Το Κουτί Της Πανδώρας – Άγιος Παντελεήμονας

Οι λέξεις «Άγιος Παντελεήμονας» έχουν ακουστεί χιλιάδες φορές, τα τελευταία χρόνια στα δελτία ειδήσεων. Η περιοχή του κέντρου της Αθήνας περιγράφεται ως γκέτο, όπου κυριαρχούν η εγκληματικότητα, η βρωμιά, ο κίνδυνος. Κατά καιρούς, βίαιες επιθέσεις στην περιοχή, από ναζιστικές οργανώσεις ή ομάδες αλλοδαπών, έρχονται να επιβεβαιώσουν πως έτσι είναι τα πράγματα.
Ποιες από αυτές τις απόψεις είναι αποτέλεσμα της υπάρχουσας πραγματικότητας και ποιες της φημολογίας; Τρομαγμένοι από τις ασυνήθιστες εικόνες που μας περιβάλλουν, φοβισμένοι από αυτό που δεν γνωρίζουμε, εξοικειωμένοι όπως είναι φυσικό με ό,τι γνωρίζαμε, μήπως νοιώθουμε τα πάντα ως απειλή; Ή μήπως είναι; Ποιοι είναι αυτοί που εγκαταστάθηκαν στη γη μας, αλλάζουν τις συνήθειες μας, μπορεί να παντρευτούν τα παιδιά μας;
Ο όγκος των αλλοδαπών μεταφέρεται στο κέντρο της Αθήνας και τα πωλητήρια ακινήτων αυξάνουν καθημερινά. Το απαξιωμένο κέντρο της Αθήνας και η εικόνα της εξαθλίωσης, όπως αποκαλύπτει αυτή η έρευνα, είναι οι κανόνες ενός χρηματιστηρίου. Κάτω από τις κραυγές για την καταστροφή του κέντρου της Αθήνας, πίσω από την εικόνα των εγκληματιών αλλοδαπών υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα. Ποιοι υποθάλπουν την ένταση και τον φόβο για να κάνουν μπίζνες; Πως ο ανθρώπινος πόνος γίνεται το πιο επικερδές προϊόν;

Διάρκεια: 55:00

Έτος Παραγωγής: 2010

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΤΕ077

Εξάντας – Παρίσι 2005

Ο «τυχαίος» θάνατος των δύο νέων παιδιών στο Κλισί Σουμπουά του Παρισιού στις 27 Οκτωβρίου, πυροδότησε το θερμό Νοέμβρη του 2005 στη Γαλλία. Και για την ανυποψίαστη διεθνή κοινή γνώμη, πίσω από τις στάχτες των χιλιάδων καμένων αυτοκινήτων, ξεπρόβαλε το φάντασμα μιας Ευρώπης άγνωστης. Και μιας εξίσου άγνωστης Γαλλίας που φροντίζει να κρατά καλά κρυμμένα τα εκατομμύρια των «δεύτερης διαλογής» πολιτών της.

Ο Εξάντας, σε μια διεθνή δημοσιογραφική αποκλειστικότητα, κατάφερε να εισχωρήσει στα απροσπέλαστα γκέτο του Παρισιού, στην καρδιά των επεισοδίων. Και η κάμερα κατέγραψε την οργή των νεαρών που ασφυκτιούν χωρίς άλλη διέξοδο πέρα από τις κλοπές και τις πωλήσεις ναρκωτικών. Στην οθόνη εμφανίζεται για πρώτη φορά ο οπλισμός των «ταραξιών»: Μικρά πυροβόλα όπλα, περίστροφα, αυτόματα, κοντόκανες καραμπίνες…
Οι νεαροί επιδεικνύουν φωτογραφίες τους με μυδραλιοβόλα…

