Subverting Media

Ένας Οδηγός για Χαμηλής Τεχνολογίας Ακτιβισμό της Πληροφορίας

Το δικαίωμα της έκφρασης σου ανήκει. Φανζίν, εφημερίδες τοίχου, γκράφιτι, αφίσες Continue reading Subverting Media →

Κατάληψη “Εργαστήρι”, Μινσκ, Λευκορωσία 2008

Μια ταινία μικρού μήκους που προβλήθηκε στο 5ο Φεστιβάλ Πολιτικού Ντοκιμαντέρ στην κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ και αφορά την κατάληψη “Εργαστήρι” στο Μινσκ της Λευκορωσίας.

 Το ταινιάκι αποτελεί ένα βίντεο-ημερολόγιο της προσπάθειας κάποιων συντρόφων το 2008 να δημιουργήσουν την πρώτη κατάληψη σε μια χώρα που θεωρείται η “τελευταία” δικτατορία στην Ευρώπη. Σε μια χώρα, όπου εξαφανίζονται δημοσιογράφοι, οι εφημερίδες και ραδιοφωνικοί σταθμοί κλείνουν μόλις εκφράσουν έναν λόγο που να θεωρηθεί αντιπολιτευτικός, όπου ο πρόεδρος(ίδιος από το 94) έχει και στρατιωτικές εξουσίες και δεν διστάζει να εκφράζει τον θαυμασμό του για τις μεθόδους του Χίτλερ. Η οργάνωση “Freedom House” φέτος(2010) αξιολόγησε την Λευκορωσία με την 189/190 θέση από τις 196 υπάρχουσες ως προς την ελευθερία του τύπου.

Η κατάληψη λειτούργησε για 5 μήνες με ανοιχτές εβδομαδιαίες συνελεύσεις. Κατά την διάρκεια της ύπαρξής της φιλοξενούσε βιβλιοθήκη, εβδομαδιαία βεγκαν κουζίνα με ελεύθερη συνεισφορά, προβολές 2φορές την εβδομάδα, συναυλίες, λογοτεχνικές βραδιές καθώς και μια πληθώρα από εκδηλώσεις/συζητήσεις/workshop με σημαντικότερα από αυτά πάνω στην παγκοσμιοποίηση, αναρχοφεμινισμό, προετοιμασία αντι G-8 στο Μινσκ, ελεύθερο λογισμικό και στον αντιπυρηνικό αγώνα των κατοίκων της χώρας.

Με τον όρο “καλέσαμε” οι αφηγητές δεν εννοούν το κατά τα ελληνικά δεδομένα “δημόσιο κάλεσμα” (αφίσα στους δρόμους, κείμενο που μοιράζεται δημόσια, αναρτήσεις στο ίντερνετ), αλλά λόγω της ιδιαιτερότητας της εκεί πραγματικότητας, εννοούν κάλεσμα από στόμα σε στόμα, καθώς σε αντίθετη περίπτωση θα είχαν να αντιμετωπίσουν σκυλιά και καλάσνικοφ της εκεί αστυνομίας.

Είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή από συμμετέχοντες σε συνεργασία με την συλλογικότητα “Ο Μικρός Αδερφός” και “IndyVideo Belarus”. Περιλαμβάνει εκτός από ελληνικούς, ρωσικούς και αγγλικούς υπότιτλους. Continue reading Κατάληψη “Εργαστήρι”, Μινσκ, Λευκορωσία 2008 →

