Οι λαχειοπώλες τ’ ουρανού

Μια αναδρομή στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες της Ελλάδας των δεκαετιών ’60 με ’70.

Τα γεγονότα που παρουσιάζονται εδώ, δεν παρατίθενται σαν αρχειακό έκθεμα. Γιατί οι αναμνήσεις μας είναι η δύναμή μας. Η δύναμη που διανύει τις εποχές και καθιστά τους ανθρώπους ικανούς να αντιπαρατεθούν στα τανκς και τους βασανιστές, στις αύρες και τους δολοφόνους, στην αδικία και την πεποίθηση ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει.

Διάρκεια: 92:30

Έτος Παραγωγής:

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι:

Κωδ.Καταχώρησης: NT261

Ούτε Θεοί – Ούτε Αφέντες: Μια Ιστορία του Αναρχισμού

Το ντοκιμαντέρ “Ούτε θεοί – ούτε αφέντες, μια ιστορία του αναρχισμού” βασίζεται αποκλειστικά σε αρχειακά ντοκουμέντα και συνεντεύξεις με ιστορικούς και περιγράφει την αναρχική ιστορία ως ιστορία γεγονότων από τις απαρχές ως το B’ Παγκόσμιο Πόλεμο, χρησιμοποιώντας μόνο αυθεντικά πλάνα, όπως από τη μεξικάνικη επανάσταση και τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, και παραστάσεις σύγχρονων αυθεντικών ντοκουμέντων. Το ντοκιμαντέρ δεν περιορίζεται στην Ευρώπη και τα συνήθως εξεταζόμενα θέματα αλλά λαμβάνει επίσης υπόψη του τις εξελίξεις σε όλο τον κόσμο.

1ο Μέρος “Η ορμή της καταστροφής (1840-1906):

1840 – Είμαι αναρχικός

1886 – Πρωτομαγιά

1892 – Προπαγάνδα με την πράξη

1906 – Άμεση Δράση

2ο Μέρος “Γη και ελευθερία (1900-1927)”:

1909 – Ο νέος άνθρωπος

1911 – Ο στρατός του μόχθου

1917 – Όλη η εξουσία στα σοβιέτ

3ο Μέρος “Στη Μνήμη των ηττημένων (1922-1945)”:

1921 – Αυτή η αγωνία είναι ο θρίαμβος μας

1926 – Γενική Ένωση Αναρχικών

1936 – Στα οδοφράγματα!

1939 – Επίλογος Continue reading Ούτε Θεοί – Ούτε Αφέντες: Μια Ιστορία του Αναρχισμού →

Παλληκάρι. Ο Λούης Τίκας και η Σφαγή του Λάντλοου

Μαρτυρίες – Η απεργία της Σερίφου

Τον Αύγουστο του 1916, οι εργάτες που δούλευαν στα μεταλλεία της Σερίφου, στην περιοχή Μέγα Λιβάδι, ξεσηκώθηκαν εναντίον του Γερμανού εργοδότη τους. Ήταν μια απεργία η οποία κατέληξε στην αιματηρή σύρραξη της 21ης Αυγούστου με επτά νεκρούς, χωροφύλακες και απεργούς, και δεκάδες τραυματίες.

