Μνήμες Υπανάπτυξης

Τούτη η ταινία του «πρύτανη» του κουβανέζικου κινηματογράφου, που τη γύρισε το 1968, δυο χρόνια μετά το θάνατο ενός γραφειοκράτη, πριν από το καθετί είναι ένα εκπληκτικό μάθημα διαλεκτικής με εικόνες: οι έννοιες «καλός» (προλετάριος) και «κακός» (αστός) θα αδειάσουν από το αρχικό γραμματολογικό τους νόημα και θα μπουν υπό κρίσιν και έρευνα. Για να αποδειχθεί στο τέλος ότι η υπανάπτυξη είναι κοινό χαρακτηριστικό τόσο του αστού όσο και του προλετάριου, εφόσον και οι δύο βιώνουν την υπανάπτυξη, αλλά με εντελώς διαφορετικό τρόπο ο καθένας: η υπανάπτυξη του αστού είναι κυρίως ιδεολογική, ενώ η αυτή του προλετάριου είναι κυρίως ηθική.
Ένας καλόβολος και βαριεστημένος αστός αρνείται να εγκαταλείψει την Κούβα μετά το φιάσκο του Κόλπου του Χοίρων. Και προσπαθεί να καταλάβει τι γίνεται στην πατρίδα του. Και καταλαβαίνει πολύ λίγα πράγματα, παρά την καλή του διάθεση. Αυτό που κυρίως τον εντυπωσιάζει, είναι μια κάποια αλλαγή, έννοια παντελώς άγνωστη στη λιμνασμένη, στην ιδεολογική της μούχλα τάξη του. Από την άλλη μεριά, όμως, η σχέση του με μια «λαϊκιά» που αντικαθιστά τη φυγάδα σύζυγο του, του μαθαίνει πως οι προλετάριοι είναι ολικά υπανάπτυκτοι όσον αφορά τα ήθη, κυρίως τα σεξουαλικά, που δίνουν τον τόνο στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Λοιπόν, εκείνοι πρέπει ν’ ανέβουν στο επίπεδο της ηθολογικής φινέτσας του αστού κι αυτός να ανέβει στο επίπεδο της ιδεολογικής πληρότητας του αγωνιζόμενου, μέσα στην αγραμματοσύνη του προλετάριου. Μόνο τότε θα είναι πλήρης η κατάργηση της υπανάπτυξης σε όλα τα επίπεδα.
Όλα αυτά ο Αλέα μας τα λέει εντελώς υπαινικτικά μέσα από ένα έξοχο μοντάζ, που αρθρώνει τέλεια το παλιό και το καινούργιο.

Διάρκεια: 126:00

Έτος Παραγωγής: 1968

Γλώσσα: Ισπανικά

Υπότιτλοι: gr

Κωδ.Καταχώρησης: Τ045