500 stenkastende autonome voldspsykopater fra helvede

Το ντοκιμαντέρ ”500 stenkastende autonome voldspsykopater fra helvede” αναφέρεται στην αναρχική κατάληψη Ungdomshuset της οδού Jagtvej 69 στην Κοπεγχάγη και αποτέλεσε κομμάτι της εκστρατείας των ατόμων της κατάληψης για την ”διάσωση” του από την εκκένωση την οποία όπως έδειχναν τα πράγματα θα δεχόταν από την απόφαση του δικαστηρίου. Η κατάληψη του Ungdomshuset αποτέλεσε για πολλά χρόνια ένας εναλλακτικός χώρος για την νεολαία της Κοπεγχάγης, ένας χώρος αυτοοργανωμένος και αυτοδιαχειριζόμενος όπου όλες οι αποφάσεις παίρνονταν αμεσοδημοκρατικά στην βραδινή συνέλευση της Δευτέρας. Το κράτος βλέποντας πως το κίνημα του Ungdomshuset άρχιζε να αγκαλιάζει όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας πήρε την απόφαση να το καταστείλει πουλώντας το κτίριο σε μια χριστιανική αίρεση με την ονομασία ”Faderhuset” η οποία πήγε την υπόθεση στα δικαστήρια μετά την άρνηση των ατόμων της κατάληψης να αποχωρήσουν. Το ντοκιμαντέρ είναι γυρισμένο εν αναμονή της απόφασης του δικαστηρίου και μας δείχνει τον τρόπο λειτουργίας και τις κινήσεις που γίνανε από τα άτομα της κατάληψης για την υπεράσπιση του Ungdomshuset μέχρι την απόφαση του δικαστηρίου… Continue reading 500 stenkastende autonome voldspsykopater fra helvede →

Ο άνεμος γυρίζει, τα σημάδια προμηνύουν θύελλα

Πρόκειται για ντοκιμαντέρ το οποίο με φόντο την παγκόσμια αντιτρομοκρατική εκστρατεία μετά και την 11/9, ψηλαφεί την υπόθεση συλλήψεων ατόμων ως μέλη της Επαναστατικής Οργάνωσης 17 Νοέμβρη, τις γενικότερες κινήσεις ελέγχου και καταστολής από το ελληνικό κράτος, τα βασανιστήρια που υπέστη ο πολυτραυματίας Σάββας Ξηρός στον Ευαγγελισμό, τις συνθήκες κράτησης των κατηγορουμένων στα λευκά κελιά του Κορυδαλλού, τη ψήφιση του τρομονόμου (ως νέου νομικού υπερόπλου), τις κινήσεις αλληλεγγύης στους τότε συλληφθέντες, τη διαχείριση της υπόθεσης από τα ΜΜΕ και μια μερίδα της οικονομικής εξουσίας αλλά και δικονομικές αυθαιρεσίες κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.

 Κατά τη διάρκεια του βίντεο μιλούν τόσο οι κατηγορούμενοι Σάββας Ξηρός, Δημήτρης Κουφοντίνας, Αγγελική Σωτηροπούλου, όσο και συνήγοροι υπεράσπισης κατηγορουμένων στην υπόθεση.

 Αν και το βίντεο εστιάζει στην ούτως ή άλλως σημαντική υπόθεση της Ε.Ο 17Ν, καταγράφει στοιχεια, θέσεις και απόψεις συνολικά για το ζήτημα της “τρομοκρατίας” και τις μεθόδους της εξουσίας να εξοντώσει φυσικά και μη, αγωνιστές, ιδέες, πρακτικές και ολόκληρα κινήματα.

 “Oι τρομονόμοι αποτελούν κομμάτια μιας σειράς κινήσεων για την ενδυνάμωση της καταστολής και την θωράκιση του κράτους. Άμεσος στόχος τους οτίδηποτε αντιπροσωπεύει μια απειλή ακόμα και τη πιθανότητα της. Οι τρομονόμοι διαπλάθουν μια νέα πραγματικότητα, αποτελούν ένα σημείο στην εξέλιξη της αστικής δικαιοσύνης , προσδιορίζουν πολτικά τις σύγχρονες δημοκρατίες με τρόπο σαφώς διαφοροποιημένο από ό,τι στο άμεσο παρελθον. Η αυταρχικοποίηση των νόμων δεν αφορά μόνο στιγμές κρίσης αλλά και περιόδους σχετικής νηνεμίας.”