Ήταν η δεύτερη αιματηρή εργατική εξέγερση στη συνδικαλιστική ιστορία της Ελλάδος, μετά τα δραματικά γεγονότα της απεργίας του Λαυρίου, το 1896. Οι ιστορικές συγκυρίες της εποχής ευνόησαν οπωσδήποτε τον ξεσηκωμό των μεταλλωρύχων της Σερίφου.
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν στην οξύτερη φάση του. Ο εθνικός διχασμός στην Ελλάδα είχε κορυφωθεί, οι αγγλογάλλοι πίεζαν τους Έλληνες να βγουν στον πόλεμο στο πλευρό τους, ο συμμαχικός στόλος υπό τον ναύαρχο Φουρνέ είχε κάνει απόβαση στον Πειραιά και οι αξιωματικοί της Εθνικής Άμυνας στην Θεσσαλονίκη προωθούσαν τον χωρισμό της χώρας στα δύο, με σχηματισμό της κυβέρνησης Βενιζέλου — Κουντουριώτη — Δαγκλή στον βορρά.
Η ιστορία των μεταλλείων της Σερίφου ξεκίνησε το 1884, όταν ο τυχοδιώκτης Γερμανός μεταλλειολόγος Αιμίλιος Γκρώμαν ανέλαβε την επιχείρηση, χωρίς καθόλου κεφάλαια, πείθοντας τους πάμπτωχους χωρικούς να του παραχωρήσουν τη γη τους, προσφέροντάς τους ως αντάλλαγμα ένα πενιχρό μεροκάματο.
Ο γιος του Γεώργιος συνέχισε την επιχείρηση το 1906 με πολύ πιο σκληρή διαχείριση από του πατέρα του: απάνθρωπα σκληρή δουλειά επί δωδεκάωρο, μεροκάματα πείνας και παντελή έλλειψη μέτρων ασφαλείας. Πρωτεργάτης της εξέγερσης των μεταλλωρύχων της Σερίφου, ήταν ο συνδικαλιστής Κωνσταντίνος Σπέρας, οποίος τους οργάνωσε σε σωματείο τον Ιούλιο του 1916.
Ο Σπέρας υπήρξε πρωτεργάτης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Εργατικού Κέντρου Αθηνών, της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος και άλλων συνδικαλιστικών σωματείων. Βρέθηκε κυνηγημένος και από τους αριστερούς συντρόφους του και από το δεξιό κατεστημένο της εποχής του.

Εξορίσθηκε και φυλακίσθηκε από τον Μεταξά και δολοφονήθηκε το 1943 από την κομμουνιστική οργάνωση ΟΠΛΑ. Για την προσωπικότητα του Κωνσταντίνου Σπέρα και το χρονικό της αιματηρής εξέγερσης στη Σέριφο καταθέτουν τις μαρτυρίες τους, η κόρη του συνδικαλιστή Νεφέλη Σπέρα, ο λαογράφος της Σερίφου Θοδωρής Λιβάνιος, ο παλιός μεταλλωρύχος Αντώνης Φραγκουλάκης, ο πρόεδρος του σωματείου Εργατών και Λατόμων Σερίφου Παναγιώτης Σταματάκης και η δήμαρχος του νησιού Αγγελική Συνοδινού.

Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου, προβάλλεται οπτικοακουστικό και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Διάρκεια: 48:22

Έτος Παραγωγής:

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΤΕ123

Η ιστορία των εργατικών διεκδικήσεων – Αφιέρωμα στην εργατική πρωτομαγιά

Με ειδική επετειακή εκπομπή για την Πρωτομαγιά η «Μηχανή του Χρόνου» ερευνά την ιστορία της εργασίας στην Ελλάδα και ρίχνει φως στους αγώνες των εργαζομένων για αξιοπρεπείς μισθούς και καλύτερες συνθήκες από τη δεκαετία του ’30 έως τα χρόνια της Χούντας.

Άθλιες συνθήκες, εξαντλητικό ωράριο, χαμηλά ημερομίσθια και απουσία κάθε ασφάλισης συνθέτουν το σκηνικό της εργασίας στην Ελλάδα, που υφίσταται τις συνέπειες του Κραχ και της πτώχευσης. Η χώρα συγκλονίζεται από δυναμικές κινητοποιήσεις και η έκρηξη θα έρθει τον Μάιο του ’36 στη Θεσσαλονίκη, κατά τις αιματηρές συγκρούσεις των καπνεργατών με την αστυνομία.

Στην Κατοχή οι εργαζόμενοι μάχονται για την επιβίωσή τους. Έγιναν απεργίες για λίγα δράμια ψωμί και λάδι αλλά και μεγάλη κινητοποίηση για να μην πάνε οι έλληνες ως εργάτες στα γερμανικά εργοστάσια. Ήταν μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της παλλαϊκής αντίστασης εναντίον του ναζιστικού καθεστώτος. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 οι οικοδόμοι ξεκινούν απεργία με κυρίαρχο σύνθημα τη φράση «ξηλώστε τα πεζοδρόμια». Τα αιτήματά τους για εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος ταυτίζονται με το αίτημα για εκδημοκρατισμό της χώρας.