Κάτοχοι της γαλλικής υπηκοότητας, γεννημένοι στη χώρα αλλά από γονείς μετανάστες, Αλγερινής, Μαροκινής ή Σενεγάλικης καταγωγής, οι περισσότεροι «ταραξίες» είναι καταδικασμένοι να ζουν στο σκοτάδι των γκέτο, δέκα μόλις λεπτά από το κέντρο της Πόλης του Φωτός.
Απομονωμένοι από την κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική ζωή της χώρας εγκλωβίζονται στις «cite», όπως λέγονται τα τεράστια μπλοκ πολυκατοικιών που περικυκλώνουν την πόλη. Τα οικοδομικά συγκροτήματα που είναι χτισμένα με αρχιτεκτονική τέτοια ώστε είναι εύκολο κανείς να μπει σε αυτά, αλλά σχεδόν αδύνατο να βγει…

Με την ανεργία να καλπάζει και τις κοινωνικές και ρατσιστικές διακρίσεις να τους στερούν κάθε διέξοδο, οι νεαροί, που κατά τον Υπουργό Εσωτερικών κύριο Σαρκοζί αποτελούν «σκυλολόι», απέκτησαν τους δικούς τους κώδικες, τη δική τους γλώσσα, τη δική τους μουσική και το δικό τους χορό. Μέσα από το χιπ-χοπ ραπάρουν ασύστολα κραυγάζοντας τις διακρίσεις

Η κάμερα φωτίζει τα πρόσωπα των ανήλικων εμπόρων ναρκωτικών των γκέτο, που επιδεικνύουν την πραμάτεια τους, δηλώνοντας «τυχεροί» που έχουν έστω και αυτή τη δουλειά.
Παρεμβάλλεται, η συνέντευξη του κυρίου Ζαν Μαρί Λεπέν που δηλώνει ότι αν πάρει την εξουσία θα δημιουργήσει «100.000 νέες θέσεις στις φυλακές». Και καταγγέλλει ως μια απ’ τις αιτίες των επεισοδίων τη «διάβρωση του σώματος των εκπαιδευτικών από τις αναρχικές ιδέες του Μάη του ’68».
Ενώ, για τα αίτια των ταραχών μιλάει και ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας Monde Diplomatique Nτομινίκ Βιντάλ, καταγράφοντας τις ευθύνες που βαραίνουν την πολιτική ηγεσία, αλλά και τον «προοδευτικό πολιτικό κόσμο» που κωφεύει.

To ντοκιμαντέρ, περιλαμβάνει ένα ακόμη «ντοκουμέντο της γαλλικής μεταναστευτικής πολιτικής» που προβάλλεται για πρώτη φορά στην τηλεόραση: Πρόκειται για την καταγραφή της εισβολής των CRS (των Γαλλικών MAT) σε ένα δημοτικό χώρο που κατέλαβαν άστεγοι Γάλλοι πολίτες-μετανάστες δεύτερης γενιάς στο Μοντρέιγ στις 11 Οκτωβρίου 2005.
Την κάμερα χειρίζεται ένας από τους «καταληψίες»…

9.000 καμένα αυτοκίνητα, σχεδόν 3.000 συλλήψεις, δεκάδες νηπιαγωγεία, σχολεία και μαγαζιά κατεστραμμένα, ο πρώτος απολογισμός.
Κι η Γαλλία του Διαφωτισμού, να νιώθει το φιλελεύθερο παρελθόν της να κλονίζεται, όταν αρχές του 21ου αιώνα επιβάλλεται στη χώρα ο στρατιωτικός νόμος που δημιουργήθηκε το 1955 για να καταπνίξει τα επεισόδια της Αλγερίας…