Αφιερωμένο σε όσους βρίσκονται στα κάτεργα της δημοκρατίας, σε όσους είναι στο στόχαστρο του τρομονόμου, σε όσους είναι σε φυγή, σε όλους μας.

Continue reading Ο Aνεμος γυριζει, τα σημαδια προμηνυουν θυελλα →

Η Βενεζουέλα από τα κάτω

“… Στην ταινία ο Eduardo Yaguaracuto βλέπει απέναντί του το διεθνές κεφάλαιο. Ο Arlenis Espinal βλέπει απέναντι το διεθνές χρηµατιστηριακό κεφάλαιο. H Juana Catalina Guzman έχει απέναντι της την αστυνοµία και µιλάει για επανάσταση. O Randy Garcia µιλάει για τη φτώχεια που ήταν πριν βυθισµένοι. Ο Stalin Perez Borges µιλάει για καταλήψεις εργοστασίων που έκλεισαν από εργάτες. Ο Alfonso Tovar λέει ότι οι πλούσιοι δε στέλνουν τα παιδιά τους στο στρατό. Ο στρατός είναι των χαµηλότερων τάξεων πια, λέει.
Στον αγώνα, δηλαδή, οι άνθρωποι ενώνονται καταρχήν εναντίον των διαφόρων εκφάνσεων της κυριαρχίας. Αυτή τη δύναµη του αγώνα να ενώνει πιστεύουµε πως πρέπει να αναδείξουµε εξίσου…“

Στο τόρρεντ περιλαμβάνεται σε .pdf και το κείμενο των Τρίστερο “Η βενεζουέλα από τα κάτω – Γιατί μεταφράσαµε και υποτιτλίσαµε το ντοκιµαντέρ“, το οποίο συνόδευε το DVD.

Ελληνικοί υπότιτλοι ενσωματωμένοι (η μετάφραση και ο υποτιτλισμός στα Ελληνικά, έγινε από τη συλλογικότητα Tristero, το Δεκέμβρη του 2004 στη Θεσ/νίκη, στα πλαίσια ενός τριημέρου εκδηλώσεων για τον κοινωνικό ανταγωνισμό στη Λατινικη Αμερική) Continue reading Η Βενεζουελα απο τα κατω →

Οι καιροί της οργής

Για την δράση των Επαναστατικών Πυρήνων στη Γερμανία, στο πλαίσιο της διεθνούς καμπάνιας αλληλεγγύης για την 79χρονη Sonja Suder και τον 70χρονο Christian Grauger που φυλακίστηκαν μετά από 33 χρόνια φυγοδικίας και εξορίας.

 Κοντά χρόνια 20 από τη διάλυσή τους, οι Επαναστατικοί Πυρήνες και η Rote Zora, βρίσκονται για άλλη μια φορά στο στόχαστρο της καταστολής. Το γερμανικό κράτος, θέλοντας αφενός να δείξει ότι δεν ξεχνάει ποτέ τους λογαριασμούς του με τους αρνητές της «παντοδυναμίας» του, αφετέρου να παραδειγματίσει μέσω της δίωξης των πάλαι ποτέ εσωτερικών του εχθρών, εξαντλεί σήμερα την εκδικητικότητά του στο πρόσωπο της 79χρονης Sonja Suder και του 70χρονου Christian Gauger. Οι δύο μετά από 33 ολόκληρα χρόνια φυγοδικίας και εξορίας, συνελήφθησαν στη Γαλλία στις 14 Σεπτέμβρη 2011 και εκδόθηκαν στη Γερμανία, προκειμένου να δικαστούν για επιθέσεις που πραγματοποίησαν οι Επαναστατικοί Πυρήνες στα τέλη της δεκαετίας του ΄70, κατηγορούμενοι με βάση τις διαβόητες «καταθέσεις» του βαριά τραυματισμένου, ακρωτηριασμένου μετά από έκρηξη και υπό την επήρεια ισχυρών φαρμάκων Herman F., επίσης μέλους της οργάνωσης, οι οποίες εκβιάστηκαν το 1978.

