκες ανάμεσα τους, συγκεντρώθηκαν στην ελεύθερη περιοχή του Ομαλού. Το μέλλον τους κρίθηκε στη μάχη της Σαμαριάς, τον Ιούνιο του ’48.
Από τη μάχη της Σαμαριάς γλύτωσαν περίπου 100 αντάρτες. Ένα χρόνο μετά, είχαν μείνει καμιά 40αριά, σε όλες τις επαρχίες του Ν. Χανίων. Διασκορπισμένοι και ακέφαλοι, κρύβονταν κυρίως στα Λευκά Ορη, τις Μαδάρες, όπως τα αποκαλούν οι ντόπιοι. Όταν καταφέρνουν να συγκεντρωθούν, τον Απρίλιο του ’49 στις Χώσες, τη θέση των σκοτωμένων αρχηγών, Τσιτήλου και Μακρυδάκη, παίρνουν η Βαγγελιώ Κλάδου και ο Νίκος Κοκοβλής.
Τέλος Αυγούστου του ’49. Ήττα του Δημοκρατικού Στρατού. Όσοι αντάρτες επέζησαν και δεν αιχμαλωτίστηκαν υποχωρούν στις γειτονικές Λαϊκές Δημοκρατίες. Όμως από την Κρήτη δεν μπορούν να φύγουν. Εγκλωβισμένοι στα Λευκά Όρη, οι αντάρτες που έχουν απομείνει, κρύβονται σε απόκρημνες σπηλιές, σε καταφύγια, σε δύσβατα μέρη. Ο ένας μετά τον άλλο σκοτώνονται ή συλλαμβάνονται.
Γύρω στο ’50 έχουν μείνει 14. Ανάμεσα τους και τα βασικά πρόσωπα της ταινίας μας, οι 6 αντάρτες που διέφυγαν το ’62 στην Ιταλία. Για να επιβιώσουν διασκορπίζονται. Ο Νίκος Κοκοβλής και η Αργυρώ Πολυχρονάκη, από τις σπηλιές του Αποκόρωνα όπου κρύβονταν αρχικά, θα περάσουν με βάρκα απέναντι, στη χερσόνησο του Ακρωτηρίου. Στόχος τους η ευκολότερη πρόσβαση στην πόλη των Χανίων και η ανασυγκρότηση των παράνομων κομματικών οργανώσεων.
Εδώ, θα βρουν ασφαλή κρυψώνα, στον Κυριάκο Στρατηγάκη, έναν ντόπιο χωρικό που ζει με τη γυναίκα του Γεωργία και τα 3 ανήλικα παιδιά τους στο χωριό Πλακούρες. Είναι πρόσωπο απολύτου εμπιστοσύνης και θα δεχτεί να τους φιλοξενήσει για λίγες ημέρες στο στάβλο του, τον Τρουλίτη. Σιγά, σιγά ο στάβλος και ο γειτονικός βόθρος, θα μετατραπούν από τον Κυριάκο και τη Γεωργία σε απρόσιτη κρυψώνα και οι λίγες ημέρες φιλοξενίας θα γίνουν τελικά 12 ολόκληρα χρόνια σε συνθήκες τρομακτικής δυσκολίας και κινδύνων. Με βάση αυτή την κρυψώνα ο Νίκος και η Αργυρώ θα ξεκινήσουν τις επαφές τους στην πόλη των Χανίων και την ανασυγκρότηση των παράνομων κομματικών οργανώσεων.
Ο Γιάννης Λιονάκης, η μετέπειτα γυναίκα του Παγώνα Κοκοβλή (αδερφή του Νίκου) και ο αδερφός του Κωστής Λιονάκης, θα παραμείνουν στις σπηλιές του Αποκόρωνα, αλλά και σε άλλα καταφύγια της περιοχής, δημιουργώντας και αυτοί τον παράνομο μηχανισμό τους και κάνοντας πολιτική δουλειά με τον κόσμο της επαρχίας.