Διάρκεια:60:00

Έτος Παραγωγής: 2006

Γλώσσα: Ελληνικά/Γαλλικά

Υπότιτλοι: Ελληνικά

Κωδ.Καταχώρησης: ΤΕ076

Το πρώτο σκαλοπάτι

Το Πρώτο Σκαλοπάτι είναι ένα ντοκιμαντέρ – καταγραφή του φαινομένου της μετανάστευσης στη Λέσβο, δηλαδή, της εισόδου, της παραμονής, της ενσωμάτωσης ή της περιθωριοποίησης των μεταναστών που εισέρχονται παράτυπα (κυρίως) στο νησί. Πιο συγκεκριμένα, γίνεται προσπάθεια γραμμικής καταγραφής της πορείας των μεταναστών, από την άφιξή τους στη Λέσβο στα άτομα και τις δομές που τους υποδέχονται αρχικά, μέχρι την καθημερινή τους ζωή. Μέσω της οπτικοακουστικής καταγραφής του φαινομένου αναφαίνονται οι πολιτικές μετανάστευσης της Ελλάδας, οι συνθήκες που επικρατούν στα κέντρα κράτησης των μεταναστών, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι όντας σε μια ξένη χώρα, και τέλος, οι δυσκολίες προσαρμογής τους και οι αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας της Λέσβου. Continue reading Το πρωτο σκαλοπατι →

Η Διαρκής Εξέγερση

Ένα βίντεο αφιερωμένο στη μνήμη του συντρόφου Jhonny Cariqueo Yañez (Χιλή)

Διάρκεια: 33:43

Έτος Παραγωγής: 2010

Γλώσσα: Ισπανικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: KB090

Η επανάσταση και η ορχήστρα

1917. Ενώ ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος μαίνεται, ξεσπάει η Επανάσταση στη Ρωσία. Η Συμφωνική Ορχήστρα της Μόσχας δίνει τον τόνο – τη μορφή και το περιεχόμενο που θα έπρεπε να πάρει αυτή η Επανάσταση.

Η επανάσταση σαν κοινωνικό φαινόμενο είναι ο αναπλαστής νέων αξιών. Παράλληλα, είναι και δημιουργός νέων καταστάσεων μέσα από τα ερείπια του παλιού κόσμου. Η μεγάλη Οκτωβριανή επανάσταση δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Εκτός των άλλων και στον πολιτισμό. Τουλάχιστον μέχρι το 1923 -1925 σε όλους τους τομείς της τέχνης και της αρχιτεκτονικής δημιουργήθηκαν πρωτοποριακά παραδείγματα. Η επαναστατημένη ορχήστρα της Μόσχας το 1918, καταργεί το μαέστρο και αυτοδιευθύνονται τα μέλη της ορχήστρας, δηλ οι ίδιοι οι μουσικοί. Αυτό δε σήμαινε ότι αρνιόντουσαν το συνθέτη – μουσουργό – δημιουργό. Στις πρόβες τους δέχονταν το συνθέτη να τους μιλήσει για το ύφος που θα ήθελε να εκτελεστεί το έργο του. Όλες οι αποφάσεις αλλά και οι διορθώσεις για τυχόν λάθη παίρνονταν στη συνελευση της ορχήστρας. Αυτή η ορχήστρα, λοιπόν, που κατάργησε το διευθυντή και αυτοδιευθυνότανε, καταργήθηκε το 1924 με διάταγμα!

Αυτή η ορχήστρα είναι μία ελάσσων υπόθεση μέσα στα γενικότερα επαναστατικά ζητήματα στη Ρωσία εκείνης της περιόδου. Όμως ο συμβολισμός της είχε μεγάλη σημασία αφού οι απολογητές της κυριαρχίας και της ιεραρχίας μέχρι σήμερα, ένα από τα επιχειρήματα που θέτουν είναι το εξής: Όπως δε μπορεί να υπάρξει ορχήστρα χωρίς μαέστρο, έτσι και δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία χωρίς αρχηγό (μαέστρο). Κι όμως υπήρξε η ορχήστα χωρίς διευθυντή και λειτούργησε αυτοδιευθυνόμενη για τρία χρόνια θαυμάσια. Και αφού υπήρξε, μπορεί να ξαναυπάρξει! Continue reading Η Επανασταση και η Ορχηστρα →

Περί της σύγχρονης δουλείας…

«Η κάθε αλήθεια περνάει μέσα από τρία στάδια.