 Το video που θα προβληθεί αποτελεί τη βιντεοσκόπηση μιας δημόσιας συζήτησης κριτικής-αυτοκριτικής αποτίμησης, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2001 στο Βερολίνο, με ομιλητές μέλη του Κινήματος 2 Ιούνη και της RAF καθώς και κάποια συνοδευτικά video με συνεντεύξεις μελών των Επαναστατικών Πυρήνων.

 Συνοδευτικά, θα υπάρχει σε 100 αντίτυπα, μια μπροσούρα που αποτελεί μετάφραση σχετικού εντύπου που εκδόθηκε το 1999 από έναν ισπανό σύντροφο. Το ισπανικό κείμενο είναι μετάφραση από το βιβλιαράκι Η ιστορία των Επαναστατικών Πυρήνων και της Rote Zora: Ένοπλη αντίσταση στη Δυτική Γερμανία (που εκδόθηκε από την Pirate Press Sheffield), εμπλουτισμένο με στοιχεία από το βιβλίο Ο ένοπλος αγώνας στην Ευρώπη του Peio Aierbe. Περιλαμβάνει, επίσης, τη μετάφραση τμήματος της συνέντευξης που έδωσαν το 1984 δύο μέλη της Rote Zora (ένοπλη γυναικεία οργάνωση που προέκυψε μέσα από τους Επαναστατικούς Πυρήνες αλλά συγκροτήθηκε αυτόνομα, με κάποιες ωστόσο αγωνίστριες να συμμετέχουν παράλληλα και στις δύο οργανώσεις). Τέλος, εμπεριέχεται ένας μικρός «οδηγός» για πρόσωπα και γεγονότα της περιόδου, ο οποίος διευκολύνει την παρακολούθηση όσων περιγράφονται στο video.

 Το video και η μπροσούρα είναι το υλικό της παρουσίασης-ενημέρωσης που θα γίνει το απόγευμα της 17ης Μάρτη, στην κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά (στην οποία συμμετέχουμε ως συλλογικότητα), στο πλαίσιο του αυτοδιαχειριζόμενου καφενείου της κατάληψης κάθε Σάββατο από τις 7.00μμ.

 Μάρτης 2012

 αναρχικές/οι από τις δυτικές συνοικίες της αθήνας και του πειραιά

Διάρκεια: 97:00

Έτος Παραγωγής: 2012

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: KB084

Harlan County, USA 1976

Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ (για τις εικόνες που κατέγραψε) του αγώνα των ανθρακωρύχων της Αμερικής για… συλλογικές συμβάσεις… για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας… για τα συναφή που θεωρούσαμε μέχρι χθες αυτονόητα και που… σύντομα θα πρέπει να ξανακατακτηθούν.

——

Το Harlan County, USA είναι ένα βραβευμένο με Όσκαρ ντοκυμανταίρ του 1974 που καλύπτει την “Απεργία του Μπρουκσάιντ” ή “Ματωμένο Χάρλαν”, μια προσπάθεια των 180 ανθρακωρύχων και των συζύγων τους έναντι της Ντιουκ Πάουερ Κομπανυ, εταιρεία στην οποία ανήκει η εταιρία άνθρακα Ίστοβερ το ορυχείο και η προπαρασκευαστική στην κομητεία του Χάρλαν στο Κεντάκι. Σκηνοθέτησε η Μπάρμπαρα Κοπλ, η οποία είναι εδώ και καιρό υπέρμαχος των δικαιωμάτων των εργαζομένων, το Harlan County, USA είναι λιγότερο αμφίσημη σαν ταινία στην στάση της απέναντι στα συνδικάτα από ότι η μετέπειτα ταινία της σκηνοθέτιδος American Dream, η καταγραφή της απεργίας του Χόμελ Φουντς στο Ώστιν της Μινεσότα στο 1985-86.

Σύνοψη:

Η Κοπλ αρχικά σκόπευε να κάνει μια ταινία για τον Kenzie, τους Ανθρακωρύχους για τη Δημοκρατία και την προσπάθεια να ανέτρεψει τον Τόνυ Μπόυλ. Όταν οι ανθρακωρύχοι στο ορυχείο Μπρουκσάιντ στην κομητεία του Χάρλαν του Κεντάκυ, απέργησαν τον Ιούνιο του 1972, Η Κοπλ πήγε εκεί για να βιντεοσκοπήσει την απεργία ενάντια Εταιρεία Ενεργείας Ντιούκ και την απάντηση του UMWA (ή την έλλειψη απάντησης). Η απεργία αποδείχθηκε πιο ενδιαφέρον θέμα, έτσι Κοπλ μετέφερε εκεί το επίκεντρο της ταινίας της.

Η Κοπλ και το συνεργείο της πέρασε αρκετά χρόνια με τις οικογένειες που απεικονίζεται στην ταινία, τεκμηριώνοντας την δεινή θέση που βρίσκονταν ενόσω απεργούσαν για ασφαλέστερες συνθήκες εργασίας, δίκαιες πρακτικές εργασίας, και αξιοπρεπείς μισθούς. Ακολουθώντας τους στην πικετοφορία τους μπροστά από το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, μαγνητοσκοπώντας συνεντεύξεις με ανθρώπους που ήταν άρρωστοι από την πνευμονοκονίαση, ακόμα και αποτυπώνοντας ανθρακωρύχους που πυροβολήθηκαν κατά την απεργία.

Το πιο σημαντικό σημείο διαφωνίας στην απεργία της κομητείας του Χάρλαν, ήταν η επιμονή της εταιρείας για την συμπερίληψη μιας ρήτρας μη-απεργίας στη σύμβαση. Οι ανθρακωρύχοι εξέφρασαν την ανησυχία ότι αποδεχόμενοι μια τέτοια ρήτρα στη συμφωνία θα περιόριζε την επιρροή τους στις τοπικές συνθήκες εργασίας. Το θέμα της απεργίας ανακινήθηκε ανακινήθηκε όταν, λίγα χρόνια μετά από αυτήν, η UMWA ανακάλεσε τη συμφωνία που τελικά κερδήθηκε από αυτή την ομάδα των εργαζομένων σε μια συλογική σύμβαση.

Αντί να χρησιμοποιήσει την αφήγηση για να αφηγηθεί την ιστορία, η Κοπλ επέλεξε να αφήσει τα λόγια και τις πράξεις αυτών των ανθρώπων να μιλήσουν από μόνα τους. Για παράδειγμα, όταν οι απεργοσπάστες και οι υπόλοιποι που προσλαμβάνονταν από την εταιρεία εμφανίζονται στην αρχή της ταινίας – οι απεργοί τους αποκαλούν “τραμπούκους/μπράβους με όπλα” – οι άνθρωποι της εταιρείας προσπαθούν να κρατήσουν τα όπλα τους κρυμμένα από την κάμερα. Καθώς η απεργία τραβά σε μάκρος για σχεδόν ένα χρόνο, οι δύο πλευρές τελικά να φιγουράρουν ανοιχτά τα όπλα τους.

Η Κοπλ επίσης εμφανίζει στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις εταιρείες και τους εργαζόμενους για να υποστηρίξει τους απεργούς, όπως το γεγονός ότι τα κέρδη της εταιρίας ενεργείας Ντιουκ αυξήθηκε 170 τοις εκατό μέσα σε ένα χρόνο. Εν τω μεταξύ, οι απεργοί ανθρακωρύχοι, πολλοί από τους οποίους ζούσαν σε άθλιες συνθήκες, χωρίς αγαθά όπως το τρεχούμενο νερό, έλαβαν μια αύξηση 4% στον μισθό, παρά την κατά 7% περίπου αύξηση του κόστους ζωής το ίδιο έτος.