Διάρκεια: 52:26

Έτος Παραγωγής: 2013

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΤΕ122

Πρωταγωνιστές – Κωνσταντίνα Κούνεβα

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα μιλά για πρώτη φορά την Κυριακή 8 Νοεμβρίου, στους «Πρωταγωνιστές», στο MEGA.
Από το δωμάτιο του Ευαγγελισμού, όπου παραμένει για νοσηλεία, η Κωνσταντίνα Κούνεβα αφηγείται στον Σταύρο Θεοδωράκη τη ζωή της. Από τα παιδικά της χρόνια, την εποχή του Ζίβκοφ, την άφιξή της στην Ελλάδα και τους συνδικαλιστικούς της αγώνες, μέχρι τη δολοφονική επίθεση εναντίον της τα μεσάνυχτα της 22ας προς 23ης Δεκέμβρη του 2008.
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα λέει για το δράστη: «Σε μένα το κακό φαίνεται, σε κείνους δε φαίνεται. Αυτός τραβάει πολύ περισσότερα από μένα, είμαι σίγουρη».
Για το γιο της: «Ο Εμμανουέλ είναι ένα σοφό παιδί. Πονάει με τον τρόπο του κι όσο πιο πολύ με βλέπει τόσο πιο πολύ πονάει. Εύχομαι να βρει τη δύναμη να το ξεπεράσει, θα γίνω καλά».
Για την αστυνομία: «Για να μην έχει βρει τους δράστες, δεν έχει κάνει τη δουλειά της σωστά».
Για τον τρόπο που αντιμετωπίζει σήμερα τη ζωή: «Ο φόβος δεν βοηθά, ο φόβος δεν σε αφήνει να είσαι ελεύθερος, ο φόβος είναι καταστροφή».
Για την Κωνσταντίνα Κούνεβα μιλούν στην κάμερα της εκπομπής οι: Ελλάδα Καϊσίδου (νυχτερινή αποκλειστική στο νοσοκομείο), Κατερίνα Μάτσα (ψυχίατρος), Μάγια Ντίτσεβα (συνάδελφός της), Κώστας Παπαδάκης (δικηγόρος), Βλασία Παπαθανάση (πρόεδρος Παναττικής ‘Ενωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού).

Διάρκεια: 50:00

Έτος Παραγωγής: 2009

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΤΕ092

Οι Nέοι Φάκελοι – Η άγνωστη Κωνσταντίνα Κούνεβα

Ο Αλέξης Παπαχελάς ανοίγει το φάκελο της δολοφονικής επίθεσης ενάντια στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και αποκαλύπτει την πραγματική ιστορία της 45χρονης εργαζόμενης μητέρας από την Βουλγαρία, που συγκλόνισε το πανελλήνιο.

«ΟΙ ΝΕΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ» φέρνουν στο φως αποκλειστικό βίντεο της Κούνεβα από τον ΗΣΑΠ, όπου εργαζόταν. Με οδηγό τον αδελφικό φίλο, που συμπαραστάθηκε στην 45χρονη Βουλγάρα ήδη από το περασμένο καλοκαίρι –όταν του εκμυστηρεύτηκε ότι δέχεται συγκεκριμένες απειλές – η κάμερα των «ΝΕΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ» ταξιδεύει στην πόλη της Βουλγαρίας, όπου η Κούνεβα σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία και γέννησε τον 12χρονο σήμερα γιο της. Στο χιονισμένο Βέλικο Τάρνοβο «ΟΙ ΝΕΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ» συναντούν τους ανθρώπους, που η ίδια η Κούνεβα ζήτησε να διηγηθούν την ιστορία της αντί αυτής σε χειρόγραφο σημείωμά της προς την εκπομπή. Στο σπίτι της νονάς του γιου της, πέντε από τους πιο στενούς φίλους ανακαλούν χαρούμενες αλλά και δύσκολες στιγμές από την ζωή στην Ελλάδα και την Βουλγαρία. Πίσω στην Αθήνα, η μητέρα της Κούνεβα ανοίγει την καρδιά της στον Αλέξη Παπαχελά και αποκαλύπτει τις δύσκολες στιγμές της οικογένειας στον 9ο όροφο του Ευαγγελισμού.

Τέλος, συνάδελφοι της Κούνεβα, μιλούν για πρώτη φορά στην κάμερα για τις απροκάλυπτες πιέσεις που δέχτηκαν, ενώ στενή της φίλη και συνάδελφος εκμυστηρεύεται πώς έφτασε στο σημείο να στραφεί και η ίδια εναντίον της.

Δουλεμπόριο με σφραγίδα

Με αφορμή την υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα, ο Τάσος Τέλλογλου ερευνά σε βάθος το σύγχρονο δουλεμπόριο χιλιάδων μεταναστών που καθαρίζουν καθημερινά οργανισμούς, υπηρεσίες και εταιρίες, εγκλωβισμένοι σε ένα καθεστώς πραγματικής ομηρίας.

«ΟΙ ΝΕΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ» αποκαλύπτουν πώς με την κρατική σφραγίδα και ανοχή από νοσοκομεία, υπουργεία, διευθύνσεις μέσης εκπαίδευσης και οργανισμούς παραβιάζουν συστηματικά την εργατική νομοθεσία για τις αμοιβές, το χρόνο εργασίας, και την ασφάλιση των εργαζομένων στον τομέα της καθαριότητας.

Στον Τάσο Τέλλογλου απαντά τόσο ο ΗΣΑΠ όσο και η εταιρία που είχε αναλάβει τον καθαρισμό των σταθμών του ηλεκτρικού. Αληθινές ιστορίες και αποκαλυπτικές μαρτυρίες από έναν κόσμο που συναντάμε καθημερινά. Ο Τάσος Τέλλογλου αποκαλύπτει ποιους συμφέρει το σύγχρονο δουλεμπόριο αλλά και ποιοι καλύπτονται πίσω από τις σφραγίδες συμβάσεων ύψους εκατομμυρίων ευρώ.

Επιχείρηση: ΑΠΑΓΩΓΗ

Η Σοφία Παπαϊωάννου ερευνά την επικίνδυνη «μόδα» των απαγωγών. Μπροστά στην κάμερα των «ΝΕΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ» Πειραιώτης επιχειρηματίας εξομολογείται για πρώτη φορά τις δραματικές στιγμές που έζησε κατά τη διάρκεια της απαγωγής και της συγκλονιστικής ομηρίας του γιου του που κράτησε δύο ολόκληρους μήνες.

Ακόμη, η Σοφία Παπαϊωάννου συναντά την ειδική ομάδα της αστυνομίας για τις επιχειρήσεις απαγωγών και ανατρέχει μαζί τους στις πιο γνωστές υποθέσεις απαγωγών στην Ελλάδα, ενώ απαντά στο ερώτημα πώς από την απαγωγή ενός ποδοσφαιριστή του Κεραυνού Αγίας Βαρβάρας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 – τη γνωστή υπόθεση «Μαρσελίνο» – φτάσαμε σήμερα στην απαγωγή των 40 εκατομμυρίων ευρώ.

Διάρκεια: 55:40

Έτος Παραγωγής: 2009

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι: Όχι

Κωδ.Καταχώρησης: ΤΕ084

Ψωμί και Αμίαντος

Το 2011 γίνανε στη Θεσσαλονίκη αρκετοί εργατικοί αγώνες με διαφορετικά χαρακτηριστικά,  αλλά όλοι με σθένος και ταξική αυτοπεποίθηση. Η επίθεση των αφεντικών στα εργατικά δικαιώματα ήταν σαρωτική με τη βοήθεια πάντα της κυβέρνησης και των μνημονιακών της νόμων. Ένα κομμάτι των εργαζόμενων αντιστέκεται: στα εστιατόρια των Goody’s και των Applebee’s, στα ζαχαροπλαστεία των Βle και του Χατζή, στα εργοστάσια της Trastic και του Πετζετάκη οι εργαζόμενοι θα αντισταθούν με αξιοπρέπεια και αποφασιστικότητα.

παραγωγή: ΕΣΕ Θεσσαλονίκης

Διάρκεια: 22:49

Έτος Παραγωγής: 2015

Γλώσσα: Ελληνικά

Υπότιτλοι:

Κωδ.Καταχώρησης: ΚΒ091

Harlan County, USA 1976

Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ (για τις εικόνες που κατέγραψε) του αγώνα των ανθρακωρύχων της Αμερικής για… συλλογικές συμβάσεις… για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας… για τα συναφή που θεωρούσαμε μέχρι χθες αυτονόητα και που… σύντομα θα πρέπει να ξανακατακτηθούν.

——

Το Harlan County, USA είναι ένα βραβευμένο με Όσκαρ ντοκυμανταίρ του 1974 που καλύπτει την “Απεργία του Μπρουκσάιντ” ή “Ματωμένο Χάρλαν”, μια προσπάθεια των 180 ανθρακωρύχων και των συζύγων τους έναντι της Ντιουκ Πάουερ Κομπανυ, εταιρεία στην οποία ανήκει η εταιρία άνθρακα Ίστοβερ το ορυχείο και η προπαρασκευαστική στην κομητεία του Χάρλαν στο Κεντάκι. Σκηνοθέτησε η Μπάρμπαρα Κοπλ, η οποία είναι εδώ και καιρό υπέρμαχος των δικαιωμάτων των εργαζομένων, το Harlan County, USA είναι λιγότερο αμφίσημη σαν ταινία στην στάση της απέναντι στα συνδικάτα από ότι η μετέπειτα ταινία της σκηνοθέτιδος American Dream, η καταγραφή της απεργίας του Χόμελ Φουντς στο Ώστιν της Μινεσότα στο 1985-86.

Σύνοψη:

Η Κοπλ αρχικά σκόπευε να κάνει μια ταινία για τον Kenzie, τους Ανθρακωρύχους για τη Δημοκρατία και την προσπάθεια να ανέτρεψει τον Τόνυ Μπόυλ. Όταν οι ανθρακωρύχοι στο ορυχείο Μπρουκσάιντ στην κομητεία του Χάρλαν του Κεντάκυ, απέργησαν τον Ιούνιο του 1972, Η Κοπλ πήγε εκεί για να βιντεοσκοπήσει την απεργία ενάντια Εταιρεία Ενεργείας Ντιούκ και την απάντηση του UMWA (ή την έλλειψη απάντησης). Η απεργία αποδείχθηκε πιο ενδιαφέρον θέμα, έτσι Κοπλ μετέφερε εκεί το επίκεντρο της ταινίας της.

Η Κοπλ και το συνεργείο της πέρασε αρκετά χρόνια με τις οικογένειες που απεικονίζεται στην ταινία, τεκμηριώνοντας την δεινή θέση που βρίσκονταν ενόσω απεργούσαν για ασφαλέστερες συνθήκες εργασίας, δίκαιες πρακτικές εργασίας, και αξιοπρεπείς μισθούς. Ακολουθώντας τους στην πικετοφορία τους μπροστά από το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, μαγνητοσκοπώντας συνεντεύξεις με ανθρώπους που ήταν άρρωστοι από την πνευμονοκονίαση, ακόμα και αποτυπώνοντας ανθρακωρύχους που πυροβολήθηκαν κατά την απεργία.

Το πιο σημαντικό σημείο διαφωνίας στην απεργία της κομητείας του Χάρλαν, ήταν η επιμονή της εταιρείας για την συμπερίληψη μιας ρήτρας μη-απεργίας στη σύμβαση. Οι ανθρακωρύχοι εξέφρασαν την ανησυχία ότι αποδεχόμενοι μια τέτοια ρήτρα στη συμφωνία θα περιόριζε την επιρροή τους στις τοπικές συνθήκες εργασίας. Το θέμα της απεργίας ανακινήθηκε ανακινήθηκε όταν, λίγα χρόνια μετά από αυτήν, η UMWA ανακάλεσε τη συμφωνία που τελικά κερδήθηκε από αυτή την ομάδα των εργαζομένων σε μια συλογική σύμβαση.

Αντί να χρησιμοποιήσει την αφήγηση για να αφηγηθεί την ιστορία, η Κοπλ επέλεξε να αφήσει τα λόγια και τις πράξεις αυτών των ανθρώπων να μιλήσουν από μόνα τους. Για παράδειγμα, όταν οι απεργοσπάστες και οι υπόλοιποι που προσλαμβάνονταν από την εταιρεία εμφανίζονται στην αρχή της ταινίας – οι απεργοί τους αποκαλούν “τραμπούκους/μπράβους με όπλα” – οι άνθρωποι της εταιρείας προσπαθούν να κρατήσουν τα όπλα τους κρυμμένα από την κάμερα. Καθώς η απεργία τραβά σε μάκρος για σχεδόν ένα χρόνο, οι δύο πλευρές τελικά να φιγουράρουν ανοιχτά τα όπλα τους.

Η Κοπλ επίσης εμφανίζει στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις εταιρείες και τους εργαζόμενους για να υποστηρίξει τους απεργούς, όπως το γεγονός ότι τα κέρδη της εταιρίας ενεργείας Ντιουκ αυξήθηκε 170 τοις εκατό μέσα σε ένα χρόνο. Εν τω μεταξύ, οι απεργοί ανθρακωρύχοι, πολλοί από τους οποίους ζούσαν σε άθλιες συνθήκες, χωρίς αγαθά όπως το τρεχούμενο νερό, έλαβαν μια αύξηση 4% στον μισθό, παρά την κατά 7% περίπου αύξηση του κόστους ζωής το ίδιο έτος.

Ο Τζόσεφ Γιαμπλόνσκι ήταν ένας παθιασμένος, λαϊκός εκπρόσωπος του σωματείου που αγαπήθηκε από πολλούς από τους ανθρακωρύχους. Ο Γιαμπλόνσκι εναντιώνεται με τον Τόνυ Μπόυλ για την προεδρία της UMWA το 1969, αλλά έχασε στις εκλογές που ευρέως θεωρούνται ως διεφθαρμένες. Αργότερα εκείνο το έτος, ο Γιαμπλόνσκι και η οικογένειά του βρέθηκαν δολοφονημένοι στο σπίτι τους. Ο Τόνυ Μπόυλ εμφανίζεται στην αρχή της ταινίας με καλή υγεία. Αργότερα φαίνεται αδύναμος, ασθενικός και χρησιμοποιώντας μια αναπηρική καρέκλα, κουβαλιέται στα σκαλιά του δικαστηρίου για να αντιμετωπίσει μια καταδίκη για την παροχή 20.000 δολλαρίων σε ένα άλλο εκτελεστικό μέλος του συμβουλίου του σωματείου, προκειμένου να προσλάβει τους δολοφόνους.

Σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο από την αρχή της απεργίας, ένας απεργός ανθρακωρύχος με το όνομα Λώρενς Τζόουνς πυροβολήθηκε θανάσιμα κατά τη διάρκεια μιας συμπλοκής. Ο Τζόουνς ήταν αρεστός, νέος και είχε μια δεκαεξάχρονη γυναίκα και ένα μωρό. Η μητέρα του κατέρρευσε από θλίψη στην κηδεία του. Αυτή η στιγμή περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη εν τέλει αναγκάζει τους απεργούς και τη διαχείριση να έρθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Ένα κεντρικό στοιχείο του ντοκιμαντέρ είναι η Λούις Σκοτ, ο οποίος παίζει σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση της κοινότητας για τη στήριξη της απεργίας. Αρκετές φορές απεικονίζεται να κατακρίνει δημόσια αυτούς που θεωρεί πως έχουν απουσιάσει από τις γραμμές της απεργίας. Σε μια σκηνή, η Σκοτ τραβά ένα πιστόλι από το σουτιέν της. Στα έξτρα του DVD της Criterion Collection, The Making of Harlan County, USA, το 2004, η βοηθός σκηνοθέτις Ανν Λιούις συγκρίνει την Σκοτ με τις ακτιβίστριες για την Απελευθέρωση των Γυναικών.

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί μετάφραση του κειμένου της περιγραφής και της σύνοψης από το wikipedia.
Continue reading Harlan County, USA 1976 →