Κατ’αρχήν γελοιοποιείται.

Στη συνέχεια αντικρούεται άγρια

Και τέλος, γίνεται αποδεκτή ως αυταπόδεικτη.»

Schopenhauer

 Το «περί της σύγχρονη δουλείας» είναι βιβλίο και ντοκιμαντέρ διάρκειας 52 λεπτών. Το βιβλίο (με το συνοδευόμενο DVD) είναι διαθέσιμο χωρίς αντίτιμο σε συγκεκριμένους επιλεγμένους διανομείς στη Γαλλία και τη Λατινική Αμερική. Γράφτηκε στη Τζαμάικα τον Οκτώβριο του 2007 και το ντοκιμαντέρ ολοκληρώθηκε στην Κολομβία το Μάιο του 2009. Είναι διαθέσιμο στα γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, ρουμάνικα, πορτογαλικά, και στα ιταλικά (σ.σ. πλέον και σε περισσότερες γλώσσες). Το υλικό του φιλμ προέρχεται κυρίως από εμπορικές ταινίες και ντοκιμαντέρ.

 Ο κεντρικός σκοπός αυτού του φιλμ είναι να αποκαλύψει τη συνθήκη του σημερινού ανθρώπου ως σύγχρονου δούλου μέσα στο πλαίσιο του ολοκληρωτικού εμπορευματικού συστήματος, καθώς και να παρουσιάσει τις διάφορες μορφές περιπλοκής που αποκρύπτουν τη δουλική του αυτή συνθήκη, Με αυτό τον τρόπο αποσκοπεί στο να επιτεθεί μετωπικά στο παγκόσμιο σύστημα οργάνωσης.

 Στο πεδίο του παγκοσμίου εμφυλίου πολέμου, η γλώσσα συχνά χρησιμοποιείται ως όπλο. Η πραγματική φύση των πραγμάτων σκοπίμως αλλοιώνεται μέσω της κακής χρήσης της γλώσσας. Λέξεις χρησιμοποιούνται για την αλλοίωση νοημάτων. Πρέπει να αποκαλούμαι τα πράγματα με το όνομά τους και να αποκαλύψουμε την απάτη, να αποκαταστήσουμε την αλήθεια. Η αποκαλούμενη Φιλελεύθερη Δημοκρατία είναι ένας μύθος. Ο κυρίαρχος κόσμος δεν είναι ούτε δημοκρατικός, ούτε φιλελεύθερος. Πρέπει ο μύθος αυτός να επιδιορθωθεί και να αντικατασταθεί με την πραγματική του απεικόνιση ως ένα Ολοκληρωτικό Εμπορευματικό Σύστημα. Πρέπει να προπαγανδίσουμε αυτή την αντικατάσταση με στόχο την αφύπνιση του κόσμου και την κατανόηση της πραγματικής συνθήκης που ζει.

 Πολλοί ελπίζουν στο να βρουν έτοιμες λύσεις και απαντήσεις στο «Πώς να κάνετε μία επανάσταση;». Ο σκοπός του φιλμ δεν είναι αυτός πάντως. Σκοπός του είναι να ασκήσει μία ακριβής κριτική της κοινωνίας που πρέπει να αντιπαλέψούμε. Το φιλμ αυτό είναι πάνω από όλα ένα στρατευμένο εργαλείο που αποσκοπεί στο να εμπνεύσει όσο το δυνατόν περισσότερους στο να αυτοαμφισβητηθούν και να εξαπλώσουν την κριτική αυτή εκεί που δεν είχε προηγουμένως πρόσβαση. Δεν υπάρχει η ανάγκη για κάποιον γκουρού για να μας πει τι να κάνουμε. Η ελευθερία της δράσης πρέπει να είναι βασική μας αρχή. Αυτοί που επιθυμούν να παραμείνουν σκλάβοι περιμένοντας το μεσσία ή τον αρχηγό που θα ακολουθήσουν κατά γράμμα έχουν ήδη παραιτηθεί από την ελευθερία τους. Έχουμε δει αυτό το σενάριο και αυτούς τους μεσσίες καθ’όλη τη διάρκεια του 20^ου αιώνα. Αυτούς που επέλεξαν να ενσαρκώσουν την επαναστατική πρωτοπορία και να οδηγήσουν το προλεταριάτο στην απελευθέρωσή του. Τα εφιαλτικά αποτελέσματα μιλάνε από μόνα τους…

 Ακόμα περισσότερο, καταδικάζουμε κάθε θρησκεία, καθώς γεννάνε τις ψευδαισθήσεις που μας οδηγούν στο να αποδεχόμαστε την τραγική μας κατάσταση, και γιατί ψεύδονται και μπουρδολογούν σχεδόν για τα πάντα. Ωστόσο καταδικάζουμε εξίσου, τη στιγματοποίηση οποιαδήποτε θρησκείας ειδικότερα. Αυτοί που συντάσσονται με τις ιδέες περί της σιωνιστικής συνωμοσίας ή του ισλαμικού κινδύνου, δεν είναι παρά ηλίθιοι που μπερδεύουν την ριζοσπαστική κριτική με το μίσος και την περιφρόνηση. Το μόνο που παράγουν είναι κοπριά. Αν κάποιοι από αυτούς αυτοαποκαλούνται επαναστάτες, είναι μάλλον στο πνεύμα των «εθνικιστικών επαναστάσεων» του ’30 και του ’40 και όχι στο πνεύμα της απελευθερωτικής επανάστασης που μας εμπνέει. Η ανάγκη για αποδιοπομπαίους τράγους είναι όσο παλιά είναι και η ίδια η ανθρωπότης, και είναι το προϊόν των απογοητεύσεων αυτών που ψάχνουν εύκολες απαντήσεις στο κακό αυτού που μας πλήττει. Δεν μπορεί να υπάρχει ασάφεια ως προς τη φύση του αγώνα μας. Τασσόμαστε υπέρ της χειραφέτησης όλων των ανθρώπων, χωρίς καμία μορφή διάκρισης. Όλοι-ες για όλους-ες είναι η ουσία της επαναστατικής επιλογής την οποία και ακολουθούμε.

 Οι πηγές που ενέπνευσαν το έργο μου αλλά και τη ζωή μου γενικότερα είναι φανερές μέσα στο φιλμ: ο Διογένης ο κυνικός, ο Ετιέν ντε Λα Μποεσί (Étienne de La Boétie), ο Karl Marx και ο Guy Debord. Δεν το κρύβω, ούτε έχω σκοπό να προσποιηθώ ότι ανακάλυψα τον τροχό. Όσοι βρίσκουν το έργο αυτό ελλιπές ή επαναστατικά ανεπαρκές ή αντίθετα υπερβολικά ριζοσπαστικό ή και απαισιόδοξο δεν έχουν παρά να αναδείξουν τη δική τους ματιά στο κόσμο στον οποίο ζούμε. Όσο πιο πολλοί είμαστε στο να διαχύσουμε τέτοιες ιδέες τόσο πιο πιθανό είναι να επέλθει μία σημαντική αλλαγή.

 Η οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση απέδειξαν την προφανή αποτυχία του ολοκληρωτικού εμπορευματικού συστήματος. Μια πλευρά έχει εκτεθεί. Μια πόρτα έχει ανοίξει. Ήρθε η στιγμή που πρέπει να εκμεταλλευτούμε το πλεονέκτημα, στρατηγικά και χωρίς φόβο. Πρέπει ωστόσο να δράσουμε γρήγορα. Οι μηχανισμοί της κυριαρχίας, έχοντας επίγνωση της ριζοσπαστικοποίησης της διαφωνίας, ετοιμάζουν ένα ασύγκριτο προληπτικό χτύπημα που όμοιό του δεν έχουμε ξαναδεί. Η κρισιμότητα της στιγμής απαιτεί, ενότητα πέρα από τις όποιες διαφορές. Αυτά που μας ενώνουν είναι παραπάνω από αυτά που μας χωρίζουν. Είναι πάντα εύκολο να κριτικάρουμε τους οργανισμούς, τις συλλογικότητες ή τα άτομα που διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία της κοινωνικής επανάστασης. Στην πραγματικότητα όμως, αυτή η κριτική οδηγεί σε μία παράλυση, που τείνει να δημιουργήσει την πίστη ότι τίποτα δεν είναι εφικτό. Δεν πρέπει ούτε να υποτιμάμε τον εχθρό, ούτε να πολεμάμε λάθος εχθρούς. Ο παραδοσιακός εμφύλιος του επαναστατικού χώρου πρέπει να δώσει τη σειρά του στη συλλογική δράση όλων των δυνάμεων. Αμφισβητείτε τα πάντα, ακόμα και την ίδια την αμφισβήτηση.

 Το κείμενο και η ταινία είναι δημοσίως διαθέσιμα για αντιγραφή, διάθεση και προβολή. Δεν εμπεριέχουν κανένα αντίτιμο και σε καμία περίπτωση δεν είναι προς πώληση ή διαφήμιση. Θα ήταν εντελώς αντιφατικό να διατίθεται προς πώληση ένα προϊόν το οποίο στην ουσία κριτικάρει την εμπορευματοποίηση των πάντων. Η μάχη εναντίον της προσωπικής ιδιοκτησίας, πνευματικής ή άλλη, είναι το δυνατό μας όπλο απέναντι στην απανταχού κυριαρχία. Μία δύναμη που μπορεί να καταφέρει ένα γρήγορο και αποφασιστικό χτύπημα.

 Η ταινία, η οποία διανέμεται πέρα από όλα τα εμπορικά και νομικά δίκτυα, δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς τη βοήθεια όσων βοήθησαν στην οργάνωση της προβολής και διανομής της. Δεν μας ανήκει. Ανήκει σε όσους-ες επιθυμούν να την εντάξουν στη φωτιά της μάχης.

 Jean-François Brient και Victor León Fuentes

 Περισσότερες πληροφορίες: http://delaservitudemoderne.org

Το torrent περιέχει τρία αρχεία:

1) Το αρχείο της ταινίας

2) Ελληνικούς υπότιτλους (.srt)

3) Το έντυπο που μοιράστηκε κατά την παρουσίαση του στην Κατάληψη στο Μπίνειο (Φεβρουάριος 2014) Continue reading Περι της συγχρονης δουλειας… →

Μπολιβαριανή Βενεζουέλα: Λαός και Αγώνας στον 4ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πρόκειται για ένα 76λεπτο ντοκιμαντέρ, παραγωγή της ανεξάρτητης βενεζολάνικης ομάδας Calle y Media, που αναλύει την Μπολιβαριανή Επανάσταση στην Βενεζουέλα σαν μέρος του παγκόσμιου κινήματος κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Η ταινία επιδεικνύει την εξέλιξη του λαϊκού κινήματος της Βενεζουέλας από την εξέγερση “Caracazo” το 1989 μέχρι τις μαζικές κινητοποιήσεις που διέσωσαν τον επαναστατικό πρόεδρο Ούγο Τσάβες, μόλις 48 ώρες μετά την απόπειρα ενός βορειοαμερικάνικου τύπου στρατιωτικού πραξικοπήματος. Το βασικό ζήτημα που διαπραγματεύεται είναι πως η Μπολιβαριανή Επανάσταση, χάρη στην απίστευτη δυναμική των λαϊκών δικτύων της χώρας, ειναι μια επανάσταση που ξεπερνά τα σύνορα της Βενεζουέλας και συνεισφέρει με συγκεκριμένες εναλλακτικές στον αγώνα κατά του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Continue reading Μπολιβαριανη Βενεζουελα: Λαος και Αγωνας στον 4ο Παγκοσμιο Πολεμο. →

Tlatelolco, the Key Factors of the Massacre

H σφαγή στην πλατεία των Τριών Πολιτισμών λίγες μέρες πριν την έναρξη των ολυμπιακών αγώνων του 1968, στην Πόλη του Μεξικό.

“…Η αναταραχή πυροδοτήθηκε το καλοκαίρι του 1968, εξαιτίας της βίαιης επέμβασης των δυνάμεων ασφαλείας στους χώρους του πανεπιστημίου. H ένταση κλιμακώθηκε προς το τέλος του καλοκαιριού και το Σεπτέμβριο μέσα από μεγάλες διαδηλώσεις. Τα αιτήματα των διαδηλωτών διευρύνθηκαν από την αρχική καταδίκη της κρατικής βίας σε μια σειρά αιτημάτων που αφορούσαν την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, τα χαρακτηριστικά του πολιτικού συστήματος, αλλά και την εναντίωση στην προσπάθεια της κυβέρνησης να αναδείξει μέσω των ολυμπιακών αγώνων μια εικόνα για το Μεξικό, η οποία δεν ανταποκρινόταν στην πραγματική κατάσταση της χώρας. Πραγματικά, οι συνεχιζόμενες διαδηλώσεις λίγες μόνο εβδομάδες πριν την έναρξη των Αγώνων (5-27 Οκτωβρίου), δηλαδή παρουσία πολυάριθμων δημοσιογράφων, φαίνονταν να μεταδίδουν μια διαφορετική εικόνα για το Μεξικό από εκείνη που επιθυμούσε η κυβέρνηση.

 Ο τερματισμός των διαδηλώσεων “επιτεύχθηκε” στις 2 Οκτωβρίου, τρεις μόνο ημέρες πριν την έναρξη των Αγώνων, με την ένοπλη επέμβαση των δυνάμεων ασφαλείας για τη διάλυση της διαδήλωσης εκείνης της ημέρας. Επρόκειτο για επιχείρηση στην οποία χρησιμοποιήθηκαν ακόμη και ελικόπτερα. Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 300 διαδηλωτές έχασαν τη ζωή τους, εκατοντάδες τραυματίστηκαν και αρκετές χιλιάδες συνελήφθησαν. Η σφαγή στην πλατεία των Τριών Πολιτισμών ή η σφαγή στην Tlatelolco, όπως έμεινε γνωστό το περιστατικό αυτό, διήρκεσε τέσσερις περίπου ώρες. Η βιαιότητα της επέμβασης, μάρτυρας της οποίας υπήρξε η πλειονότητα των απεσταλμένων Τύπου στην πόλη του Μεξικού στιγμάτισε τους Αγώνες και τη μεξικανική κυβέρνηση. Μάλιστα, σε έκτακτη σύνοδο της ΔΟΕ που πραγματοποιήθηκε την επομένη, η πρόταση για ματαίωση των Αγώνων απορρίφθηκε με διαφορά μόλις μιας ψήφου…” Continue reading Tlatelolco, the Key Factors of the Massacre →

Telestreet: The Italian Media Jacking Movement,

Δίκτυα tv δρόμου στην Ιταλία. Πειραματισμοί χαμηλού κόστους και υψηλών προσδοκιών. Ενθουσιώδης για την ανερχόμενη δυναμική των αυτόνομων ζωνών μίντια, ο Ιταλός θεωρητικός Μπίφο. Continue reading Telestreet: The Italian Media Jacking Movement, →