Ο Τζόσεφ Γιαμπλόνσκι ήταν ένας παθιασμένος, λαϊκός εκπρόσωπος του σωματείου που αγαπήθηκε από πολλούς από τους ανθρακωρύχους. Ο Γιαμπλόνσκι εναντιώνεται με τον Τόνυ Μπόυλ για την προεδρία της UMWA το 1969, αλλά έχασε στις εκλογές που ευρέως θεωρούνται ως διεφθαρμένες. Αργότερα εκείνο το έτος, ο Γιαμπλόνσκι και η οικογένειά του βρέθηκαν δολοφονημένοι στο σπίτι τους. Ο Τόνυ Μπόυλ εμφανίζεται στην αρχή της ταινίας με καλή υγεία. Αργότερα φαίνεται αδύναμος, ασθενικός και χρησιμοποιώντας μια αναπηρική καρέκλα, κουβαλιέται στα σκαλιά του δικαστηρίου για να αντιμετωπίσει μια καταδίκη για την παροχή 20.000 δολλαρίων σε ένα άλλο εκτελεστικό μέλος του συμβουλίου του σωματείου, προκειμένου να προσλάβει τους δολοφόνους.

Σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο από την αρχή της απεργίας, ένας απεργός ανθρακωρύχος με το όνομα Λώρενς Τζόουνς πυροβολήθηκε θανάσιμα κατά τη διάρκεια μιας συμπλοκής. Ο Τζόουνς ήταν αρεστός, νέος και είχε μια δεκαεξάχρονη γυναίκα και ένα μωρό. Η μητέρα του κατέρρευσε από θλίψη στην κηδεία του. Αυτή η στιγμή περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη εν τέλει αναγκάζει τους απεργούς και τη διαχείριση να έρθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Ένα κεντρικό στοιχείο του ντοκιμαντέρ είναι η Λούις Σκοτ, ο οποίος παίζει σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση της κοινότητας για τη στήριξη της απεργίας. Αρκετές φορές απεικονίζεται να κατακρίνει δημόσια αυτούς που θεωρεί πως έχουν απουσιάσει από τις γραμμές της απεργίας. Σε μια σκηνή, η Σκοτ τραβά ένα πιστόλι από το σουτιέν της. Στα έξτρα του DVD της Criterion Collection, The Making of Harlan County, USA, το 2004, η βοηθός σκηνοθέτις Ανν Λιούις συγκρίνει την Σκοτ με τις ακτιβίστριες για την Απελευθέρωση των Γυναικών.

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί μετάφραση του κειμένου της περιγραφής και της σύνοψης από το wikipedia.
Continue reading Harlan County, USA 1976 →

Ζαπατίστας – Η άλλη καμπάνια

Τον Ιούνιο του 2005 οι Ζαπατίστας πήραν μια νέα πολιτική πρωτοβουλία έτσι όπως περιγράφεται στην Έκτη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα που είχε σαν επιστέγασμα την “Άλλη Καμπάνια” (La otra campana).

Έξι συναντήσεις έγιναν στα εξεγερμένα ζαπατίστικα εδάφη τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη. Τρεις πρώτες στα χωριά Σαν Ραφαέλ (5-7 Αυγούστου), Χαβιέρ Ερνάντες (12-14 Αυγούστου) και στην κοινότητα Ντολόρες Ιδάλγο (19-21 Αυγούστου) με τη συμμετοχή πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων της αριστεράς, ιθαγενικών ομάδων και οργανώσεων, συλλογικοτήτων, καλλιτεχνών και ΜΚΟ, αλλά και απλών ανθρώπων. Οι επόμενες τρεις πραγματοποιήθηκαν στις κοινότητες Χουάν Ντιέγο (26-28 Αυγούστου), Ντολόρες Ιδάλγο (2-4 Σεπτέμβρη) και Χαβιέρ Ερνάντες (9-11 Σεπτέμβρη).