Ο Σταμάτης Μαριόλης θα καταφύγει στην Κίσαμο όπου με αφετηρία τα Παλιά Ρούματα, έκανε πολιτική δουλειά σε όλη την επαρχία, ανασυγκροτώντας τις παράνομες κομματικές οργανώσεις.
Το κυνήγι των παρανόμων συνεχίζεται αμείωτα όλη τη δεκαετία του 50. Το 1958 έχουν μείνει 8. Οι υπόλοιποι έχουν σκοτωθεί ή συλληφθεί. Η ΕΔΑ, γίνεται αξιωματική αντιπολί-τευση και οι παράνομοι παίρνουν εντολή από το Κόμμα, να φύγουν στο εξωτερικό. Οι 6 από αυτούς θα μεταβούν σταδιακά στην Αθήνα και από εκεί θα οργανώσουν τη διαφυγή τους αρχικά στην Ιταλία.
Πίσω τους, στην Κρήτη, έμεναν 2 ακόμα αντάρτες από την ίδια κάποτε αρχική ομάδα : ο Γιώργης Τζομπανάκης και ο Σπύρος Μπλαζάκης. Δεν ακολούθησαν. Μένουν και κρύβονται. Θα εμφανιστούν το 75, μετά τη μεταπολίτευση, αφού αμνηστευθούν ….
Οι 6 παράνομοι αναχωρούν το 1962, από τη Γλυφάδα. Από εδώ, με τη βοήθεια Ιταλών συντρόφων, διέφυγαν στη Βουδαπέστη και από εκεί, έφτασαν στην Τασκένδη της Σοβιετι-κής Ενωσης όπου έμειναν 14 χρόνια. Εδώ απέκτησαν τα παιδιά τους, σπούδασαν, εργά-στηκαν, διαφώνησαν με το επίσημο Κόμμα το 1968 και πλήρωσαν ακριβά τις συνέπειες των απόψεων τους. Επαναπατρίστηκαν όλοι τους το 1976, διαγραμμένοι από το Κόμμα.
Η ταινία ντοκιμαντέρ ξεκίνησε, με αφορμή το βιβλίο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ του Νίκου και της Αργυρώς Κοκοβλή, που ένα μέρος του περιγράφει τα παραπάνω γεγονότα, αλλά το ίδιο το βιβλίο εκτείνεται χρονολογικά σε πολύ μεγαλύτερη περίοδο.
Εμείς εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας και παρακολουθούμε τη διαδρομή των 6 παράνομων ανταρτών μόνο για τη χρονική περίοδο από τη μάχη της Σαμαριάς (1948) έως την αναχώρηση τους στην Ιταλιά ( 1962). Οι 3 απ΄αυτούς ζουν (Νίκος & Αργυρώ Κοκοβλή, και Γιάννης Λιονάκης) και αποτελούν τα κεντρικά πρόσωπα του ντοκιμαντέρ.
Η ταινία διερευνά το “θαύμα” της αντοχής των τσακισμένων υπολειμμάτων του Δημοκρατικού Στρατού, μετά τον Εμφύλιο, στη Δ. Κρήτη και την αυτοθυσία των απλών ανθρώπων που τους τροφοδοτούσαν και τους έκρυβαν τόσα χρόνια.
Πώς και γιατί “οι πρωταγωνιστές” άντεξαν αυτά τα βάσανα, κυνηγημένοι από πολυά-ριθμους, πάνοπλους και φανατισμένους κυνηγούς, μέσα στις σπηλιές των βουνών και της θάλασσας, στους στάβλους, στους βόθρους, σε κρύπτες κάτω από τα θεμέλια των σπιτιών, νηστικοί και διψασμένοι, γυμνοί και ξυπόλυτοι, παγωμένοι και άρρωστοι ;
Πώς και γιατί, ενώ όλα τα σκιάζει η φοβέρα, οι “αφανείς”, οι απλοί άνθρωποι, άνοιγαν μαζί με τη ψυχή τους και τα σπίτια τους για να δεχτούν τους κυνηγημένους, να τους κρύψουν, να τους ταΐσουν και να τους βοηθήσουν στον αγώνα ;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που απασχολούν την ταινία.
Οι “πρωταγωνιστές” και οι “αφανείς”, αυτής της ιστορίας, εξ ίσου λαμπροί, φωτεινοί και δυσεύρετοι, είναι η ενσάρκωση και τα σύμβολα ενός αγώνα που για να ξεπεράσει αυτές τις απίστευτες δυσκολίες, δεν φτάνει μονάχα η πίστη σε κάποια ιδεολογία, όσο ανώτερη κι αν είναι. Απαιτείται κάτι πολύ περισσότερο : μια βαθιά προσήλωση στον ίδιο τον άνθρωπο, και στην αξιοπρέπειά του. Και αυτό είναι το θέμα της ταινίας ….
Διάρκεια: 87:00
Έτος Παραγωγής: 2009
Γλώσσα: Ελληνικά
Υπότιτλοι: Όχι
Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ120
Μέχρι να Γίνεις ο Βασιλιάς των Ηλιθίων
Το “Μέχρι να Γίνεις ο Βασιλιάς των Ηλιθίων” είναι ένα ντοκυμαντέρ μεγάλου μήκους για την έξαρση της πάνκ ιδεολογίας και μουσικής σαν κοινωνικό πολιτικό φαινόμενο, από τα τέλη του ’70 έως και σήμερα.
Είναι μια παραγωγή του Σέργιου Βαφειάδη μαζί με τους Μιχάλη Νταλανίκα και την ομάδα Omega Commons και περιλαμβάνει συνεντεύξεις πολλών πρωταγωνιστών της σκηνής αυτής και ανθρώπων που τη στήριξαν όλο αυτό το διάστημα.
Διάρκεια: 85:36
Έτος Παραγωγής: 2013
Γλώσσα: Ελληνικά
Υπότιτλοι: Όχι
Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ119
Είμαστε όλοι μετανάστες
Βίντεο – ντοκιμαντέρ με μαρτυρίες μεταναστών από το “Συντονιστικό Δυτικής Ελλάδας για τους Πρόσφυγες και τους Μετανάστες”
Διάρκεια: 31:00
Έτος Παραγωγής:
Γλώσσα: Ελληνικά
Υπότιτλοι: Όχι
Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ056
Autonomia Zapatista
Το ντοκιμαντέρ «Autonomia Zapatista» γυρίστηκε από την ανεξάρτητη ομάδα «Arte-Musica-Video» με τη συμφωνία των Αυτόνομων Αρχών των Ζαπατίστας.
Πρόθεσή του είναι να τεκμηριώσει μέσα από βιντεοσκοπήσεις, μαρτυρίες και συνεντεύξεις την καινούργια πολιτική αντίληψη και πρακτική που χτίζεται, κάτω από την αρχή του «κυβερνώ υπακούοντας», στην εξεγερμένη Τσιάπας. Πρακτική που αποδεικνύει στον κόσμο ολόκληρο την υπαρκτή δυνατότητα της οικοδόμησης άλλων κοινωνικών σχέσεων και ενός νέου τρόπου άσκησης της πολιτικής και της δημοκρατίας.
Το ντοκιμαντέρ επικεντρώνεται στην διαδικασία της αυτονομίας σε όλα τα επίπεδα της καθημερινής ζωής (υγεία, εκπαίδευση, δικαιοσύνη, παραγωγή) αλλά και στο εχθρικό περιβάλλον (στρατιωτικοποίηση, παραστρατιωτικές ομάδες, απειλές και επιθέσεις ενορχηστρωμένες από τις κυβερνήσεις του Μεξικού και τις πολυεθνικές), μέσα στο οποίο υλοποιείται η οικοδόμηση ενός άλλου πολιτεύματος, μιας άλλης καθημερινότητας αντίστασης και μιας άλλης κοινωνίας.
«Θέλουμε να επινοήσουμε μια πολιτική από τα κάτω προς τα πάνω. Μια πολιτική που το «κυβερνώ υπακούοντας» θα είναι κάτι παραπάνω από ένα σύνθημα. Μια πολιτική που δεν θα έχει σκοπό την εξουσία. Μια πολιτική που το «δημοψήφισμα» και η «διαβούλευση» θα είναι κάτι παραπάνω από δύσκολες ορθογραφικά λέξεις. Μια πολιτική που ο δημόσιος αξιωματούχος θα μπορεί να είναι ανακλητός από το λαό.
….Η δημοκρατία είναι η άσκηση της εξουσίας από όλους, από όλες. Κάθε στιγμή, σε κάθε τόπο..»
Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μάρκος
Διάρκεια: 70:00
Έτος Παραγωγής: 2010
Γλώσσα: Ισπανικά
Υπότιτλοι: gr
Κωδ.Καταχώρησης: NT113
Anatopia
Η Mercedes Benz θέλει να κατασκευάσει μια πίστα δοκιμών σε μια περιοχή στη μέση μιας πολύ σημαντικής περιβαλλοντικά βαλτώδους έκτασης κοντά στο Papenburg, στη Γερμανία. Ένα κομμάτι της περιοχής αυτής καταλαμβάνεται στις 4 Ιούλη 1994 πρώτα με σκηνές και ύστερα με πιο στατικές κατασκευές(καλύβες). Έτσι γεννιέται το καλυβοχώρι Anatopia.
Η πορεία της αντίστασης, οι υποσχέσεις της εταιρείας στους κατοίκους της περιοχής, οι αστυνομικές επιθέσεις αλλά και το εγχειρημα μιας διαφορετικής συντροφικής διαβίωσης και αυτοοργανωμένης ζωής, μέχρι την εκκένωση του καλυβοχωριού που άντεξε περίπου τρία χρόνια. Η μουσική είναι γραμμένη από τους Guts Pie Earshot για το φιλμ αυτό.
Διάρκεια: 60:00
Έτος Παραγωγής:1996
Γλώσσα: Γερμανικά
Υπότιτλοι: gr
Κωδ.Καταχώρησης: NT116
The Fourth World War (Tέταρτος Παγκόσμιος Πόλεμος)
Οι κοινωνικές συγκρούσεις στο Μεξικό, την Αργεντινή, την Παλαιστίνη, τη Νότια Αφρική και τη Νότια Κορέα, οι μάχες του “Βορρά” στο Κεμπέκ και τη Γένοβα και ο “Πόλεμος ενάντια στην Τρομοκρατία” στη Ν.Υόρκη και το Ιράκ. Σημεία ενός ενιαίου και παγκόσμιου κύματος αντίστασης, απέναντι στη βία της παγκοσμιοποιημένης οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας. Μια διαμάχη χωρίς συγκεκριμένο εχθρό, πεδίο μάχης, γεωγραφικά όρια και τέλος. Χίλιες εμφύλιες διαμάχες. Ο Τέταρτος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Οι συνταρακτικές εικόνες πόνου και αντίστασης, που χρειάστηκαν πάνω από 2 χρόνια για να τραβηχτούν ή να συλλεχθούν από όλες τις άκρες του πλανήτη, συντίθενται σε ένα ενιαίο θεωρητικό πλαίσιο μέσω της αφήγησης. Ένα, συναισθηματικά ισχυρό, κάλεσμα σε δράση και αλληλεγγύη.
Διάρκεια: 73:00
Έτος Παραγωγής: 2003
Γλώσσα: Αγγλικά
Υπότιτλοι: gr
Κωδ.Καταχώρησης: NT115