Το δικαστήριο Φουκώ
“Εμείς, οι Ένορκοι, θα θέλαμε να τονίσουμε πως δε βλέπουμε την περίσταση αυτή ως φόρουμ ή συζήτηση γύρω από την κατάσταση της ψυχιατρικής, αλλά ως ένα Δικαστήριο όπου η ψυχιατρική κατηγορείται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Εγκλήματα τα οποία εμείς οι ίδιοι έχουμε παρακολουθήσει και υποστεί…”
Κατά τη 1 και 2 Μαΐου 1998 το Πανεπιστήμιο Freie Universitat Berlin μαζί με την οργάνωση Irren-Offensive ( “Επίθεση των Τρελών” ) οργάνωσε στο Βερολίνο ένα διεθνές δικαστήριο κατά της Ψυχιατρικής. Το δικαστήριο πήρε το όνομα του Γάλλου φιλοσόφου και συγγραφέα του “Η ιστορία της τρέλας”, Μισέλ Φουκώ.
Την κατηγορία και την υπεράσπιση ανέλαβαν ακαδημαϊκοί κι επαγγελματίες της ψυχικής υγείας. Οι ένορκοι ήταν άνθρωποι που είχαν προσωπική εμπειρία της βίας στην ψυχιατρική, επιλεγμένοι από την “Irren-Offensive” και την ομάδα διοργάνωσης του δικαστηρίου.
Η Ετυμηγορία του δικαστηρίου Φουκώ
“Καταλήγουμε πως, όντας απρόθυμη να αποκηρύξει τη χρήση ισχύος, βίας και επιβολής, η ψυχιατρική είναι ένοχη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, για τη σκόπιμη καταστροφή της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της ζωής. Και κυρίως μέσα απ’ τη νομική κατηγορία του “ψυχικά ασθενούς” η οποία επιτρέπει την ολοκληρωτική αποστέρηση των ανθρώπινων και πολιτικών δικαιωμάτων και των νόμων της φυσικής δικαιοσύνης.
Επιπλέον, η ψυχιατρική δεν έχει δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζεται ως θεραπευτική τέχνη, έχοντας παραβεί τον Ιπποκράτειο Όρκο μέσω της συνειδητής χρήσης επιβλαβών ουσιών, που προκάλεσαν, ανάμεσα σε άλλα, την παγκόσμια επιδημία της όψιμης δυσκινησίας (tardive dyskinesia), καθώς κι άλλες πρακτικές που αναγνωρίζουμε ως βασανιστήρια: ακούσιο περιορισμό, βίαιη χορήγηση φαρμάκων, καθήλωση των τεσσάρων σημείων, ηλεκτροσόκ, όλες τις μορφές ψυχοχειρουργικής καθώς και τον ακούσιο εγκλεισμό.
Η ιδεολογία κι οι πρακτικές αυτές επέτρεψαν στους ψυχιάτρους κατά τη Ναζιστική περίοδο να φτάσουν στις ακρότητες της συστηματικής μαζικής δολοφονίας εγκλείστων, με το πρόσχημα της “θεραπείας”.
Η ψυχιατρική όχι μόνο αρνείται να αποκηρύξει την ισχύ που ιστορικά πήρε από το κράτος αλλά αντίθετα παίζει το ρόλο ενός αδρά αμειβόμενου και κοινωνικά σεβαστού φορέα κοινωνικού ελέγχου και διεθνούς αστυνόμευσης της συμπεριφοράς, καθώς και καταστολής της πολιτικής και κοινωνικής ανυπακοής.
Θεωρούμε την ψυχιατρική ένοχη του συνδυασμού ισχύος και αδιαφάνειας, ενός κλασσικού δηλαδή ορισμού των ολοκληρωτικών συστημάτων. Απαιτούμε την κατάργηση των νόμων για τους “ψυχικά πάσχοντες”, ως ένα πρώτο βήμα για να γίνει η ψυχιατρική υπόλογη στην κοινωνία. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει να δοθούν αποζημιώσεις για τις βλάβες που έχει προξενήσει. Επίσης, δημόσια κεφάλαια θα πρέπει να διατεθούν, με σκοπό τις ανθρώπινες και αξιοπρεπείς εναλλακτικές στην ψυχιατρική.”
Διάρκεια: 82:00
Έτος Παραγωγής: 1998
Γλώσσα: Γερμανικά
Υπότιτλοι: gr
Κωδ.Καταχώρησης: ΝΤ137