Οι έξι αυτές συναντήσεις κατέληξαν στην Πρώτη Γενική Συνέλευση για την Άλλη Καμπάνια στην ζαπατίστικη κοινότητα Λα Γκαρούτσα της Τσιάπας στις 16-18 Σεπτέμβρη. Εκεί συζητήθηκαν έξι θέματα έτσι όπως αυτά τέθηκαν από τις προηγούμενες συναντήσεις και ο Subcomadante Marcos μιλώντας σαν εκπρόσωπος του EZLN τόνισε ότι η μορφή της Άλλης Καμπάνιας πρέπει να αποφασιστεί από αυτούς που την αναλαμβάνουν. “Δεν θέλουμε να συμβεί στην Άλλη Καμπάνια αυτό που συνέβη στα κόμματα. Εδώ αποφασίζουν όλοι.” Πρότεινε ακόμα, η επόμενη φάση της Άλλης Καμπάνιας να ξεκινήσει με μια έξοδο σε ολόκληρο το Μεξικό. Την αρχή θα την κάνει ο ίδιος σαν εκπρόσωπος του EZLN. Ακόμα, τα ανεξάρτητα εναλλακτικά μέσα που συμμετείχαν σ΄ αυτήν την ολομέλεια πρότειναν να δημιουργηθεί ένα έθνικό δίκτυο ανεξάρτητων μέσων. Σ΄ αυτή τη Γενική Συνέλευση συμμετείχαν 91 κοινωνικές οργανώσεις, 36 πολιτικές οργανώσεις, 129 ομάδες, συλλογικότητες, ΜΚΟ, 26 ιθαγενικές οργανώσεις και 196 άτομα.

To ντοκιμαντέρ που θα βρείτε εδώ αποτελείται από, υποτιτλισμένα στα ελληνικά, βίντεο από την Αλλη Καμπάνια που ξεκίνησαν οι Ζαπατίστας σε όλο το Μεξικό, τον Γενάρη του 2006.

Διάρκεια: 91:00

Έτος Παραγωγής: 2006

Γλώσσα: Ισπανικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ083

Earth Liberation Front

Ντοκιμαντέρ για τον Earth Liberation Front (E.L.F.), οικολογική «τρομοκρατική» οργάνωση, που για πολλά χρόνια θεωρούνταν ο νούμερο ένα εσωτερικός εχθρός των Η.Π.Α. Λόγω της φύσης της οργάνωσης (είναι προφανώς παράνομη, και γι’αυτό οργανωμένη σε μικρούς πυρήνες που δεν έχουν σύνδεση μεταξύ τους), το ντοκιμαντέρ επικεντρώνεται σε δύο ανθρώπους. Ο πρώτος έχει αυτοανακηρυχθεί σε εκπρόσωπο τύπου του E.L.F., και ο δεύτερος, ο Free , συνελήφθη για τον εμπρησμό τριών αυτοκινήτων και καταδικάστηκε ως μέλος του E.L.F., χωρίς ο ίδιος να αποδεχτεί την συμμετοχή του στην οργάνωση.

Όπως σωστά σημειώνει και ο www .kinimatografos.net (από όπου αντλήθηκε η περιγραφή) η ποιότητα της εικόνας είναι πολύ άσχημη, αλλά το υλικό αρκετά ενδιαφέρον.

Διάρκεια: 37:00

Έτος Παραγωγής:

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: NT175

Η βαρβαρότητα της εξουσίας

To Evilness of Power  (Η Βαρβαρότητα της Εξουσίας) είναι μια συρραφή βίντεο σε μορφή ταινίας που παρουσιάζει τις ελευθεριακές ιδέες και αρχές πάνω στα σημερινά προβλήματα της κοινωνίας, αναδεικνύοντας τα ριζικά αίτια αυτών, και τον αντίκτυπο που έχουν, σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο.

Η ταινία απαντά σε ερωτήματα όπως: Γιατί η ιεραρχία είναι η πηγή κάθε κάκου, πόσο στα αλήθεια η δημοκρατία εκφράζει την δημόσια εντολή, πόσο ευάλωτη είναι η φύση του ανθρώπου στους θεσμούς και κατά πόσο επηρεαζόμαστε από αυτούς, γιατί το κέρδος έχει μεγαλύτερη αξία από την ίδια την ζωή, πως οι άνθρωποι κάτω από ομαδικές συνοχές μέσα σε ένα θεσμικό ρολό κάνουν πράγματα που δεν θα έκαναν κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, πως λειτουργούν τα κράτη και γιατί τα μεγάλα κράτη δεν χρειάζονται εξουσιοδότηση, πως οι πολιτικοί προετοιμάζουν το πληθυσμό για πόλεμο, τι είναι κράτος και σε τι χρησιμεύει, πως η ιεραρχία περιορίζει την δημόσια εντολή για να προωθήσει τα συμφέροντα των προνομιούχων, γιατί οι άνθρωποι διαπλάθονται μέσα στον καταναλωτισμό και τι ικανοποιεί αυτός.

Επίσης πως τα αθλητικά είναι ένα παράδειγμα πολιτικής κατήχησης στο σύστημα, η σύνδεση της πολιτικής και του Hollywood, η εικόνα των Αράβων στις ταινίες και πως δικαιολογείται ο πόλεμος μέσα από αυτές, ποια είναι η τακτική της προπαγάνδας στο πολίτικο σύστημα μέσα από την φαινομενική σύγκρουση αριστεράς και δεξιάς, σε τι χρησιμεύει πραγματικά ο εθνικισμός και ποιους επωφελεί, ποιος ο ρόλος των ΜΜΕ στην δημιουργία συναίνεσης και στην λήψη αποφάσεων, πως τα ΜΜΕ επιβάλουν περιορισμό στο πολιτικό και ιδεολογικό σύστημα, τι είναι το μοντέλο προπαγάνδας, ο ρόλος των διανοούμενων στο να επηρεάζουν την κοινωνία, πως τα ΜΜΕ επιβάλουν τον καταναλωτισμό, ποια η ψυχοπάθεια στο άτομο και στις εταιρίες και τι κοινό έχουν, πως μπορεί η τεχνολογία να βοηθήσει το σύνολο της κοινωνίας αντί του κέρδους των προνομιούχων, γιατί η αίσθηση της ταυτότητας δεν βασίζεται στην ιδιοκτησία μας αλλά στο τι πραγματικά είμαστε, ποιος είναι ρόλος της ύπαρξης ιδιοκτησίας, πως η εργασία μπορεί να γίνε από ένα απλό μέσο επιβίωσης η μεγαλύτερη ανάγκη στη ζωή, και τέλος πως μπορεί πραγματικά να επιτύχει ο ελευθεριακός σοσιαλισμός.

Περιέχει ομιλίες των: Noam Chomsky, Murray Bookchin, Erich Fromm, Howard Zinn, Michael Albert, Jonh Zerzan, Michael Parenti, του ψυχολόγου Philip Zimbardo, του φιλοσόφου Mark Kingwell, του συγγραφέα Jack Shaheen, της συγγραφέως Arundhati Roy, του ψυχολόγου Robert Hare και άλλων.

Με λίγα λόγια το The Evilness of Power είναι ένα ντοκιμαντέρ που καταπιάνεται με τα επίπεδα ελέγχου της εξουσίας και το πως αυτή εφαρμόζεται επάνω μας από τη στιγμή της γέννησης μας και σε ολόκληρη την διάρκεια της ζωής μας.
Πώς η ιεραρχία βοηθά στη διατήρηση του καθεστώτος πάντα με την βοήθεια του κράτους και των εταιριών. Ωμό, σε κάποια σημεία, απότομο σε άλλα, αλλά ουσιαστικό και με βάθος για αυτόν που έχει το κουράγιο να παρακολουθήσει.

Διάρκεια: 92:33

Έτος Παραγωγής: 2010

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ174