Favela rising

Ένας άντρας βγαίνει φεύγει απότ ις φαβέλες του ρίο για να καθοδηγήσει ένα μουσικό κίνημα που επονομάστηκε afro-reggae

Διάρκεια: 82:30

Έτος Παραγωγής: 2005

Γλώσσα: Πορτογαλλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT069

Hip Hop Beyond Beats and Rhymes

Η αρρενωπότητα, ο σεξισμός και η ομοφοβία στην hip hop και rap μουσική κουλτούρα.

Διάρκεια: 55:31

Έτος Παραγωγής: 2006

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT072

Μπλούζ με σφιγμένα δόντια

Ένα κλασικό ντοκουμέντο πάνω στα αληθινά αμερικάνικα μπλουζ, αυτά που γεννιούνται αυθόρμητα στα χείλη των ξεχασμένων της αμερικάνικης κοινωνίας. Ένα φιλμ αυθεντικό όπου η φιξιόν ανακατεύεται επιφανειακά αλλά με πολλή λεπτότητα με την κοινωνιολογική ανάλυση.
Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά πρόσωπα, που δείχνουν «αποσπάσματα από τη ζωή τους» για την κάμερα, στο σπίτι τους στο Χάρλεμ και το Μπρονξ. Η «υπόθεση» παρατίθεται σε πλάνα γυρισμένα με ηλικιωμένους μουσικούς του μπλουζ. Οι διάλογοι είναι αυτοσχεδιασμένοι.
Τα μπλουζ μιλάνε για τον βαρύ μόχθο, τον καθημερινό αγώνα της ζωής, τις λαχτάρες, τις ελπίδες, τις πίκρες, τις απογοητεύσεις και για τον έρωτα. Κάπου, «μέσ’ απ’ τα δόντια», λένε και κάτι άλλο. Αφήνουν να ξεφεύγει η οργή για τη σκληρή μοίρα όπου καταδικάζει τους αποδιωγμένους της η κοινωνία

Διάρκεια: 85:00

Έτος Παραγωγής: 1972

Γλώσσα: Αγγλικά, Γαλλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT067

Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης

Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης ήρθαν από την Ισπανία το 1492, όταν η Ιερά Εξέταση τους εξανάγκασε σε μαζική φυγή προκειμένου να αλλαξοπιστήσουν. Επί αιώνες συνέβαλαν στην οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης. Ζούσαν αρμονικά μαζί με τους Έλληνες και τους Τούρκους, αποτελούσαν δε τη μεγαλύτερη εθνική μειονότητα της πόλης, κάτι που συνεχίστηκε και μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912 από τον ελληνικό στρατό. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως, η εβραϊκή κοινότητα έμελλε να ξεκληριστεί. Στο ντοκιμαντέρ καταγράφονται οι μαρτυρίες από πολλούς επιζήσαντες, τόσο για τα ωραία χρόνια, όσο και για το δράμα του Ολοκαυτώματος.

Διάρκεια: 58:00

Έτος Παραγωγής: 1997

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΤΕ066

ΡΧΣ – Η απειλή των νεοναζί

Νοέμβριος 2011,Γερμανία. Δύο αυτοκτονίες και μια έκρηξη σε διαμέρισμα της πόλης του Τσβίκαου φέρνουν στο φως την ακροδεξιά νεοναζιστική οργάνωση National Sozialistischer Untergrund, υπεύθυνη για μια σειρά στυγνές,ανεξιχνίαστες δολοφονίες που έχουν απασχολήσει για περισσότερο από μια δεκαετία τη γερμανική κοινωνία και τις αρχές. Μεταξύ των θυμάτων και ο Έλληνας καταστηματάρχης Θεόδωρος Βουλγαρίδης που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ μέσα στο κατάστημά του στο Μόναχο, τον Ιούνιο του 2005.

Το «Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα» έφτασε στον τόπο του εγκλήματος και μίλησε με το στενό φίλο του θύματος, Χαράλαμπο Δημητριάδη, ο οποίος ήταν μαζί με το θύμα λίγα λεπτά πριν το έγκλημα. Για την συνταρακτική υπόθεση μιλούν επίσης και ο πατέρας Απόστολος, ο υπουργός εσωτερικών της Βαυαρίας και η ευρωβουλευτής Cornelia Ernst ενώ οι διασυνδέσεις των δολοφόνων με το φιλοναζιστικό κόμμα NPD (Εθνικό Κόμμα Γερμανίας) ενισχύουν τις φωνές που ζητούν εκ νέου  να τεθεί εκτός νόμου.

Ο Στέλιος Κούλογλου συναντά τον Τhorsten Heise ,ηγετικό στέλεχος του  NPD, στο «κάστρο» του, στο Φρετερόντε της Θουριγγίας, στην αυλή του οποίου βρίσκεται μνημείο των πεσόντων Ες Ες.  Ο Heise  μιλά για τη σχέση του κόμματός του με τον εθνικοσοσιαλισμό, τις επαφές του με ελληνικές οργανώσεις και κόμματα. Αρνείται την οποιαδήποτε ανάμειξη του κόμματος του σε πράξεις βίας, αλλά ένα βίντεο με τους δολοφόνους διηγείται μια διαφορετική ιστορία.

Στην κάμερα της εκπομπής μιλά και ένας από τους πολυσυζητημένους πρώην αρχηγούς της ακροδεξιάς στη Γερμανία, ο Ewald Althans, ο οποίος είχε απασχολήσει τις γερμανικές αρχές κατά τη δεκαετία του ενενήντα μέχρι και τη φυλάκισή του το 1995 για άρνηση του Ολοκαυτώματος. Ο Althans αφηγείται την πορεία του μέσα στην οργάνωση και τους λόγους που τον οδήγησαν στην αποστασιοποίησή του, κυρίως μετά τη δημόσια παραδοχή της ομοφυλοφιλίας του.

Η εκπομπή ταξιδεύει στο κρατίδιο του Μεκλεμβούργου, το οποίο έχει μετατραπεί στα χρόνια μετά την ένωση των δύο Γερμανιών σε ένα από τα προπύργια του ακροδεξιού κινήματος και επισκέπτεται το χωριό Jamel, στο οποίο η πλειοψηφία των κατοίκων είναι νεοναζί. Στο χωριό αναπτύσσει τη δράση του το ζευγάρι Horst και Birgit Lohmeyer, που  παρά τις καθημερινές απειλές τις οποίες δέχονται από τους επιθετικούς γείτονές τους, δεν παύουν να οργανώνουν δραστηριότητες και φεστιβάλ κατά της ακροδεξιάς. Για το ίδιο θέμα μιλά στην κάμερα της εκπομπής και ο δήμαρχος της περιοχής Uwe Wandel.

Στο Βερολίνο ο φακός του Ρεπορτάζ καταγράφει το έργο της 66χρονης Irmela Mensah Schramm, που εδώ και είκοσι χρόνια καθαρίζει του δρόμους της πόλης από τα ίχνη των νεοναζί. Με μόνα της όπλα ασετόν, νερό, σπρέι, μια σπάτουλα και μια φωτογραφική μηχανή, η «σουπερ γιαγιά» έχει αφαιρέσει μέχρι στιγμής πάνω από 80.000 νεοναζί σύμβολα. «Η βρωμιά των ναζί πρέπει να φύγει» όπως λέει και η ίδια.

Κατά την παραμονή του στη Γερμανία το «Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα» κάνει μια σημαντική ανακάλυψη: βρίσκει το κόμμα που ετοιμάζεται να καταλάβει την εξουσία με τον ίδιο «σκοτεινό» τρόπο που το κατάφερε ο Χίτλερ. Ο πρόεδρος του κόμματος, Martin Sonneborn, παραδέχεται ως πρότυπό του τον νεαρό Χίτλερ και προειδοποιεί τους συμπολίτες τους για την κατάλυση της δημοκρατίας.

Τις αιτίες για την άνοδο της ακροδεξιάς και των νεοναζί αναλύει ο γερμανός δημοσιογράφος Burkhard Schoeder και ο εγκληματολόγος Bernd Wagner, ιδρυτής της πρωτοβουλίας Exit Deutschland, μιας οργάνωσης που βοηθά μέλη ακροδεξιών ομάδων να απαγκιστρωθούν από αυτές. Η Exit εξόργισε τους νεοναζί, όταν τον Αύγουστο του 2011 μοίρασε μπλουζάκια με εθνικοσοσιαλιστικό σλόγκαν σε συναυλίες, τα οποία στο πλύσιμο άλλαζαν «ύφος» έδιναν το μήνυμα «αυτό που μπορεί το μπλουζάκι σου το μπορείς κι εσύ», να ξεπλυθούν δηλαδή από τον νεοναζισμό.

Τέλος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνάντηση με τον Ισπανό  δημοσιογράφο Antonio Salas, ο οποίος επί ένα χρόνο είχε διεισδύσει σε ισπανική νεοναζί οργάνωση, καταγράφοντας με κρυφή κάμερα την βία που εξασκούσαν τα μέλη της σε μαύρους, μετανάστες και μειονότητες της ισπανικής κοινωνίας.  O Salas ζεί στη Μαδρίτη υπό συνθήκες υψίστης ασφαλείας και περιγράφει την εμπειρία του, την οποία έχει αποτυπώσει και στο βιβλίο «Ημερολόγιο ενός σκιν».

Τον Ιούλιο του 2011 ένα πρωτοφανές έγκλημα συγκλονίζει τη διεθνή κοινή γνώμη: Ο νορβηγός Άντερς Μπρέιβικ αποβιβάζεται στο νησί Ουτόγια του Όσλο στη διάρκεια συνάντησης της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος και εκτελεί εν ψυχρώ 77 άτομα. Λίγο νωρίτερα,  ισχυρή έκρηξη βόμβας που είχε τοποθετήσει ο ίδιος σε κυβερνητικά κτίρια του Όσλο προκάλεσε το θάνατο σε εφτά άτομα.  Ένα χρόνο σχεδόν μετά την εγκληματική του πράξη ο Μπρέιβικ παρουσιάζεται στο δικαστήριο αμετανόητος και πιστός στην ίδια ρητορική που πυροδότησε το έγκλημα: πολυπολιτισμικότητα τέλος, θάνατος στους ξένους αλλά και σε εκείνους που τους ανέχονται.

Διάρκεια: 60:00

Έτος Παραγωγής: 2012

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΤΕ065

Into the Fire – The Hidden Victims of Austerity in Greece

Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση. Μια κρίση όχι μόνο οικονομική. Εν μέσω της αυστηρής λιτότητας, η χώρα έχει κατακλυστεί από μια κρίση ασύλου, τα θύματα της οποίας δεν είναι άλλα παρά οι πλέον ευάλωτοι: οι Πρόσφυγες, -συμπεριλαμβανωμένων των ανηλίκων- που άφησαν τα πάντα πίσω στην χώρα τους, με στόχο να βρουν ασφάλεια.

Ερχόμενοι στην Ελλάδα, αφήνονται άποροι και άστεγοι, αδύνατοι να κάνουν αίτηση για να στεγασθούν σε κάποιο άσυλο (ίδρυμα), ενώ επίσης απειλούνται από τις αυξανόμενες ρατσιστικές επιθέσεις. Εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, στέλνουν μήνυμα στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο: «Αφήστε μας να φύγουμε!»

Διάρκεια: 39:00

Έτος Παραγωγής: 2013

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ025

ΡΧΣ – Βρωμοέλληνες

Το Μάρτιο του 1998 η κοινοτική αρχή στο Παλαιό Κεραμίδι, ένα χωριό στο νομό Πιερίας, απαγόρευσε την κυκλοφορία των Αλβανών μεταναστών μετά τη δύση του ηλίου. Το μέτρο αυτό, που επιβλήθηκε για να περιορίσει την αυξανόμενη εγκληματικότητα, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά, το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα επισκέφτηκε το Παλιό Κεραμίδι και κάλεσε τους κατοίκους σε δύο δημόσιες συζητήσεις.

Στην αρχή, σχεδόν όλοι οι κάτοικοι υπερασπίστηκαν την απόφαση. Προβλήθηκε τότε στους παριστάμενους ένα ντοκιμαντέρ που είχε γυριστεί στις Η.Π.Α. με θέμα την αντιμετώπιση των ελλήνων μεταναστών στην Αμερική στην αρχή του αιώνα. Όπως αφηγούνται επιζώντες εκείνης της εποχής και ιστορικοί, οι Έλληνες είχαν πέσει θύματα ρατσιστικών διακρίσεων και προκαταλήψεων εναντίον των μεταναστών από τις φτωχές χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Όταν έφταναν στην Αμερική τους έβαζαν σε καραντίνα και τους υπέβαλαν σε εξονυχιστικές ιατρικές εξετάσεις και ανακρίσεις. Όσοι κατάφερναν να περάσουν τις εξετάσεις προσλαμβάνονταν με χαμηλότατους μισθούς στις ανθυγειϊνές δουλειές που δεν έκαναν οι Αμερικανοί. Στο Νότο σημειώνονταν συχνά συγκρούσεις μεταξύ των μελών της Κου-Κλουξ-Κλαν και των Ελλήνων.

Στη συνέχεια της συζήτησης με τους κατοίκους στο Παλαιό Κεραμίδι αποκαλύφθηκε ότι στο χωριό τους δεν είχε συμβεί κανένα σοβαρό επεισόδιο από τους Αλβανούς. Ορισμένοι παραδέχτηκαν ότι η συμπεριφορά τους απέναντί τους ήταν ίδια με αυτή των Αμερικανών απέναντι στους Έλληνες μετανάστες. Άλλοι όμως είπαν ότι αυτά συνέβαιναν παλαιότερα. Τότε στους παρευρισκομένους προβλήθηκε ένα δεύτερο ντοκιμαντέρ για ένα πρόσφατο επεισόδιο εναντίον ενός Έλληνα μετανάστη στη Γερμανία.
Τα γυρίσματα για το ντοκιμαντέρ έγιναν στη Νέα Υόρκη, στο Νιου Τζέρσεϋ, στη Ουάσινγκτον και στο Παλαιό Κεραμίδι.

Διάρκεια: 63:00

Έτος Παραγωγής: 1999

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: TE063

Βίαιος Αύγουστος: Τα πογκρόμ εναντίον ελλήνων μεταναστών στο Τορόντο (1918)

Τον Αύγουστο του 1918 ένα πλήθος 50.000 καναδών “πατριωτών” επιδόθηκε για μέρες σε ένα ανελέητο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων μεταναστών της πόλης. Το αποτέλεσμα αυτού του ρατσιστικού πογκρόμ ήταν ο θάνατος αρκετών μεταναστών, μεταξύ των οποίων 29 γυναίκες και 6 ανήλικα παιδιά καθώς και υλικές ζημιές 1.000.000 δολαρίων.

Η αφορμές ήταν πολλές. Για χρόνια οι ελληνόφωνοι μετανάστες, μικροιδιοκτήτες και εργαζόμενοι κυρίως στον επισιτισμό (greek restaurants) αποκαλούνταν από τους ντόπιους “slackers”, δηλαδή “τεμπελχανάδες” επειδή κατα τους ρατσιστές απέφευγαν τις βαριές δουλειές του φορτοεκφορτωτή, του ξυλοκόπου ή του βιομηχανικού εργάτη και δούλευαν σαν μάγειροι, ψήστες, σερβιτόροι ή υπάλληλοι εμπορικών καταστημάτων.

Ακολούθησε μια σειρά από γεγονότα όπως οι καλές σχέσεις του τότε πρωθυπουργού Βενιζέλου με το γερμανό Κάιζερ, η ουδετερότητα της χώρας προέλευσής τους κατα τις αρχές του Α’ παγκοσμίου πολέμου και η άρνηση των ελληνόφωνων μεταναστών να καταταγούν στον Καναδικό στρατό που όξυναν τις ρατσιστικές αντιλήψεις σε βάρος τους.

Επιστρέφοντας οι χιλιάδες των βετεράνων καναδών από τη σφαγή χαρακωμάτων του Α’ παγκοσμίου πολέμου, πολλοί απ’αυτούς ανάπηροι και σε άθλια οικονομική κατάσταση, βρήκαν τους ελληνόφωνους μετανάστες που αποτελούσαν το 0,5% του πληθυσμού της πόλης να ευημερούν έχοντας στην κατοχή τους το 35% των μικρομεσαίων καταστημάτων.

Τον Αύγουστο του 1918, 10.000 βετεράνοι διαδήλωσαν στους δρόμους συνεπικουρούμενοι από 40.000 καναδούς πολίτες. Οι πολυήμερες διαδηλώσεις συχνά εξετράπησαν σε πογκρόμ σε βάρος μαγαζιών και σπιτιών μεταναστών με την αστυνομία στην καλύτερη περίπτωση θεατή ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου καναδοί αστυνομικοί έπαιρναν ενεργά μέρος στο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων.

Οι μνήμες του ρατσιστικού πογκρόμ της πόλης έχουν μετατραπεί σήμερα σε φιέστα όπου “αντι”ρατσιστές συγκεντρώνονται στις συνοικίες των ελληνόφωνων και τρώνε μαζικά greek souvlaki, tzatziki, mousaka κλπ μεσογειακά εδέσματα.

Οι συγκρίσεις με τα σημερινά πογκρόμ μεταναστών σε αθήνα και πάτρα με την ανάλογη στάση της αστυνομίας και κάποιων “πολιτών” είναι αναπόφευκτες.

Για το γεγονός έχει γυριστεί ντοκυμανταίρ με βίντεο από σκληρές εικόνες της εποχής που κυκλοφορεί σε dvd με υπότιτλους στα ελληνικά με τον τίτλο “violent august”.

Διάρκεια: 46:16

Έτος Παραγωγής: 2009

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ007

Μάτια που δεν βλέπουν – Ojos que no ven

Σας παρουσιάζουμε στη συνέχεια το ντοκιμαντέρ “Ojos que no ven” (Μάτια που δεν βλέπουν), σχετικά με τα θύματα του φασισμού στην Ισπανία μετά τη δικτατορία του Φράνκο μέχρι τις μέρες μας. Ο τίτλος είναι από την ισπανική παροιμία “Ojos que no ven, corazón que no siente”, που σημαίνει αυτολεξεί “μάτια που δεν βλέπουν, καρδιά που δεν αισθάνεται”, που πάει να πει ότι αν κάποιος δεν έχει δει, δεν έχει μάθει κάτι κακό, τότε δεν θα υποφέρει, γιατί για αυτόν θα ήταν σαν μην είχε συμβεί (καμία σχέση επομένως με το ελληνικό “μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται”).

Το ντοκιμαντέρ αποτελείται αποκλειστικά από συνεντεύξεις στα θύματα της ισπανικής ακροδεξιάς από το θάνατο του Φράνκο, στα τέλη του 1975, μέχρι σήμερα. Μιλάνε συγγενείς και φίλοι δολοφονημένων από το φασισμό, θύματα φασιστικών επιθέσεων και κάποιοι δημοσιογράφοι, ιστορικοί και μέλη κοινωνικών οργανώσεων. Όπως δηλώνουν οι ίδιοι οι παραγωγοί του ντοκιμαντέρ, “ξεκινώντας από ένα προσωπικό δράμα, φτάνουμε σε μία κοινωνική πραγματικότητα που δεν είναι προϊόν της τύχης, όπως είναι πολλές φορές μία αρρώστια ή ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, αλλά έχει άμεση σχέση με το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα στο οποίο ζούμε και με την ύπαρξη ρατσιστικών και φασιστικών ομάδων”. Δεν πρόκειται επομένως για ένα ντοκιμαντέρ που θέλει να εμβαθύνει στην τραγωδία ή στον πόνο, γιατί με αφορμή αυτές τις τραγωδίες οι συγγενείς και φίλοι των θυμάτων έχουν κάνει πολύ ενδιαφέρουσες σκέψεις για να καταλάβουν την κοινωνία στην οποία ζούμε. Με τις διαφορές τους (μιλάμε για μία περίοδο πάνω των 35 ετών, με καταστάσεις αναγκαστικά διαφορετικές), έχουν πολλά να πουν και να συνεισφέρουν: για το ρόλο της αστυνομίας, για τη δικαιοσύνη, για τα ΜΜΕ, για τους πολιτικούς…

Στην Ισπανία, οι φασιστικές επιθέσεις και δολοφονίες δεν σταμάτησαν με το θάνατο του Φράνκο, αλλά συνεχίστηκαν μέχρι τις μέρες μας, με πάνω από 100 δολοφονημένους και 400 επιθέσεις το χρόνο ως μέσο όρο. Στη μεταπολίτευση (1975-1982), η ακροδεξιά προσπαθούσε να τρομοκρατήσει τα πιο ενεργά κομμάτια της κοινωνίας, που αγωνιζόταν για την ελευθερία, τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη, σε συνεργασία με την αστυνομία, το στρατό και τους δικαστές. Η αριστερά και οι αναρχικοί επίσης ήταν στόχο της κρατικής τρομοκρατίας, που κρυβόταν πίσω από ομάδες όπως Triple A, Guerrilleros de Cristo Rey, Batallón Vasco Español κτλ., καθώς και μιας βάρβαρης αστυνομικής καταστολής. Μόνο το 1980 δολοφονήθηκαν πάνω από 20 άτομα σε ενέργειες που διεκδίκησαν ακροδεξιές ομάδες. Από το 1990 και μετά, ο διαχωρισμός μεταξύ κρατικής τρομοκρατίας, αστυνομικής καταστολής και φασιστικών επιθέσεων έγινε πιο σαφής, αλλά όχι απόλυτος. Επίσης, οι φασίστες πλέον δεν δρουν μόνο ενάντια σε αριστερούς, αναρχικούς, ομοφυλόφιλους και αυτονομιστές, αλλά και ενάντια σε άστεγους και μετανάστες.

Το ντοκιμαντέρ είναι του 2011 και διανέμεται δωρέαν με άδεια Creative Common. Ο σκηνοθέτης έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για παρουσιάσεις στην Ελλάδα.

Η σελίδα του ντοκιμαντέρ: http://www.ojosquenoven.org/

Μπορείτε επίσης να το δείτε στο youtube, με ελληνικούς υπότιτλους ενσωματωμένους: http://www.youtube.com/watch?v=5WOT81N1W00
—
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση – Διεθνείς Σχέσεις
Unión Sindical Libertaria – Relaciones Internacionales

Διάρκεια: 31:25

Έτος Παραγωγής: 2011

Γλώσσα: Ισπανικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT006

Η εξέγερση των Καταραμένων – Παρίσι 2005

Ξεχύθηκαν στους δρόμους και καίνε ότι βρίσκουν μπροστά τους οι «Αθλιοι» των φτωχών προαστίων του Παρισιού του 21ου αιώνα! Σχεδόν 11 μέρες τώρα μαίνονται οι συγκρούσεις με την αστυνομία νεαρών διαδηλωτών αραβικής και αφρικανικής καταγωγής, σε ολοένα και περισσότερες φτωχοσυνοικίες των περιχώρων της γαλλικής πρωτεύουσας, ενώ επεισόδια ξεσπούν και πυκνώνουν και σε άλλες γαλλικές πόλεις.

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΑΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΚΛΗΡΩΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.

Διάρκεια: 31:25

Έτος Παραγωγής: 2005

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ005