Κλεισμένοι μόνοι τους για μήνες ή ακόμα και για χρόνια, σε απάνθρωπους θαλάμους πολιτικοί κρατούμενοι από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, αφηγούνται τις εμπειρίες τους στις φυλακές της εξολόθρευσης.
Τα κελιά της απομόνωσης, έχουν σαν προορισμό την καταστροφή της αντίστασης του ανθρώπου, χρησιμοποιώντας ψυχικά βασανιστήρια, αν και βέβαια οι δεσμοφύλακες δεν έχουν κανένα πρόβλημα στο να καταφύγουν και στην άμεση φυσική εξόντωση των κρατουμένων.
Το ντοκυμαντέρ του Τούρκου σκηνοθέτη Huseyin Karabey προσπαθεί να εξηγήσει την απομόνωση στην φυλακή, χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές ορολογίες. Γυρίστηκε έχοντας σαν βάση ντοκουμέντα από μαρτυρίες των κρατουμένων, των οικογενειών τους, δικηγόρων, γιατρών και βουλευτών, ενώ ξεχωρίζει στην αφήγηση ένα κεντρικό πρόσωπο, μια επαγγελματίας ηθοποιός που μας βυθίζει στον τρόμο της καθημερινής απομόνωσης. Ο σκηνοθέτης θέλησε έτσι να απεικονήσει την απόλυτη μοναξιά και τη βαθμιαία καταστροφή των αισθήσεων του κρατούμενου.
Το βίντεο περιέχει επίσης και ένα ευρύ ντοκουμέντο σχετικά με τις γυναικείες φυλακές και τα καταναγκαστικά έργα στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στην Αριζόνα. Την σκληρότητα του αντικειμένου μπορείτε να την αντιληφθείτε από τις δηλώσεις του σερίφη-διευθυντή της φυλακής: “Μερικέ φορές, και συγκεκριμένα μια φορά την εβδομάδα τις χρησιμοποιώ σαν σκιάχτρα. Τις βάζουμε στην άκρη του δρόμου όπου όλος ο κόσμος μπορεί να τις δει. Έτσι όταν ο κόσμος περνάει με τα αμάξια του, θα πει στα παιδιά του: “αγάπη μου, άμα κάνεις κάτι κακό θα καταλήξεις στα καταναγκαστικά έργα”. Όμως κοστίζει πιο ακριβά το να θρέψεις ένα σκυλί παρά αυτές. Ο σκύλος κοστίζει ένα δολλάριο την ημέρα. Τα σκυλιά τρώνε καλό φαί. Καλό σκυλί, καλό φαί.”
Μετάφραση/Υποτιτλισμός: Εκδόσεις Διάδοση
Περισσότερες πληροφορίες: http://diadosibooks.gr/muerte.html
Διάρκεια: 85:00
Έτος Παραγωγής: 2002
Γλώσσα: Διάφορες
Υπότιτλοι: gr
Κωδ.Καταχώρησης: NT111